Herbert Fritzenwenger
Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SC Ruhpolding | |||||||||||||||||||||
Wzrost | 175 cm | |||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 11.03.1983, Oslo | |||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 1.03.1984, Oberhof (11. miejsce - b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 24.01.1985, Anterselva (3. miejsce - b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Herbert Fritzenwenger (ur. 7 października 1962 w Ruhpolding) – niemiecki biathlonista oraz biegacz narciarski reprezentujący RFN, trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1982 roku, kiedy na mistrzostwach świata juniorów w Mińsku zdobył brązowy medal w sztafecie. W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 11 marca 1983 roku w Oslo, zajmując drugie miejsce w sztafecie. Pierwsze punkty zdobył 1 marca 1984 roku w Oberhofie, gdzie zajął 11. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium indywidualnych zawodów tego cyklu jedyny raz stanął 24 stycznia 1985 roku w Anterselvie, gdzie w tej samej konkurencji był trzeci. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Frank-Peter Roetsch z NRD i Austriak Alfred Eder. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1987/1988, kiedy zajął 11. miejsce w klasyfikacji generalnej.
Na mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1985 roku wspólnie z Walterem Pichlerem, Peterem Angererem i Fritzem Fischerem zdobył brązowy medal w sztafecie. Na tej samej imprezie był też dziesiąty w sprincie. Trzecie miejsce w sztafecie reprezentacja RFN w składzie: Ernst Reiter, Herbert Fritzenwenger, Peter Angerer i Fritz Fischer zajęła także podczas mistrzostw świata w Lake Placid dwa lata później. Ponadto razem z Franzem Wudym, Georgiem Fischerem i Fritzem Fischerem wywalczył srebrny medal w biegu drużynowym na mistrzostwach świata w Feistritz w 1989 roku. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Calgary w 1988 roku, gdzie był siedemnasty w biegu indywidualnym. Startował tam także w biegach narciarskich, zajmując 33. miejsce na dystansie 50 km stylem klasycznym i siódme w sztafecie.
Osiągnięcia (biathlon)
Igrzyska olimpijskie
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1988 | Calgary | 17. | – | nd. | nd. | – | nd. | nd. |
Mistrzostwa świata
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1985 | Ruhpolding | 22. | 10. | nd. | nd. | 3. | nd. | nd. |
1986 | Oslo | 16. | – | nd. | nd. | DSQ | nd. | nd. |
1987 | Lake Placid | 31. | – | nd. | nd. | 3. | nd. | nd. |
1989 | Feistritz | – | – | nd. | nd. | 6. | nd. | nd. |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
Sezon | Miejsce |
---|---|
1982/1983 | - |
1983/1984 | ? |
1984/1985 | 12. |
1985/1986 | 16. |
1986/1987 | 17. |
1987/1988 | 11. |
1988/1989 | 71. |
1989/1990 | - |
Miejsca na podium chronologicznie
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 24 stycznia | 1985 | Anterselva | Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 1+0+0+3 | 1:11:39,4 | +3:07,0 | Frank-Peter Roetsch |
Osiągnięcia (biegi narciarskie)
Igrzyska olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
7. | 22 lutego | 1988 | Calgary | Sztafeta 4x10 km[1] | 1:43:58,6 | +4:07,4 | Szwecja |
33. | 27 lutego | 1988 | Calgary | 50 km stylem klasycznym | 2:04:30,9 | +8:56,7 | Gunde Svan |
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Walter Kuß, Georg Fischer, Jochen Behle, Herbert Fritzenwenger
Bibliografia
- Profil na stronie IBU. data.biathlonworld.com. [dostęp 2010-10-08]. (ang.).
- Herbert Fritzenwenger. skisport365.com. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
- Olympedia - Herbert Fritzenwenger. olympedia.org. [dostęp 2020-09-02]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Cross country skiing
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.