Henschel Hs 123

Henschel Hs 123
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Henschel Flugzeugwerke A.G.

Typ

jednomiejscowy bombowiec nurkujący i szturmowy

Konstrukcja

dwupłat o konstrukcji całkowicie metalowej, podwozie klasyczne – stałe

Załoga

1

Historia
Data oblotu

8 maja 1935

Lata produkcji

19361938

Wycofanie ze służby

1944

Dane techniczne
Napęd

1 × 9-cylindrowy silnik gwiazdowy BMW 132 Dc

Moc

880 KM

Wymiary
Rozpiętość

10,5 m (płat górny)
8,0 m (płat dolny)

Długość

8,33 m

Wysokość

3,22 m

Powierzchnia nośna

24,85 m²

Masa
Własna

1505 kg

Startowa

2217 kg

Osiągi
Prędkość maks.

341 km/h na wysokości 1200 m

Prędkość przelotowa

317 km/h

Prędkość wznoszenia

15 m/s

Pułap

9000 m

Zasięg

860 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe MG 17 kal. 7,9 mm umieszczone w górnej części kadłuba, możliwość podwieszenia 4 bomb o masie 50 kg każda lub dwóch zasobników z 92 bombami przeciwpiechotnymi o masie 2 kg każda lub dwóch zasobników z działkami MG FF kal. 20 mm
Użytkownicy
Niemcy, Hiszpania, Chiny
Rzuty
Rzuty samolotu

Henschel Hs 123niemiecki samolot szturmowy z okresu II wojny światowej

Historia

Silnik BMW 132 eksponowany w MLP w Krakowie.

Na początku lat trzydziestych dowództwo Luftwaffe zaczęło interesować się samolotami zdolnymi do bombardowania z lotu nurkowego. W związku z tym zwróciła się do niemieckich wytwórni o zaprojektowanie takiego samolotu. Na to zapotrzebowanie odpowiedziała wytwórnia Gerhard Fieseler GmbH z Kassel, która przedstawiła projekt samolotu Fieseler Fi 98 i Henschel Flugzeugwerke A.G. z Schönefeld k. Berlina, która przedstawiła projekt samolotu Henschel Hs 123. Dowództwo Luftwaffe wybrało projekt samolotu Henschel Hs 123.

Bombowiec nurkujący Henschel Hs 123 został zaprojektowany przez głównego konstruktora wytwórni inż. Friedricha Nicolausa. Był to półtorapłat o konstrukcji metalowej, z odkrytą kabiną pilota, ze stałym podwoziem, uzbrojonym w karabiny maszynowe i bomby.

Pierwszy prototyp oznaczony Hs 123V-1 z silnikiem gwiazdowym BMW 132A-3 o mocy 650 KM (479 kW) oblatał pomyślnie w dniu 8 maja 1935 roku pil. Ernst Udet. Dwa następne prototypy Hs 123V-2 i Hs 123V-3, które były uzbrojone w 2 karabiny maszynowe, poddano próbom w Ośrodku Doświadczalnym w Rechlinie, podczas tych prób uległy one rozbiciu. Przyczyną wypadków była zbyt słaba konstrukcja płatowca, doszło do odkształcenia centropłata i oderwania skrzydeł. Po wzmocnieniu płatowca czwarty prototyp Hs 123V-4 spisywał się już znakomicie, wykonując loty nurkowe prawie pionowo.

Prototyp Hs 123V-4 stał się samolotem wzorcowym do rozpoczętej w 1936 roku produkcji seryjnej samolotu oznaczonego jako Henschel Hs 123A.

Produkcję seryjną samolotu Hs 123A zakończono w październiku 1938 roku, w tym czasie zbudowano 255 samolotów tego typu.

Użycie w lotnictwie

Eskadra Hs 123A w locie

Samoloty Henschel Hs 123A jesienią 1936 roku zaczęto wprowadzać do dywizjonów bombowców nurkujących Luftwaffe.

