Herbert Lawford

Herbert Lawford
ilustracja
Państwo Wielka Brytania
Data i miejsce urodzenia15 maja 1851
Bayswater
Data i miejsce śmierci20 kwietnia 1925
Dess
Wzrost180 cm
Grapraworęczna, jednoręczny backhand
Status profesjonalny1878
Zakończenie kariery1890
Gra pojedyncza
WimbledonW (1887)

Herbert Fortescue Lawford (ur. 15 maja 1851 w Bayswater, zm. 20 kwietnia 1925 w Dess) – brytyjski tenisista, zwycięzca Wimbledonu.

Kariera tenisowa

Lawford w przeciągu trwania swojej kariery sześć razy wystąpił w decydującym meczu o tytule Wimbledonu. W 1880 roku wygrał wimbledoński turniej pretendentów (All Comers), ale nie sprostał w meczu o tytuł zwycięzcy z 1879 roku Johnowi Hartleyowi. W 1884 roku ponownie wystąpił w meczu o tytuł (challenge round), tym razem przegrywając z Williamem Renshawem. Z tym samym rywalem przegrywał w dwóch kolejnych latach w challenge round, by w 1887 roku zdobyć swój jedyny tytuł mistrzowski. Wykorzystał nieobecność Williama Renshawa i w finale turnieju pretendentów pokonał jego brata, Ernesta Renshawa[1]. Jako obrońca tytułu z kolei sam miał zapewnione prawo udziału w challenge round w 1888 roku. W meczu tym Ernest Renshaw zrewanżował się za porażkę z poprzedniej edycji[2].

W 1879 roku Lawford odniósł ponadto turniejowe zwycięstwo w deblu w parze z Lestocqem Erskinem, ale debliści rywalizowali wówczas na kortach Oxfordu (do 1884) i mecze te nie są uwzględniane w oficjalnych statystykach wimbledońskich.

Wprowadził nowe zagranie w repertuar tenisowy, topspinowy forhend[1], początkowo nazywany „uderzeniem Lawforda”. Swoim ulubionym uderzeniem operował z głębi kortu, nie atakując zazwyczaj przy siatce.

W 2006 roku jego nazwisko, jako jednego z pionierów tenisa, wpisano do Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy.

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1–5)

Końcowy wynikNrDataTurniejNawierzchniaPrzeciwnikWynik finału
Finalista1.1880Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania John Hartley3:6, 2:6, 6:2, 3:6
Finalista2.1884Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania William Renshaw0:6, 4:6, 7:9
Finalista3.1885Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania William Renshaw5:7, 2:6, 6:4, 5:7
Finalista4.1886Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania William Renshaw0:6, 7:5, 3:6, 4:6
Zwycięzca1.1887Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Ernest Renshaw1:6, 6:3, 3:6, 6:4, 6:4
Finalista5.1888Wimbledon, LondynTrawiastaWielka Brytania Ernest Renshaw3:6, 5:7, 0:6

Przypisy

  1. a b Dutkowski 1979 ↓, Przyjdzie walec i wyrówna…, s. 38.
  2. Dutkowski 1979 ↓, Czempion okresu pionierskiego, s. 43.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

19th century Tennis champions.jpg
*front right: Maud Watson, first female Tennis champion at Wimbledon 1884
  • front left: Ernest Renshaw, Wimbledon singles Tennis champion 1888
  • back right: Herbert Fortescue Lawford, Wimbledon singles Tennis champion 1887
  • back left: Lilian Watson, sister of Maud, Runners-up in the Wimbledon final 1884
Picture was taken during the Irish Championships 1884 at Fitzwilliam Club, Dublin.