Hermann Fegelein

Hermann Fegelein
Hans Otto Georg Hermann Fegelein
Ilustracja
Hermann Fegelein (w mundurze SS-Standartenführera)
SS-Gruppenführer SS-Gruppenführer
Data i miejsce urodzenia

30 października 1906
Ansbach

Data i miejsce śmierci

29 kwietnia 1945
Berlin

Przebieg służby
Lata służby

19251945

Jednostki

Flag of the Schutzstaffel.svg Waffen-SS

Stanowiska

dowódca:
8 Dywizji Kawalerii SS Florian Geyer

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Ribbon of Close Combat Clasp Silver.svg
Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami Złoty Krzyż Niemiecki (III Rzesza) Krzyż Żelazny (1939) I Klasy Krzyż Żelazny (1939) II Klasy Srebrna odznaka szturmowa piechoty (III Rzesza) Krzyż Zasługi Wojennej II klasy z mieczami (III Rzesza) Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/1942 DEU Wound Badge 1944-07-20 Silver BAR.png Medal Pamiątkowy 13 marca 1938 Medal Pamiątkowy 1 października 1938 z okuciem Zamek Praga Odznaka Honorowa Olimpijska (III Rzesza) Odznaka za 8-letnią służbę w SS (III Rzesza) Srebrny Medal za Męstwo Wojskowe (Włochy, 1833–1946)

Hermann Fegelein (ur. 30 października 1906 w Ansbach, zm. 29 kwietnia 1945 w Berlinie) – SS-Gruppenführer, osobisty przedstawiciel Heinricha Himmlera, oficer łącznikowy Waffen-SS przy Głównej Kwaterze Adolfa Hitlera.

Życiorys

Jego bratem był Waldemar Fegelein – dowódca 37 Ochotniczej Dywizji Kawalerii SS. Po maturze 1926 w Monachium i próbie studiów uniwersyteckich, w 1927 miał krótki epizod aspiranta oficerskiego w policji bawarskiej w Monachium. Był zapalonym adeptem jeździectwa, zawodnikiem tej dyscypliny. Od 1929 pracował w Szkole Jazdy Konnej swojego ojca Johanna Fegeleina. Od 1931 był członkiem NSDAP, 1933 SS, założył Szkołę Jazdy Konnej SS w Monachium, a od 1937 był jej komendantem. Uczestniczył w kampanii wrześniowej. W 1940 otrzymał stopień SS-Obersturmbannführera, został dowódcą szwadronu konnego Totenkopf, a następnie brygady kawalerii SS i w 1943 dowódcą 8 Dywizji Kawalerii SS "Florian Geyer", cieszącej się złą sławą z walk z oddziałami partyzanckimi Polski, ZSRR i Chorwacji.

W latach 1941–1943 najpierw jako dowódca regimentu kawalerii bezpośrednio podległy dowódcy SS i Policji Erichowi von dem Bach Brygady, i wkrótce po tym jako dowódca Brygady Kawalerii SS a od kwietnia 1943 – 8 Dywizji Kawalerii był bezpośrednio odpowiedzialny za wymordowanie około 40 000 Żydów, a także zniszczenie blisko 250 białoruskich wsi na bagnach Prypeci i białoruskim Polesiu oraz wymordowanie bądź deportację ich mieszkańców[1].

Ranny, po odbytej rekonwalescencji, od 1 stycznia 1944 był oficerem łącznikowym Waffen-SS przy Głównej Kwaterze Wodza. 3 czerwca 1944 powodowany jedynie względami kariery zawodowej ożenił się w Salzburgu z siostrą wieloletniej partnerki, a na krótko przed śmiercią, żony Hitlera, Evy Braun – Margarete (Gretl) Braun. Przyjęcie weselne odbyło się w willi Hitlera na Kehlsteinie, a w prezencie ślubnym Hitler mianował go generałem dywizji Waffen-SS.

