Hermann-Bernhard Ramcke

Hermann-Bernhard Ramcke
Ilustracja
Ramcke w północnej Afryce, 1942
General der Fallschirmtruppe General der Fallschirmtruppe
Data i miejsce urodzenia

24 stycznia 1889
Szlezwik

Data i miejsce śmierci

5 lipca 1968
Kappeln

Przebieg służby
Lata służby

1905–1945

Siły zbrojne

 Kaiserliche Marine
War Ensign of Germany (1921–1933).svg Reichswehra
Balkenkreuz.svg Wehrmacht
Balkenkreuz.svg Luftwaffe

Stanowiska

dowódca:
2 Dywizji Strzelców Spadochronowych

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa,
II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu, mieczami i brylantami Krzyż Żelazny I Klasy, ponowne nadanie w 1939 Krzyż Żelazny II Klasy, ponowne nadanie w 1939 Odznaka za 25-letnią Służbę w Luftwaffe Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946)

Hermann-Bernhard Ramcke (ur. 24 stycznia 1889 w Szlezwiku, zm. 5 lipca 1968 w Kappeln) – niemiecki generał wojsk powietrznodesantowych.

Był jednym z ośmiorga dzieci Hermanna Ramcke.

Początek kariery wojskowej

W kwietniu 1905 wstąpił na służbę do Cesarskiej Marynarki Wojennej. Służył na krążownikach - m.in. na SMS „Prinz Adalbert”. Od kwietnia 1912 - bosmanmat. W czerwcu 1914 został skierowany do szkoły oficerskiej Mar. Woj.

Pierwsza wojna światowa

Na początku wojny służył ponownie na SMS „Prinz Adalbert”. W kwietniu 1915 został skierowany do piechoty morskiej we Flandern, od września 1915 pełnił służbę jako feldfebel w batalionie obrony wybrzeża. W 1916 został mianowany do stopnia chorążego. Ciężko ranny w styczniu 1916, przebywał w szpitalu do lipca 1917. Od lipca 1917 był dowódcą plutonu batalionu szturmowego korpusu morskiego „Flandria”. Za zasługi w służbie otrzymał Krzyż Żelazny drugiej klasy (kwiecień 1916), pierwszej klasy (styczeń 1917) i pruski Złoty Krzyż Zasługi Wojskowej (kwiecień 1918), najwyższe odznaczenia wojskowe w I wojnie światowej. W 1918 został awansowany do stopnia porucznika piechoty morskiej. Pod koniec 1918 był ponownie ranny.

Okres międzywojenny

Od stycznia 1919, po wyjściu ze szpitala, objął dowództwo kompanii w ochotniczym korpusie generała von Brandisa na Łotwie. W kwietniu 1919 był ranny, od lipca 1919 powrócił na to stanowisko. W listopadzie 1919 był odznaczony Bałtyckimi Krzyżami 1 i 2 stopnia oraz Złotą Odznaką za rany.

Od listopada 1919 służył w Reichswehrze, w piechocie. Od stycznia 1921 był dowódcą kompanii, a od października 1934 - dowódcą batalionu piechoty, w stopniu majora.

Od 1936 do stycznia 1940 pełnił służbę jako podpułkownik w różnych ośrodkach szkoleniowych.

Druga wojna światowa

Ramcke po aresztowaniu we wrześniu 1944 r.

Od stycznia do lipca 1940 dowodził w stopniu pułkownika pułkiem piechoty. W czasie napaści na Polskę był obserwatorem w XXII. (zmotoryzowanym) Korpusie Armijnym von Kleista.

W sierpniu 1940 został przeniesiony do Luftwaffe, do wojsk powietrznodesantowych.

21 maja 1941 został mianowany dowódcą 1 szturmowego pułku spadochronowego i dowodzącym zrzutem na zachodnią część Krety. Za tę operację otrzymał w lipcu awans na generała majora, a w sierpniu 1941 - Krzyż Rycerski.

Od kwietnia 1942 był dowódcą 1 brygady spadochronowej (w Afryce). Po dowodzeniu pod El-Alamein (odcięta jednostka Ramckego pokonała 130 km pustyni, uwalniając 100 jeńców) W listopadzie 1942 został nagrodzony Dębowymi Liśćmi do Krzyża Rycerskiego, a w grudniu 1942 mianowany do stopnia generała porucznika.

Od lutego do września 1943 dowodził 2 Dywizją Spadochronową (najpierw we Francji, następnie we Włoszech). Od września 1943 do lutego 1944 chorował, następnie powrócił do służby na poprzednio zajmowane stanowisko (dywizja stacjonowała wtedy w Normandii).

Od sierpnia do września 1944 dowodził całością niemieckich wojsk w Breście.

