Herb Lutomierska

Herb gminy Lutomiersk

Herb Lutomierska przedstawia w polu zielonym późnogotyckiej (hiszpańskiej) tarczy herbowej centaura kroczącego (półkonia barwy białej o żółtych kopytach, półczłowieka o barwie naturalnej tj. cielistej o włosach żółtych), mierzącego z łuku o barwie żółtej strzałą o barwie żółtej za siebie w kierunku własnego ogona, zakończonego łbem węża o oku barwy żółtej.

Historia

Herb "Centaur" miał nadać miastu Lutomiersk król Zygmunt Stary. Do niego bezpośrednio nawiązuje herb gminy. Znana jest pieczęć z tym herbem z lat 1533-35. Rysunek herbu uległ zniekształceniu w latach późniejszych. Na pieczęci z lat 1752, 1783 widniała kobieta siedząca na ozdobnym krześle napinająca łuk[1]. Marek Adamczewski twierdzi, że wizerunek takiego herbu mieli zaproponować właściciele miasta, zafascynowani Renesansem i mitologią antyczną. Według Adamczewskiego, kobieta z XVIII-wiecznej pieczęci to Diana. Pamięć o dawnych herbach Lutomierska nie zaginęła w czasach rozbiorów. Projektanci herbów pracujący na potrzeby Albumu Heroldii Królestwa Polskiego zaprojektowali m.in. dla Lutomierska herb zgodny z historycznymi przekazami. Najprawdopodobniej czerpali wzór z pieczęci XVIII-wiecznej. Herb Lutomierska w swej XVIII-wiecznej formie, w opracowaniu Wacława Granicznego, został umieszczony pośród innych herbów na stronie tytułowej Przyczynków do dziejów ziemi sieradzkiej w 1915[2].

Ekspertyzę heraldyczną związaną z opracowaniem herbu gminy Lutomiersk przeprowadził Marek Adamczewski[3].

Przypisy

  1. Marek Adamczewski: Heraldyka miast wielkopolskich do końca XVIII wieku. DiG, 2000, s. 371. ISBN 83-7181-144-6.
  2. Marek Adamczewski: Pieczęcie urzędowe władz lokalnych z obszaru Polski centralnej. s. 61,158,203.
  3. Dorobek Marka Adamczewskiego

Bibliografia

Media użyte na tej stronie