Herbert Blomstedt

Herbert Blomstedt
Ilustracja
Herbert Blomstedt, 2015
Imię i nazwisko

Herbert Thorson Blomstedt

Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1927
Springfield

Pochodzenie

szwedzkie

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

dyrygent

Odznaczenia
Kawaler 2. klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (od 1975) Kawaler Orderu Danebroga (Dania) Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Złote Promienie ze Wstęgą Orderu Wschodzącego Słońca (Japonia)

Herbert Thorson Blomstedt[1] (ur. 11 lipca 1927 w Springfield w stanie Massachusetts[1][2]) – szwedzki dyrygent.

Życiorys

Urodził się w Stanach Zjednoczonych, w wieku dwóch lat wyjechał wraz z rodziną do Szwecji[3][4]. Studiował grę na organach i dyrygenturę w Królewskiej Szwedzkiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie (1945–1950) oraz historię muzyki na Uniwersytecie w Uppsali (1948–1950)[2]. Uczył się też u Paula Sachera w Schola Cantorum Basiliensis[4]. Następnie był uczniem Igora Markevitcha w Paryżu, Jeana Morela w Juilliard School of Music w Nowym Jorku oraz Leonarda Bernsteina w Tanglewood[1]. W 1953 roku zdobył Nagrodę im. Siergieja Kusewickiego[1]. Dyrygował orkiestrą symfoniczną w Norrköping (1954–1962), Filharmonisk Selskaps Orkester w Oslo (1962–1968) i Danmarsk Radio-Symfoniorkester w Kopenhadze (1968–1978)[2]. Od 1961 do 1970 roku był wykładowcą Królewskiej Szwedzkiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie[2]. Współpracował z Dresdner Staatskapelle (1975–1985) i San Francisco Symphony Orchestra (1985–1995)[2]. Był głównym dyrygentem NDR Elbphilharmonie Orchester (1996–1998) i Gewandhausorchester w Lipsku (1998–2005)[3].

Ceniony jako wykonawca muzyki kompozytorów skandynawskich (Carla Nielsena, Franza Berwalda, Edvarda Griega, Jeana Sibeliusa), a także austriackich i niemieckich (m.in. Richarda Straussa)[2][3]. Doktor honoris causa Uniwersytetu Michigan[2]. Zdobył dwie nagrody Grammy, Gramophone Award i Grand Prix du Disque[4]. Odznaczony kawalerią szwedzkiego Orderu Gwiazdy Polarnej (1971), kawalerią duńskiego Orderu Danebroga (1978), złotym Medalem „Litteris et Artibus” (1979), Wielkim Krzyżem Zasługi Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (2003)[5], Królewskim Medalem Serafinów (2012)[6] i japońskim Orderem Wschodzącego Słońca klasy Złote Promienie ze Wstęgą (2018)[7]. Laureat Nagrody Schocka (2014)[8] i Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning (2016)[9].

Jest członkiem Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, ze względów religijnych nie przeprowadza prób z orkiestrą w piątkowe wieczory i soboty, daje jednak w tych dniach koncerty, uważając wykonywanie muzyki za sposób na chwalenie Boga w dniu szabatu[4]. Przez wiele lat prowadził letnie kursy dyrygentury na adwentystycznej uczelni Loma Linda University w Kalifornii[3].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 366–367. ISBN 0-02-865526-5.
  2. ↑ a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 58. ISBN 83-224-0492-1.
  3. ↑ a b c d Emily Freeman Brown: A Dictionary for the Modern Conductor. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 42. ISBN 978-0-8108-8400-7.
  4. ↑ a b c d Gary Land: Historical Dictionary of the Seventh-Day Adventists. Lanham: Rowman & Littlefield, 2015, s. 48–49. ISBN 978-1-4422-4187-9.
  5. ↑ Herbert Blomstedt. whoswho.de. [dostęp 2020-10-22]. (niem.).
  6. ↑ Kungen delade ut Serafimermedaljen till dirigent Herbert Blomstedt. kungahuset.se. [dostęp 2020-10-22]. (szw.).
  7. ↑ Norman Lebrecht: Maestro, 90, is endowed with the Rising Sun. slippedisc.com, 2018-04-29. [dostęp 2020-10-22]. (ang.).
  8. ↑ Herbert Blomstedt tilldelas Rolf Schockpriset i musik. musikaliskaakademien.se, 2014-02-13. [dostęp 2020-10-22]. (szw.).
  9. ↑ Herbert Blomstedt awarded the Léonie Sonning Music Prize 2016. sonningmusic.org. [dostęp 2020-10-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-25)]. (ang.).
Laureaci Nagrody Fundacji Muzycznej Léonie Sonning
1950.
1960.
1970.
1980.
1990.
2000.
2010.
2020.
Laureaci Nagrody Schocka
Logika i filozofia
Matematyka
  • Elias M. Stein (1993)
  • Andrew Wiles (1995)
  • Mikio Satō (1997)
  • Jurij Manin (1999)
  • Elliott H. Lieb (2001)
  • Richard P. Stanley (2003)
  • Luis Caffarelli (2005)
  • Endre Szemerédi (2008)
  • Michael Aschbacher (2011)
  • Zhang Yitang (2014)
  • Richard Schoen (2017)
  • Ronald Coifman (2018)
  • Nikołaj Makarow (2020)
Sztuki muzyczne
Sztuki wizualne

Media użyte na tej stronie

Order of the Dannebrog R.svg
Autor: Skjoldbro, Licencja: CC BY-SA 4.0
Order of Danebrog Knight
SWE Order of the Polar Star (after 1975) - Knight 2nd Class BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Bareteka Kawalera 2. klasy Orderu Gwiazdy Polarnej (po 1975)