Henryk T. Czarnecki

Henryk T. Czarnecki
Data i miejsce urodzenia

6 kwietnia 1936
Warszawa

Zawód

reżyser
scenarzysta

Współmałżonek

Maria Bielińska-Czarnecka

Henryk Tadeusz Czarnecki (ur. 6 kwietnia 1936 w Warszawie) – polski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy.

Filmografia

Reżyseria

  • Uśmiech a la Tyrmand (1957)
  • 500 zł miesięcznie (1957)
  • Kultura polityczna Polaków (1971)
  • A jeśli będzie jesień (1976)
  • O nim (1977)
  • Lekcja pierwsza (1987)

Reżyser II

  • Hubal (1973)
  • Moja wojna, moja miłość (1975)

Asystent reżysera

Współpraca reżyserska

  • Rachunek sumienia (1964)
  • Bumerang (1966)
  • Książę sezonu (1970)
  • Egzamin (1971)
  • Ballada o ścinaniu drzewa (1972)

Współpraca

  • Wśród przyjaciół (1985)

Scenariusz

  • 500 zł miesięcznie (1957)
  • Jan Promiński (1977)

Obsada aktorska

  • Murmurando (1981) - literat Stanisław Tadeusz Jezierski

Materiały zdjęciowe

  • Jan Promiński (1977)

Scenopis

  • A jeśli będzie jesień (1976)

Dialogi

  • A jeśli będzie jesień (1976)

Praca w teatrze

Asystent reżysera

  • Teatr Powszechny Warszawa, spektakl „Hamlet” (Warszawa 1959)[2].
  • Teatr Powszechny Warszawa, spektakl „Pod mlecznym dachem” (Warszawa 1959)[3].
  • Teatr Powszechny Warszawa, spektakl „Król w kraju rozkoszy” (Warszawa 1959)[4].

Reżyser teatralny

  • Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg, spektakl „Życie współczesne” (Olsztyn 1966), adaptacja, reżyseria, scenografia[5].
  • Teatr im. Stefana Jaracza Olsztyn-Elbląg, spektakl „Moniza Clavier” (Olsztyn 1968)[3].
  • Teatr im. Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego Kalisz, spektakl „Sie kochamy” (Kalisz 1968)[3].
  • Teatr Ziemi Mazowieckiej, spektakl „Chleb, krew, pieśń” (Warszawa 1969)[6].
  • Teatry Dramatyczne (Teatr Polski), spektakl „Jadzia wdowa” (Szczecin 1970)[7].
  • Teatr Ziemi Łódzkiej w Łodzi, spektakl „Wódko, wódeczko” (Łódź, 1972)[8].
  • Teatr Polski w Bydgoszczy, spektakl „Motyle są wolne” (Bydgoszcz, 1982)[9].
  • Teatr Polski w Bydgoszczy, spektakl „Kobieta bez skazy” (Bydgoszcz, 1982)[10].
  • Teatr im. Aleksandra Fredry, spektakl „Chrobre pieśni” (Gniezno, 1985)[11].
  • Teatr im. Aleksandra Fredry, spektakl „Kondukt” (Gniezno, 1985)[12].
  • Teatr Zagłębia Sosnowiec, spektakl „Dama kameliowa „ (Sosnowiec, 1986)[13].

Scenariusz

  • Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej Kraków, spektakl „...Państwo Ulianoff przybyli do Krakowa...” (Kraków, 1977)[14].

Inscenizacja

  • Teatr Ziemi Mazowieckiej, spektakl „Chleb, krew, pieśń” (Warszawa 1969)[6].
  • Teatr im. Aleksandra Fredry, spektakl „Chrobre pieśni” (Gniezno, 1985)[11].

Życie prywatne

Jest synem Henryka Karola Czarneckiego i Bronisławy Czarneckiej de domo Foltman oraz ojcem Ryszarda Czarneckiego[15] i Karoliny Henryki Czarneckiej (naukowiec). Był żonaty z profesor Marią Bielińską-Czarnecką, Elżbietą Łyczywek-Czarnecką i Elżbietą Kraszewską-Czarnecką.

Przypisy

  1. ↑ Krzysztof Kowalski, Jak to z „Krzyżakami” było, Tygodnik Ciechanowski, 9 stycznia 2005 [dostęp 2015-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-01-06].
  2. ↑ „Hamlet”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  3. ↑ a b c Henryk Tadeusz Czarnecki, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy). [online] [dostęp 2015-12-27].
  4. ↑ „Król w kraju rozkoszy”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  5. ↑ „Życie współczesne”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  6. ↑ a b „Chleb, krew, pieśń”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  7. ↑ „Jadzia wdowa”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  8. ↑ Wódko, wódeczko, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2015-12-27].
  9. ↑ „Motyle są wolne”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  10. ↑ „Kobieta bez skazy”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  11. ↑ a b Chrobre pieśni, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2015-12-27].
  12. ↑ Kondukt, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (przedstawienia). [online] [dostęp 2015-12-27].
  13. ↑ „Dama kameliowa „. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  14. ↑ „...Państwo Ulianoff przybyli do Krakowa..”. 27 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-27].
  15. ↑ Piotr Bojarski, „W 90 proc. składa się z wazeliny”. Sylwetka Ryszarda Czarneckiego, Wyborcza.pl, 15 kwietnia 2014 [dostęp 2014-04-15].

Bibliografia