Herb Paryża
Ten artykuł należy dopracować |
Herb Paryża – symbol francuskiej stolicy – miasta Paryż.
Historia
Pierwsza wzmianka o herbie Paryża pojawia się już w 1190, a ma ona związek z wyprawą króla Filipa II Augusta do Ziemi Świętej. Herb był stosowany do czasów rewolucji francuskiej. Podczas jej trwania, przy okazji zniesienia szlachectwa, w dekrecie z dnia 20 czerwca 1790 nakazano likwidację wszelkich dawnych herbów i symboli. Paryż podporządkował się decyzji w listopadzie owego roku. Dopiero po wprowadzeniu Cesarstwa Francuskiego zezwolono miastom na przywrócenie herbów. Paryż wrócił powszechne do używania herbu po decyzji cesarza Napoleona I z 29 stycznia 1811 roku. Dokonano jednak zasadniczej zmiany w tarczy herbowej. Mianowicie w górnej części herbu zamiast tradycyjnych fleur-de-lis, umieszczono cesarskie złote pszczoły. Król Ludwik XVIII w 1817, przywrócił herb w swej tradycyjnej formie.
Obecna wersja herbu stała się oficjalnym herbem Paryża dopiero 24 listopada 1853, na skutek dekretu barona Georges'a Haussmanna, prefekta departamentu Sekwany.
Wizerunek herbu w czasie I Cesarstwa Francuskiego
Wizerunek herbu wielkiego w czasie I Cesarstwa Francuskiego
Wizerunek herbu w czasie II Republiki
Wizerunek herbu w czasie II Cesarstwa Francuskiego
Wersje herbu
Herb mały
Herb Paryża to godło dawnej, średniowiecznej gildii kupców transportujących swoje towary Sekwaną. Była to najważniejsza grupa zawodowa w ówczesnym mieście, mająca ogromne wpływy, na decyzje władz oraz życie mieszkańców. Herb podzielony jest na dwie części. W górnej znajduje się poziomy pas z charakterystycznymi figurami heraldycznymi fleur-de-lis. W dolnej części tarczy natomiast znajduje się biały statek na wodzie umieszczony na czerwonym tle.
Herb wielki
Herb wielki składa się z tarczy herbu małego, nad którą znajduje się złota, pięciobasztowa corona muralis. Pod tarczą umieszczona jest dewiza miasta Fluctuat nec mergitur, oznaczająca: rzuca nim fala, lecz nie tonie. Wskazuje ona na hart ducha i siłę mieszkańców.
W herbie wielkim umieszczone są również odznaczenia, jakie otrzymało miasto na przestrzeni dziejów:
- Legia Honorowa (dekret z 9 października 1900 r.);
- Croix de Guerre 1914-1918 (dekret z 28 lipca 1919 r.);
- Order Wyzwolenia (dekret z 24 marca 1945 r.).
Bibliografia
- Marc Declerck, Les armoiries de Paris : histoire, documents, L'Harmattan, 2007
Media użyte na tej stronie
Autor: Jacques Lys, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armoiries et ornements de la ville de Paris, d'après les lettres patentes de Napoléon 1er, 29 janvier 1811. Le chef pour les villes de premier ordre, ou bonnes villes de l’Empire, était de gueules chargé de trois abeilles d’or. À la proue de la nef, la déesse Isis assise. SanchoPanzaXXI pour la nef
Autor: SanchoPanzaXXI, Licencja: CC BY-SA 3.0
Grandes armes de la ville de Paris: “De gueules à la nef équipée et habillée d’argent voguant sur des ondes du même mouvant de la pointe, au chef cousu d’azur semé de fleurs de lys d’or”. L'écu est surmonté d'une couronne murale d'or à cinq tours crénelées et soutenu par deux branches de chêne et de laurier. Devise: FLUCTUAT NEC MERGITUR (Il est battu par les flots, mais ne sombre pas); Décorations: Légion d'honneur (1900), Croix de guerre (1919), Croix de la Libération (1945). Blason de Paris; Les couleurs bleue et rouge sont prises d'ici [1]; Forme inspiré de [2]
Autor: SanchoPanzaXXI; A. Parrot, Licencja: CC BY-SA 4.0
Armoiries de la ville de Paris, d'après les lettres patentes de Napoléon 1er, 29 janvier 1811. [1]. Le chef pour les villes de premier ordre, ou bonnes villes de l’Empire, était de gueules (rouge) chargé de trois abeilles d’or. À la proue de la nef, la déesse Isis assise.
Autor: Chatsam, Licencja: CC BY-SA 3.0
blason de paris sous 2nd empire
Autor: Zorlot, Licencja: CC BY 3.0
Blason de la ville de Paris sous la restauration