Henryk Wolniak-Zbożydarzyc

Henryk Wolniak (2018)

Henryk Wolniak-Zbożydarzyc (ur. 23 maja 1939 w Wierzchlasie) – polski poeta, dramatopisarz, aforysta. Autor kilkunastu tomów wierszy.

Życiorys

W 1963 ukończył filozofię na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Mieszka i tworzy we Wrocławiu oraz w Lądku-Zdroju.

Debiutował w 1962 cyklem wierszy w „Odrze”. W 1965, nakładem wydawnictwa Ossolineum, ukazała się pierwsza książka poetycka Horyzont. Radio Wolna Europa uznało ją za najciekawszy debiut roku. W tym samym czasie autor opublikował utwór Alfa i Omega w czasopiśmie „Więzi”. W 1972 wydał tom poetycki Proch, za który otrzymał Nagrodę im. Tadeusza Peipera. Rok później zamieścił w almanachu Pomosty m.in. dramat Powrót na motywach Odysei Homera.

Założył Towarzystwo Wolnistów (Stowarzyszenie Wolnistów, Towarzystwo Miłośników Wolniaka) 11 lipca 1976 roku w Gdyni, do którego należał m.in. poeta i dramaturg Leszek Wierzchowski.Źródło: Ewa Głębicka, Leksykon.Grupy literackie w Polsce 1945-1989, Wiedza Powszechna, Wyd. II, Warszawa 2000 r., s. 508–510.Twórca poetyki wolnizmu (triada 3 × „W”: wolność-wieczność-wielkość). W 1980 pełnił funkcję przewodniczącego Tymczasowego Komitetu Założycielskiego Literatów Dolnego Śląska Solidarność. W okresie stanu wojennego zainicjował utrzymane w poetyce wolnizmu ogólnopolskie konkursy o charakterze patriotyczno-religijnym. Następnie nagrodzone utwory wydawał cyklicznie w redagowanych przez siebie almanachach (1987-1989). W latach 1982–1985 współredagował podziemne czasopismo „Wolna Kultura”. W drugim obiegu opublikował tomiki: Oto krew aniołów („Zarys” 1985) i Gwiazdozbiór wolności (ze środków własnych).

W połowie lat dziewięćdziesiątych poemat Pradziady (wydany w 1994) doczekał się scenicznej realizacji w reżyserii Bogusława Kierca. Spektakl teatralny pt. Dziady. Pradziady grany był przez studentów Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (wydział we Wrocławiu). Wydał w bibliotece „Notatnika Teatralnego” dramat Prababy i monodram Homo Liber.

W roku 2013 został laureatem Nagrody Literackiej Czterech Kolumn (Lutynia, Sad brzoskwiniowy). W tym samym roku tomik Zaurocznia lądecka zgłoszono do Nagrody Literackiej Nike. Od 1989 twórca należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddział we Wrocławiu. W 2015 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski^[1][2].

Charakterystyczną cechą twórczości Henryka Wolniaka są neologizmy poetyckie^[3]. Autora porównuje się z Bolesławem Leśmianem i Mironem Białoszewskim^[4]. Książki Wolniaka publikowane były w Kanadzie, Rosji, na Słowacji i we Włoszech.

Twórczość

Poezja

• Horyzont (1965)
• Proch (1972)
• Czasoczary (1974)
• Sezonowa obniżka wycia (1977)
• Żywiec (1977)
• Pójdę tam, gdzie Anioł (1982)
• Oto krew aniołów (1985)
• Gwiazdozbiór wolności (1989)
• Pradziady (1994)
• Głodobogi (1996)
• Zageniuszki (1999)
• Oczowiecznia (2001)
• Muza oczkiem wieków (2001)
• Zaurocznia lądecka (2005)
• Anieliada (2006)
• Miłuje (2011)
• Myśliwieniec z Wolniłami i Zageniuszkami (2012)
• Zageniuszki (2012)
• Zakład poetycki... (2013)
• Wolniły i Zageniuszki (2013)
• Wieczniny (2014)

Dramat

• Powrót (1973)
• Prababy (1999)
• Homo Liber (monodram, 1999)

Inne

• Rezerwat gołodupców, czyli muzostajnia (groteska, 2001)
• Judabisy (proza, 2012)

Publikacje w czasopismach

• „Odra” (1962)
• „Więzi” (1965)
• „Wolna Kultura” (1982)
• „Zarys” (1985)
• „List Oceaniczny” (Toronto, 1999)
• „Karton” (2002)
• miesięcznik „Śląsk” (2007)
• Dolnośląski Rocznik Literacki „Pomosty” (2003-2008)

Przypisy

Bibliografia

• H. Wolniak-Zbożydarzyc, Anieliada, Wrocław 2006.
• H. Wolniak-Zbożydarzyc, Miłuje, Kraków 2001.

Linki zewnętrzne

• Henryk Wolniak-Zbożydarzyc / "P O M O S T Y". pomosty-dolnyslask.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-02)].
• http://www.wolniak.henryk.artwroc.com/biografia.htm