Herb Chorzowa
Herb Chorzowa – jeden z symboli miasta Chorzów w postaci herbu[1].
Wygląd i symbolika
Herb stanowi tarcza z bordiurą złotą dwudzielna w słup. W polu prawym niebieskim pół orła złotego, skierowanego w prawo, w polu lewym czarnym pół podwójnego krzyża czerwonego[2].
Historia
Pierwszy herb został nadany miastu Chorzów (wówczas Königshütte; Królewska Huta) przez króla pruskiego Wilhelma I 18 października 1869 roku[3]. Tarczę herbową, zaprojektowaną przez heraldyków berlińskich, podzielono na dwie części: na prawej znalazł się czarny półorzeł z krzyżem i księżycem na złotym polu, symbolizujący przynależność do Śląska, na lewym, na czerwonym tle umieszczono godło górnicze, tj. skrzyżowane, złote narzędzia (pyrlik i żelazko), nad którymi umieszczono złotą literę „W” ozdobioną koroną, jako monogram króla Wilhelma[3]. Nad tarczą herbową corona muralis z trzema blankami[3]. Trzymacze: górnik i hutnik[3].
Obecny herb nadano miastu 14 czerwca 1938 roku, pochodzi od podwójnego godła gminnego[2]. Powstał w wyniku konkursu w którym zwyciężyli studenci Uniwersytetu Jagiellońskiego. Na tarczy połączono znaki herbowe Piastów śląskich (właściwie Piastów górnośląskich[4]) – złoty półorzeł i bożogrobców (Bożogrobcy z Miechowa władali w średniowieczu terenami Chorzowa Starego[2]) – połowa krzyża o podwójnych ramionach, umieszczone odpowiednio na niebieskim i czarnym tle. Tarcza otoczona jest złotą bordiurą[2].
Obecnie wygląd herbu jest regulowany uchwałą Rady Miasta z 6 września 2018 roku[1].
Bibliografia
- Joachim Otte, Ryszard Szopa: Symbole Chorzowa. Chorzów: 2009.
Linki zewnętrzne
- Historia herbu - Chorzów. mojchorzow.pl. [dostęp 2010-04-02].
Zobacz też
- Herb Górnego Śląska
Przypisy
- ↑ a b Uchwała nr LII/967/18 Rady Miasta Chorzów z dnia 6 września 2018 r. w sprawie znaków Miasta Chorzów i zmiany Statutu Miasta. Dz. Urz. Woj. Śl. z 2018 r. Nr BRAK, poz. 5608. [dostęp 2021-02-16].
- ↑ a b c d Andrzej Plewako, Józef Wanag: Herby naszych miast. Województwo katowickie. Borys Malicki (red.). Katowice: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1982, s. 7.
- ↑ a b c d Paul Rother: Chronik der Stadt Königshütte Oberschlesien. Dülmen: Laumann Verlag, cop. 1994, s. 103. ISBN 3-87466-193-8.
- ↑ Michał Szuster: herby własne polskich królów i książąt. Piastowie. poczet.com. [dostęp 2010-04-02].
Media użyte na tej stronie
Dawny herb gminy Bismarckhütte (Bismarckhuta).