Hermagoras z Akwilei
| biskup męczennik | |
 Św. Piotr konsekrujący św. Hermagorasa na biskupa w obecności św. Marka (fragment fresku z IV w. z bazyliki Matki Bożej Wniebowziętej w Akwilei). | |
| Data i miejsce śmierci | 68, 304 lub 305 Aquileia lub Singidunum |
|---|---|
| Czczony przez | Kościół katolicki Cerkiew prawosławną |
| Kanonizacja | uznany za świętego bez formalnej kanonizacji przez fakt męczeństwa |
| Wspomnienie | 12 lipca |
| Atrybuty | monstrancja, palma męczeństwa[1] |
| Patron | Akwileja, Grado |
| Szczególne miejsca kultu | Wenecja Euganejska Friuli |
Hermagoras z Akwilei (słoweń. Mohor Oglejski wł. Ermagora, zm. 68 w Aquilei, według innej wersji w 304 lub 305 w Singidunum) – pierwszy biskup Aquilei, męczennik i święty Kościoła katolickiego oraz święty Cerkwi prawosławnej, uznany za świętego bez formalnej kanonizacji, którego kult nigdy nie został oficjalnie zaaprobowany.
Życiorys
Nie ma bezpośrednich historycznych zapisów o Hermagorasie. Zgodnie z wszystkimi przekazami był pierwszym biskupem Aquilei. Według jednej wersji był towarzyszem św. Marka, który wyznaczył go na biskupa Aquilei, gdzie w 68 roku poniósł śmieć męczeńska za cesarza Nerona, według drugiej wersji poniósł śmierć męczeńską podczas prześladowań chrześcijan za cesarza Dioklecjana w 304 lub 305 roku w Singidunum (obecnie w tym miejscu znajduje się Belgrad), a jego relikwie wróciły do Aquilei w V wieku[2], lub też zostały podczas schizmy wywołanej przez cesarza Justyniana przewiezione do Grado i po jej zakończeniu wróciły do Aquilei[3]. Został ścięty mieczem wraz ze swoim towarzyszem diakonem Fortunatem[4].
Kult
Harmagoras i Fortunat są drugimi patronami archidiecezji lublańskiej (do 1961 byli patronami diecezji lublańskiej)[5].
Jego wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 12 lipca.
Za Hermagorasem nazwy noszą następujące miejscowości:
Ikonografia
W ikonografii święty przedstawiany jest jako biskup z pastorałem, w płaszczu biskupim[2], często w towarzystwie diakona św. Fortunata[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Józef Marecki, Lucyna Rotter: Jak czytać wizerunki świętych. Leksykon atrybutów i symboli hagiograficznych.. Kraków: TAiWPN Universitas, s. 221-222. ISBN 97883-242-2320-6.
- ↑ a b Vera Schauber, Hanns Michael Schindler: Ilustrowany Leksykon Świętych. Kielce: Jedność, 2008, s. 263. ISBN 978-83-7224-556-4.
- ↑ Antonio Tarzia (red.): Święci na każdy dzień. Kielce: Jedność, 2011, s. 493. ISBN 978-83-7660-517-3.
- ↑ Zbigniew Bauer, Adam Leszkiewicz: Leksykon Świętych t.2. Kraków: Pinnex, 1997, s. 123-124. ISBN 83-86651-22-9.
- ↑ Nadškofija na dlani (słoweń.). Archidiecezja lublańska. [dostęp 2016-02-05].
Linki zewnętrzne
- Patroni 12 lipca. Internetowa Liturgia Godzin. [dostęp 2016-02-05].
Media użyte na tej stronie
Autor: