Henryk Romanowski
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk rolniczych | |
| Specjalność: ekonomika rolna | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Politechnika Lwowska |
| Odznaczenia | |
   | |
Henryk Romanowski (ur. 9 czerwca 1889 we Lwowie, zm. 30 listopada 1960 w Lublinie) – polski ekonomista rolny, profesor Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Życiorys
Był synem Aleksandra i Marii z Paralewiczów, starszym bratem Jadwigi (dyrektorki szkół pielęgniarskich). Ukończył gimnazjum we Lwowie i Akademię Rolniczą w Dublanach (z wyróżnieniem). Po studiach zarządzał gospodarstwami rolnymi. Od 1926 był asystentem w Katedrze Ekonomiki Rolniczej Politechniki Lwowskiej, w 1933 uzyskał doktorat (rozprawa Próba organizacji gospodarstwa włościańskiego w powiecie żółkiewskim), w 1936 habilitował się (rozprawa Wpływ położenia na ustosunkowanie kapitałów gospodarstw wiejskich). Do wybuchu II wojny światowej był docentem w Katedrze Ekonomiki Rolnictwa Politechniki Lwowskiej. Dekretem Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych z 14 stycznia 1937 został mianowany radcą Lwowskiej Izby Rolniczej[1].
W czasie wojny wykładał maszynoznawstwo rolnicze w Dublanach (pod rządami rosyjskimi Akademia Rolnicza została przekształcona w Instytut Rolniczy, później Niemcy utworzyli zawodowe kursy rolnicze). Po wznowieniu działalności Instytutu Rolniczego w 1944 Romanowski został kierownikiem Katedry Genetyki i Selekcji Roślin.
W 1945 przeniósł się do Lublina. Organizował Katedrę Ekonomiki Rolnej Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej (później Katedra Ekonomiki i Organizacji Rolnictwa na Wydziale Rolniczym) i kierował jej pracami, również po przekształceniu Wydziału Rolnictwa w Wyższą Szkołę Rolniczą (1955). W 1946 mianowany profesorem nadzwyczajnym, pełnił funkcje dziekana Wydziału Rolniczego UMCS (1947-1948) oraz prorektora ds. nauki Wyższej Szkoły Rolniczej (1956-1957). Przeszedł na emeryturę kilka miesięcy przed śmiercią w 1960.
Był członkiem Komitetu Ekonomiki Rolnictwa Polskiej Akademii Nauk, członkiem Rady Naukowej Instytutu Ekonomiki Rolnictwa, członkiem Lubelskiego Towarzystwa Naukowego, prezesem lubelskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego. Był odznaczony m.in. Orderu Sztandaru Pracy II klasy, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi (1950)[2].
Był autorem szeregu prac z ekonomiki rolnictwa. W okresie międzywojennym zajmował się badaniami nad organizacją gospodarstw rolnych i zainicjował działalność inspektoratu gospodarstw małych przy Katedrze Ekonomiki Rolniczej Politechniki Lwowskiej. Inspektorat ten został włączony następnie do Lwowskiej Izby Rolniczej, a po utworzeniu Komitetu Organizacji Drobnych Gospodarstw przy Ministerstwie Rolnictwa i Reform Rolnych Romanowski stanął na jego czele (1934-1939). Z publikacji naukowych Romanowskiego można wymienić:
- Uwagi o umarzaniu i odpisach (1934)
- Z dziedziny potanienia kosztów produkcji trzody chlewnej (1934)
- Rolnicza wartość dziedzin klimatycznych (1938)
- Dochody większego gospodarstwa a kryzys (1934)
- Ogólne uwagi o organizacji gospodarstw chłopskich (1937)
- Badania pracy ludzkiej w gospodarstwach rolnych (1938)
- Niektóre ekonomiczne zagadnienia chowu zwierząt (1956)
- Organizacja przedsiębiorstwa rolniczego na terenie erodowanym (1957)
Rodzina
Z małżeństwa z Jadwigą z Paparów (zm. 1977), zawartym w 1921, miał trzy córki – Marię (ur. 1921, zamężną Wartasiewiczową, specjalistkę przemysłowych zanieczyszczeń środowiska, docenta w Instytucie Podstaw Inżynierii Środowiska PAN w Zabrzu), Janinę (1925-1945, studentkę medycyny) i Teresę (ur. 1927, pedagoga, pracownika Prymasowskiego Instytutu Ślubów Narodu w Warszawie).
Przypisy
- ↑ 12. Ogłoszenie. „Lwowski Dziennik Wojewódzki”. Nr 2, s. 22, 30 stycznia 1937.
- ↑ M.P. z 1950 r. nr 85, poz. 1021
Bibliografia
- Stanisław Sroka, Henryk Romanowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1988.