Herb Szczytna

Herb Szczytna
ilustracja
Typ herbumiejski

Herb Szczytna – jeden z symboli miasta Szczytno w postaci herbu[1].

Wygląd i symbolika

Herb przedstawia na białej tarczy czerwonego skaczącego jelenia w (heraldyczne) lewo. Z prawej strony tarczy trzy zielone świerki.

Historia

Do 1530 r. Szczytno nie miało przynależności prawnej, było po prostu osiedlem przy zamku. W 1530 r. według administracji nowo powstałego Księstwa Pruskiego, Szczytno stało się wsią. Od 1549 r. dostało nowe przywileje (m.in. warzenia piwa) i coraz bardziej starało się o prawa miejskie. Po wieloletnich protestach ze strony Pasymia i po zobowiązaniu do produkcji 32 tys. litrów obłożonego akcyzą piwa rocznie, Szczytno uzyskało 23 marca 1616 r. miano das Städtlein, czyli tworu pośredniego między wsią a miastem. Szczytno miało od tego momentu własne sądownictwo i pieczęć, lecz bez prawa do targów i własnego samorządu.

Potrzebny był jednak herb na pieczęci, a wszystkie herby, które były uważane za atrakcyjne, były już wykorzystane przez inne miasta. Zamiast tworzyć nowy herb, postanowiono zatem przejąć go od miasta, które herb zmieniło i stary nie był już potrzebny. Wybór padł na stary herb Ełku, który pochodził z czasów króla Zygmunta Starego, przedstawiający jelenia, który skacze zza drzew. W 1669 r. niemiecki książę Fryderyk Wilhelm podjął decyzję, że herb Ełku ma przedstawiać rzymskiego bożka Janusa, o dwóch zrośniętych ze sobą twarzach, starca i młodzieńca.

Przypisy

Media użyte na tej stronie