Ówczesny dowódca Legionu Condor, biorącego udział w wojnie domowej w Hiszpanii, płk pil. Wolfram von Richthofen, słysząc pozytywne opinie o tym samolocie zwrócił się do dowództwa Luftwaffe o przysłanie kilku samolotów w celu ich sprawdzenia w warunkach pola walki. Propozycja ta została przyjęta i w grudniu 1936 roku Legion Condor otrzymał 5 samolotów Henschel Hs 123A. Dowódca Legionu Condor jednak zamiast do bombardowań z lotu nurkowego zaczął ich używać do wsparcia wojsk naziemnych jako samolotów szturmowych. Samolot w akcjach szturmowych potwierdził swoje walory bojowe, imponując skutecznością w zwalczaniu celów. W związku z osiągnięciami tych samolotów w czasie walk, lotnictwo frankistowskie zamówiło takie samoloty, otrzymało one w 1938 roku 11 samolotów tego typu.

Dowództwo Luftwaffe po doświadczeniach z walk z Hiszpanii zaczęła używać samolotów Henschel Hs 123A przede wszystkim jako samolotów szturmowych. W sierpniu 1938 w samoloty tego typu uzbrojono dwa nowo formowane dywizjony szturmowe.

W trakcie kampanii wrześniowej we wrześniu 1939 roku użyto 40 samolotów Henschel Hs 123A, wchodzących w składzie 4 Floty Powietrznej. W czasie tych walk zniszczeniu uległy 3 samoloty tego typu, a kilka zostało uszkodzonych.

Samoloty te stosowane były także w 1940 roku w trakcie walk na terenie Belgii i we Francji. A na froncie wschodnim przetrwały one do połowy 1944, kiedy to uległy w walkach całkowitemu zniszczeniu.

12 maszyn zostało zakupionych przez rząd Republiki Chińskiej i było używanych w trakcie wojny chińsko-japońskiej.

Konstrukcja

Samolot Henschel Hs 123A był jednomiejscowym samolotem szturmowym, dwupłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Podwozie klasyczne – stałe. Napęd – 1 silnik gwiazdowy 9-cylindrowy BMW 132Dc o mocy 880 KM (656 kW). Śmigło dwułopatowe, metalowe.

Silnik samolotu w lotach na małej wysokości przy prędkości obrotowej 1800 obr./min wydawał odgłos podobny do strzałów z karabinu maszynowego, co dodatkowo podnosiło jego walory jako samolotu szturmowego.

Bibliografia

  • C.G. Grey, Leonard Bridgman: Jane’s all the world’s aircraft, 1938. London: Sampson Low, Marston & Company, 1938, s. 157c-158c.
  • Chris Bishop: The encyclopedia of weapons of World War II. London: Barnes & Noble Books, 1998, s. 337. ISBN 0-7607-1022-8.
  • Jim Winchester: Aircraft of World War II. San Diego: Thunder Bay Press, 2004, s. 130–131. ISBN 1-5922-3224-8.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Germany (1935–1945).svg
National flag and merchant ensign of Germany from 1935 to 1945.
BMW 132Z MLP 01.jpg
Autor: Zala, Licencja: CC BY-SA 4.0
Niemiecki 9-cylindrowy silnik gwiazdowy BMW 132Z z 1940 r. ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie.
Henschel Hs 123 in flight.jpg
Photograph of a German Henschel Hs 123A-1 ground attack plane ("52+A13", c/n 968) of 7./StG 165 Immelmann (7th Squadron, 165th Dive-bomber Wing), at Fürstenfeldbruck, Bavaria, Germany in 1937.
Henschel Hs 123 squadron in flight.jpg
(c) The Flight magazine archive from Flightglobal, CC BY-SA 4.0
A squadron of German Luftwaffe Henschel Hs 123 A in flight before the Second World War. The Verbandskennzeichen / unit codes are: 52+E13, 52+F13, 52+D13, 52+B13, 52+A13 and 52+C13 - all letters in squadron colour "white" = 1st squadron in every Stuka-group; the numbers are black (gloss paint).