Henryk V Zgodny

Henryk V Zgodny

Portret Henryka V przypisywany Jacopo de’ Barbariemu
książę Meklemburgii z Erykiem II (zm. 1508) i Albrechtem VII
Okres	od 1503 do 1520
Poprzednik	Magnus II
książę Meklemburgii-Schwerin
Okres	od 1520 do 1552
Następca	Jan Albrecht I (zjednoczenie Meklemburgii)
Dane biograficzne
Dynastia	meklemburska
Data urodzenia	3 maja 1479
Data śmierci	6 lutego 1552
Ojciec	Magnus II
Matka	Zofia pomorska
Żona	Urszula z Brandenburgii od 1505 do 1510
Dzieci	Zofia, Magnus, Urszula
Żona	Helena z Palatynatu od 1513 do 1524
Dzieci	Filip, Małgorzata, Katarzyna
Żona	Urszula z Saksonii-Lauenburga od 1551

Henryk V Zgodny (niem. Heinrich V. der Friedfertige; ur. 3 maja 1479, zm. 6 lutego 1552) – książę Meklemburgii od 1503 r. wraz z bratem Erykiem II (zm. 1508) i Albrechtem VII, książę Meklemburgii-Schwerin od podziału w 1520 r.

Życiorys

Henryk był najstarszym synem księcia Meklemburgii Magnusa II i Zofii, córki księcia zachodniopomorskiego Eryka II. W 1503 r. po śmierci ojca został wraz z młodszymi braćmi Erykiem i Albrechtem księciem Meklemburgii; żył jeszcze także ich stryj Baltazar. W 1507 r. zmarł Baltazar, w kolejnym roku Eryk. Pozostali Henryk i Albrecht w 1520 r. dokonali podziału Meklemburgii (przy formalnym zachowaniu jedności kraju): Albrecht otrzymał część z Güstrow, a Henryk część ze Schwerin. Mimo to w 1523 r. przyjęto tzw. „unię” określającą dla ustrój Meklemburgii do 1918 r. W 1526 r. Henryk przystąpił do protestanckiego sojuszu z landgrafem heskim Filipem Wielkodusznym i elektorem saskim Janem Stałym. Henryk, w przeciwieństwie do swego brata, bardzo sprzyjał reformacji. Korespondował z Lutrem, w 1537 r. wprowadził nową organizację kościelną w Meklemburgii. Na sejmie krajowym w Sternbergu Henryk oraz syn i następca jego brata Jan Albrecht I wspólnie oficjalnie zadeklarowali luteranizm jako religię państwową.

Ponieważ jedyny żyjący syn Henryka, Filip, nie był zdolny do objęcia rządów wskutek choroby, jego następcą został bratanek Jan Albrecht I, który na powrót w jednym ręku zebrał władzę nad Meklemburgią.

Rodzina

Henryk był trzykrotnie żonaty. W 1505 r. poślubił Urszulę, córkę elektora brandenburskiego Jana Cicero. Małżeństwo to zaowocowało trojgiem dzieci:

• Zofia (1508-1571), żona księcia Lüneburga-Celle Ernesta I Wyznawcy,
• Magnus (1509-1550), biskup Schwerin,
• Urszula (1510-1586), ksieni w klasztorze w Ribnitz.

Urszula zmarła w 1510 r., a w 1513 r. Henryk ożenił się z Heleną, córką palatyna reńskiego Filipa Wittelsbacha. Z tego małżeństwa pochodziła również trójka dzieci:

• Filip (1514-1557),
• Małgorzata (1515-1559), żona księcia ziębickiego i oleśnickiego Henryka II Podiebradowicza,
• Katarzyna (1518-1581), żona księcia legnickiego Fryderyka III.

Helena zmarła w 1524 r. Pod koniec życia, w 1551 r., Henryk ożenił się po raz trzeci, z Urszulą, córką księcia Saksonii-Lauenburg Magnusa I. To małżeństwo pozostało bezdzietne.

Bibliografia

• Hildegard Thierfelder: Heinrich V. der Friedfertige, Herzog von Mecklenburg-Schwerin. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 372. [dostęp 2012-01-22].
• Ludwig Fromm: Heinrich V., Herzog von Mecklenburg, der Friedfertige. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 11. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1880, s. 542–543. [dostęp 2012-01-22].
• Heinrich V. (III) Herzog v.Mecklenburg-Schwerin. W: WW-Person [on-line]. [dostęp 2015-12-25].