Henryk Zemanek

Henryk Zemanek

generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	15 stycznia 1872 Kraków
Data i miejsce śmierci	30 maja 1936 Toruń
Przebieg służby
Lata służby	1893-1927
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie
Jednostki	Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII
Stanowiska	zastępca dowódcy okręgu korpusu
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa wojna polsko-bolszewicka
Odznaczenia

Henryk Józef Zemanek (ur. 15 stycznia 1872 w Krakowie, zm. 30 maja 1936 w Toruniu) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys

Kształcił się w Krakowie. Ukończył Szkołę Kadetów Piechoty w Łobzowie, oraz Wojskową Akademię Techniczną w Wiedniu. W 1893 roku podporucznik i oficer zawodowy cesarskiej i królewskiej armii. Przeszedł kolejne szczeble dowódcze w jednostkach austriackiej. Na pułkownika Sztabu Generalnego został awansowany ze starszeństwem z 1 września 1915 roku^[1]. Dowodził pułkiem.

1 czerwca 1919 roku przyjęty został do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko szefa Instytutu Wojskowo-Geograficznego. 23 stycznia 1920 roku Naczelnik Państwa i Naczelny Wódz zwolnił go ze stanowiska szefa Instytutu i mianował na to stanowisko pułkownika Bolesława Jaźwińskiego^[2]. Podczas wojny z bolszewikami był kwatermistrzem 6 Armii. Na tym stanowisku 30 lipca 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu generała podporucznika, „w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej”.

21 listopada 1920 roku został komendantem miasta Bydgoszcz i członkiem Komisji Regulaminowej. 3 maja 1922 roku zweryfikowany został w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 7. lokatą w korpusie generałów^[3]. 2 lipca 1922 Józef Piłsudski mianował go komendantem Obozu Warownego „Toruń”^[4]. 7 listopada 1922 roku wyznaczony został na stanowisko zastępcy dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu^[5]. 1 grudnia 1924 roku został awansowany na generała dywizji ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 roku i 2. lokatą w korpusie generałów^[6]. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku przeniesiony został w stan spoczynku^[7][8]. Osiadł we Toruniu^[9]. Tam 30 maja 1936 roku zmarł.

Ordery i odznaczenia

• Krzyż Walecznych
• Kawaler Orderu Leopolda z dekoracją wojenną
• Kawaler Orderu Korony Żelaznej z dekoracją wojenną
• Krzyż Zasługi Wojskowej III klasy
• Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej
• Krzyż za 25-letnią służbę wojskową (niem. Militärdienstzeichen für Offiziere 3. Klasse)
• Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii
• Krzyż Jubileuszowy Wojskowy

Przypisy

Bibliografia

• Dzienniki Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych.
• Rocznik Oficerski 1928. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1928. [dostęp 2016-06-11].
• Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
• Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
• H. P. Kosk, Generalicja polska, t. 2, Oficyna Wydawnicza "Ajaks", Pruszków 1998
• Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.