Herbert Howells
Imię i nazwisko | Herbert Norman Howells |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 17 września 1892 Lydney |
Pochodzenie | angielskie |
Data i miejsce śmierci | 23 lutego 1983 Londyn |
Gatunki | muzyka poważna |
Zawód | kompozytor |
Odznaczenia | |
Herbert Norman Howells (ur. 17 września 1892 w Lydney w hrabstwie Gloucestershire, zm. 23 lutego 1983 w Londynie[1][2]) – angielski kompozytor.
Życiorys
Był członkiem chóru chłopięcego przy katedrze w Gloucester, gdzie był uczniem Herberta Brewera[1][2]. W latach 1912–1917 studiował w Royal College of Music w Londynie u Charlesa Villiersa Stanforda (kompozycja), Huberta Parry’ego (dyrygentura) i Waltera Parratta (organy)[1]. W 1917 roku został zastępcą organisty w katedrze w Salisbury[1][2]. W 1920 roku został wykładowcą kompozycji w Royal College of Music[1][2]. Uczył też muzyki w St. Paul’s Girls’ School (1932–1962)[2]. W latach 1950–1964 profesor muzyki na Uniwersytecie Londyńskim[2].
Komandor Orderu Imperium Brytyjskiego (1953), odznaczony Orderem Towarzyszy Honoru (1972)[2].
Twórczość
Pozostając pod wpływem twórczości Ralpha Vaughana Williamsa, Howells wypracował swój własny, unikalny styl[2]. Dużą popularnością cieszyły się jego dzieła kameralne[1][2]. Począwszy od lat 30. XX wieku był czołowym przedstawicielem angielskiej muzyki religijnej[1]. W swoich utworach wokalno-instrumentalnych wykorzystywał tradycję muzyczną Kościoła Anglii oraz lokalną odmianę chorału zwaną sarum[1]. Po śmierci syna Michaela w 1935 roku napisał ku jego pamięci Requiem (1936), którego dużą część wykorzystał także w utworze Hymnus Paradisi (1938)[2].
Ważniejsze kompozycje
(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])
Utwory orkiestrowe
- 2 koncerty fortepianowe (I C-dur 1913, II c-moll 1924)
- 3 tańce na skrzypce i orkiestrę (1915)
- Suite „The B’s” (ok. 1916)
- Elegy na altówkę, kwartet smyczkowy i orkiestrę smyczkową (1917)
- Puck’s Minuet (1917)
- Merry Eye (1920)
- 2 utwory (1920)
- Procession (1922)
- Pastoral Rhapsody (1923)
- Paradise Rondel (1925)
- Pageantry na orkiestrę dętą (1934)
- Koncert na smyczki (1939)
- Suita na smyczki (1944)
- suita Music for a Prince (1949)
- Koncert wiolonczelowy (1951, niedokończony)
- Tryptych na orkiestrę dętą (1960)
Utwory kameralne
- Variations na 11 instrumentów (1914)
- Lady Audrey’s Suite na kwartet smyczkowy (ok. 1916)
- Kwartet fortepianowy a-moll (1916)
- Rhapsodic Quintet na klarnet i smyczki (1917)
- Suita na klarnet i fortepian (1917)
- Phantasy na kwartet smyczkowy (1918)
- Kwartet smyczkowy „In Gloucestershire” (1923)
- 3 sonaty na skrzypce i fortepian (1918, 1918, 1923)
- Sonata na obój i fortepian (1943)
- Sonata na klarnet i fortepian (1949)
Utwory fortepianowe
- Polka na 2 fortepiany (1951)
- Sonatina (1971)
Utwory organowe
- 2 sonaty (I c-moll 1911, II 1933)
- 4 rapsodie (1915, 1918, 1918, 1958)
- Siciliano for a High Ceremony (1952)
- Prelude De Profundis (1958)
- Partita (1971)
Utwory na klawikord
- Lambert’s Clavichord (1926–1927)
- Howell’s Clavichord (1941–1961)
Utwory wokalno-instrumentalne
- Mass in the Dorian Mode na chór (1912)
- Sine Nomine: A Phantasy na sopran, tenora, chór i orkiestrę (1922)
- A Kent Yeoman’s Wooing Song na sopran, baryton, chór i orkiestrę (1933)
- Requiem na chór (1936)
- Hymnus Paradisi na sopran, tenora, chór i orkiestrę (1938)
- motet King of Glory na chór i organy (1949)
- A Maid Peerless na głosy solowe, chór żeński, smyczki lub fortepian (1949)
- motet God is Gone Up na chór i organy (1950)
- Behold, O God, Our Defender na chór i orkiestrę (1952)
- motet The House of the Mind na chór i organy (1954)
- Missa sabrinensis na głosy solowe, chór i orkiestrę (1954)
- English Mass na głosy solowe a cappella (1956)
- Missa aedis Christi na głosy solowe a cappella (1958)
- A Sequence for St. Michael na chór i organy (1961)
- Stabat Mater na tenora, chór i orkiestrę (1963)
- motet na śmierć J.F. Kennedy’ego Take Him, Earth, for Cherishing (1964)
- The Coventry Mass na głosy solowe i organy (1968)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 305–306. ISBN 83-224-0453-0.
- ↑ a b c d e f g h i j k Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1627–1628. ISBN 978-0-02-865528-4.
Media użyte na tej stronie
Baretka Orderu Imperium Brytyjskiego (cywilnego; od 1936).
Autor: Image sourced from 'Medals of the World' website: medals.org.uk, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Order of the Companions of Honour Ribbon