Henryk Seweryniak

Henryk Seweryniak
Data i miejsce urodzenia20 września 1951
Budy Kozickie
Profesor Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego
Okres sprawowaniaod 1994
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
Prezbiterat15 czerwca 1975

Henryk Seweryniak (ur. 20 września 1951 w Budach Kozickich k. Gostynina) – polski duchowny katolicki, prałat, profesor nauk teologicznych, specjalista w zakresie teologii fundamentalnej. Konsultor Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji[1].

Życiorys

W 1969 wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Płocku. 15 czerwca 1975 w katedrze płockiej otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa płockiego Bogdana Sikorskiego. W latach 1975–1977 pełnił funkcję wikariusza w parafii św. Antoniego w Żurominie. W latach 1977-1980 rozpoczął studia specjalistyczne z teologii dogmatycznej w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W latach 1980–1984 odbył studia z teologii fundamentalnej w Pontificia Universitas Gregoriana w Rzymie, które uwieńczył rozprawą doktorską o hermeneutyce Paula Ricoeura. Od 1984 jest wykładowcą teologii fundamentalnej, religiologii, teologii ekumenicznej w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku.

W połowie lat 80. pełnił funkcję wikariusza parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Płocku. Opiekował się wówczas obsypywanym nagrodami na festiwalach muzyki religijnej zespołem Vox Clamantis, pisał nawet teksty piosenek. Był współorganizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej oraz słynnych na całe miasto Mszy Świętych za ojczyznę.

W latach 1988–1993 był asystentem, następnie adiunktem w Katedrze Eklezjologii Fundamentalnej KUL. W 1993 habilitował się na podstawie studium z antropologii teologiczno-fundamentalnej Wolfharta Pannenberga. W 1995 został kierownikiem Katedry Chrystologii i Eklezjologii Fundamentalnej ATK, później Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Członek zespołu redakcyjnego II Polskiego Synodu Plenarnego. 7 listopada 1995 został referentem ds duszpasterstwa ekumenicznego diecezji płockiej. W 1997 odznaczony godnością Kapelana Ojca Świętego. Od 30 listopada 2001 profesor nauk teologicznych[2]. Konsultor Rady Episkopatu Polski do Spraw Dialogu Religijnego, członek Komisji Mieszanej do spraw Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Starokatolickim Mariawitów. Pełni obowiązki wikariusza biskupiego ds. stałej formacji kapłanów Diecezji Płockiej.

W 2012 odznaczony przez papieża Benedykta XVI godnością Prałata Honorowego Jego Świątobliwości.

W kadencji 2011-2015 był członkiem Komitetu Nauk Teologicznych Polskiej Akademii Nauk.

Publikacje

  • Metodyka pisania prac magisterskich i dyplomowych z teologii, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 1997
  • Ojcostwo i miłosierdzie: biskup Leon Wetmański (1886-1941), Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 1999
  • Święty Kościół powszedni, Więź, Warszawa 1999
  • Metodyka uczenia się i pisania prac dyplomowych, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2000
  • Tajemnica Jezusa, Więź, Warszawa 2001
  • Świadectwo i sens. Teologia fundamentalna, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2001
  • Medytacja dla bliskich: "Tryptyk rzymski", Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2003
  • Prorok i błazen. Szkice z teologii narracji, Wydział Teologiczny UAM, Poznań 2005
  • Medytacje z Herbertem, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2006
  • Apologia Pokolenia JPII, Płocki Instytut Wydawniczy, Płock 2006
  • Nikt nie ma większej miłości. Męczeństwo księży gostynińskich w czasie II wojny światowej, Płock 2009
  • Geografia wiary, Więź, Warszawa 2010
  • Teologia fundamentalna, t. 1-2, Więź, Warszawa 2010
  • Kultura, media, teologia, Płock 2013
  • Święte Oficjum a Mariawici Płocki Instytut Wydawniczy 2014.

Przypisy

  1. ↑ Ks. prof. Henryk Seweryniak jest jednym z dwóch Polaków nominowanych na konsultorów Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji. Papież Benedykt XVI obdarzył tym tytułem 15 kapłanów z całego świata, plock.wyborcza.pl
  2. ↑ Ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2019-10-14].