Od 9 sierpnia 1944 2 Dywizja (bez jednego pułku, rozbitego wcześniej pod Falaise) wraz z 343 Dywizją Piechoty i pododdziałami Kriegsmarine pozostawała w okrążeniu amerykańskiego 8 Korpusu Armijnego. Garnizon dowodzony przez Ramckego bronił się do 20 września 1944, po czym skapitulował (z okrążenia udało się wyrwać jednemu batalionowi 2 pułku spadochronowego).

Od 14 września 1944 posiadał stopień generała wojsk spadochronowych; 19 września 1944 otrzymał miecze i diamenty do Krzyża Rycerskiego z Dębowymi Liśćmi.

Losy powojenne

Został wzięty do niewoli amerykańskiej 20 września 1944 i przewieziony do USA. Dwukrotnie uciekał z obozu jenieckiego i dwukrotnie doń dobrowolnie powracał, na wolności organizując kampanię na rzecz lepszego traktowania niemieckich jeńców wojennych.

W grudniu 1946 roku został wydany Francuzom pod zarzutem zbrodni wojennych - m.in. w walce o Brest; 21 marca 1951 został skazany na karę pięciu i pół roku więzienia (za porwanie i zabójstwo francuskich cywilów, za grabież własności prywatnej i zamierzone niszczenie i palenie domów cywilnych). Został zwolniony z więzienia 24 czerwca 1951 ze względu na dotychczasowe uwięzienie (57 miesięcy) i wiek.

Po uwolnieniu pracował jako dyrektor w przedsiębiorstwie przemysłowym. Napisał książkę o swoich wojennych doświadczeniach.

W październiku 1952 Ramcke brał udział w spotkaniu byłych członków Waffen-SS w Verden.

Zmarł 5 lipca 1968 w Kappeln. Udział w pogrzebie kompanii honorowej Bundeswehry był przedmiotem licznych dyskusji w prasie niemieckiej i międzynarodowej.

Odznaczenia

Przypisy

  1. a b c d e Ramcke, Hermann Bernhard - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-09-15].

Bibliografia

  • Gordon Williamson, Malcolm McGregor: German commanders of World War II.: Waffen-SS, Luftwaffe & Navy (2). Oksford: Osprey Publishing, 2006, s. 46-48. ISBN 1-84176-597-X.

Media użyte na tej stronie

War Ensign of Germany (1903–1919).svg
War Ensign of the en:German Empire from 1903-1919 (correction of date shown on image which shows 1918). Based on image of coat of arms at [1]. Currently unable to add further details for crown or further details to sceptor due to lack of high-quality images of the coat of arms.
WMacht Lw OF8 GenWaGtg h 1945.svg
Autor: , Licencja: CC BY 3.0
German Wehrmacht, Luftwaffe, rank insignia until 1945 – shoulder strap:
  • Ranks Generals of the branch (comparable to NATO OF-8) with variations as follows:
    • General of the parachute corps
    • General of the anti-aircraft artillery
    • General of the aviators
    • General of the air communication corps
    • General of the Luftwaffe.
DEU EK 2Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
Valor militare silver medal BAR.svg
Italian al valor militare (military valour) silver medal bar
Flag of Weimar Republic (war).svg
War flag of Weimar Republic with iron cross (1921–1933).
DEU EK 1Kl 1939Clasp BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy (1914) z okuciem ponownego nadania 1939 (III Rzesza).
General Ramcke after his capture in September 1944.jpg
Hermann-Bernhard Ramcke after being captured by US Army forces on 19 September 1944
Bundesarchiv Bild 101I-548-0725-28, Nordafrika, Bernhard-Hermann Ramcke (cropped).jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Bundesarchiv-Logo-ohne-Wappen.svg

Tytuł Nordafrika, Bernhard-Hermann Ramcke 

Dodatkowe informacje: Nordafrika.- Generalmajor Bernhard-Hermann Ramcke in der Wüste stehend, Spaten in der Hand haltend, (vor dem 13.11.1942); PK XI. Fliegerkorps 

Osoby na fotografii:

Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Korekty i alternatywne opisy są wpisane oddzielnie od opisu oryginalnego. Dodatkowe błędy można zgłaszać na tej stronie w celu poinformowania Niemieckiego Archiwum Federalnego.


Oryginalny opis Archiwum:

Balkenkreuz.svg
Insignia of the German Armed Forces in WWII.
DEU EK Ritter oak-sword-diam BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu, Mieczami i Brylantami (III Rzesza).
DEU WH-Dienstauszeichnung (LW) 25Jahre BAR.svg
Umowna baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w Wehrmachcie (25 lat) – wersja Luftwaffe (Wehrmacht-Dienstauszeichnung – Luftwaffe) – III Rzesza
– połączone baretki Złotego Krzyża (I Klasy za 25 lat) i Złotego Medalu (III Klasy za 12 lat).