Henryk Wilk

Henryk Wilk
Data i miejsce urodzenia10 marca 1930
Rudnik nad Sanem
Data i miejsce śmierci27 czerwca 2002
Milanówek
Senator I kadencji
Okresod 18 czerwca 1989
do 25 listopada 1991
Przynależność politycznaObywatelski Klub Parlamentarny
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Henryk Zbigniew Wilk (ur. 10 marca 1930 w Rudniku nad Sanem, zm. 27 czerwca 2002 w Milanówku) – polski inżynier, działacz samorządu gospodarczego, senator I kadencji.

Życiorys

W 1949 zdał maturę w liceum ogólnokształcącym w Wyszkowie[1]. Kształcił się w Szkole Inżynierskiej w Warszawie, studia magisterskie ukończył na Wydziale Ekonomiki i Organizacji Przedsiębiorstw Budowy Maszyn Politechniki Warszawskiej. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w Warszawskiej Fabryce Motocykli, Wojskowym Instytucie Techniki Pancernej i Samochodowej w Sulejówku, Zakładach Metalowych Dezamet, a także w administracji rządowej, dochodząc do stanowiska dyrektora departamentu. W 1977 objął stanowisko dyrektora generalnego Zakładów Przemysłu Ciągnikowego „Ursus”. Zwolniono go w grudniu 1981 po wprowadzeniu stanu wojennego za popieranie działań „Solidarności”. W styczniu 1982 zeznawał na wniosek obrony w procesie aresztowanych związkowców, został w rezultacie usunięty z PZPR. Pracował następnie w różnych przedsiębiorstwach, pod koniec lat 80. współtworząc prywatne przedsiębiorstwo informatyczne[2]. Od 1989 do 1991 z ramienia Komitetu Obywatelskiego zasiadał w Senacie I kadencji, reprezentując województwo ostrołęckie. Zasiadał w Komisji Gospodarki Narodowej[3]. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydował do Sejmu z podwarszawskiej listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform.

W latach 90. należał do twórców organizacji pracodawców i przedsiębiorców. Pełnił funkcje wiceprezydenta Konfederacji Pracodawców Polskich i Związku Rzemiosła Polskiego. Przez lata był także wiceprzewodniczącym Komisji Trójstronnej ds. Społeczno-Gospodarczych[4].

W 1993, za wybitne zasługi w działalności państwowej i publicznej, odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[5]. W 1999, za wybitne zasługi w działalności w ruchu pracodawców, uhonorowany Krzyżem Komandorskim tego orderu[6].

Przypisy

  1. ↑ Elżbieta Szczuka: 30 lat temu.... nowywyszkowiak.pl, 4 czerwca 2019. [dostęp 2019-06-04].
  2. ↑ Henryk Wilk. senat.pl. [dostęp 2012-08-11].
  3. ↑ Informacje na stronie Senatu. [dostęp 2011-07-26].
  4. ↑ Diariusz Senatu RP. senat.gov.pl. [dostęp 2011-07-26].
  5. ↑ M.P. z 1993 r. nr 66, poz. 585
  6. ↑ M.P. z 1999 r. nr 27, poz. 416