25 kwietnia 1945 Fegelein opuścił potajemnie bunkier Hitlera pod Kancelarią Rzeszy prawdopodobnie z zamiarem ucieczki do neutralnej Szwajcarii. Po tym jak telefonicznie usiłował nakłonić Evę Braun do ucieczki z Berlina, odnaleziono go 27 kwietnia w stanie ciężkiego upojenia alkoholowego w jego berlińskim mieszkaniu w towarzystwie niezidentyfikowanej rudowłosej kobiety (prawdopodobnie agentki brytyjskiej zatrudnionej w poselstwie tureckim). W trakcie aresztowania przez szefa Dienststelle I RSD, Petera Högla, znaleziono przy nim torby z pieniędzmi, klejnotami oraz fałszywymi paszportami[2]. Christa Schroeder, sekretarka Hitlera i inne osoby z jego kręgu były przekonane, że Fegeleina i Evę Braun łączył co najmniej platoniczny romans.

Na polecenie Hitlera po doprowadzeniu do bunkra zdegradowany (właściwie autodegradacja – sam zerwał dystynkcje) w celu dalszego pełnienia służby liniowej jako szeregowiec. W dalszej kolejności, za namową Otto Günschego został oddany pod doraźny sąd wojenny pod przewodnictwem Wilhelma Mohnkego. Po odroczonym na kilkanaście godzin z powodu upojenia alkoholowego uproszczonym procesie skazany na karę śmierci przez rozstrzelanie.

Wyroku nie wykonano. Fegelein został nocą z 28 na 29 kwietnia 1945 wyprowadzony z miejsca osadzenia pod pozorem doprowadzenia na widzenie z Hitlerem, a następnie zastrzelony strzałem w plecy, oddanym poprzez konwojującego go agenta RSD w ogrodach Kancelarii Rzeszy[3].

Odznaczenia[4]

Przypisy

  1. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2018-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-30)].
  2. Antony Beevor, Berlin 1945. Upadek, Znak Horyzont, 2015, s. 445.
  3. Niektórzy badacze twierdzą, że sposób pozbycia się Fegeleina wskazuje na to, że żadnego procesu nie było, a jedyne jego świadectwo jako pochodzące od samego Mohnkego, a więc zainteresowanego w wybieleniu się, było w całości fałszywe
  4. Fegelein, Hans Otto Georg Hermann - TracesOfWar.com, www.tracesofwar.com [dostęp 2021-08-01].

Bibliografia

  • Ostatnie Dni Hitlera, H. R. Trevor Roper, Wydawnictwo Poznańskie 1963
  • Katakumba; Ostatnie Dni w Bunkrze Hitlera, Uwe Bahnsen, James O’Donnel, wyd. Adamski i Bieliński 2003, ISBN 83-89187-36-1
  • Teczka Hitlera; materiały wieloletniego śledztwa utajnionego przez Stalina, (ДЕЛО Но-1-Г-23), pod red. Henrik Eberle & Matthias Uhl, wyd. Świat Książki 2005, ISBN 83-247-0047-1
  • Byłam Sekretarką Adolfa Hitlera, Christa Schroeder, wyd. Bellona 2000, ISBN 83-11-08974-4

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 101III-Bueschel-056-21A, Russland, Hermann Fegelein.jpg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 3.0 de
Bundesarchiv-Logo-ohne-Wappen.svg

Tytuł Russland, Hermann Fegelein mit Sturmbannführer 

Dodatkowe informacje: Sowjetunion.- SS-Standartenführer Hermann Fegelein 

Osoby na fotografii:

Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Korekty i alternatywne opisy są wpisane oddzielnie od opisu oryginalnego. Dodatkowe błędy można zgłaszać na tej stronie w celu poinformowania Niemieckiego Archiwum Federalnego.


Oryginalny opis Archiwum:

DEU EK 1 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny I Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
Ribbon of Close Combat Clasp Silver.svg
Srebrna Odznaka Walki Wręcz.
DEU EK Ritter oak-sword BAR.svg
Baretka: Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z Liśćmi Dębu i Mieczami (III Rzesza).
DEU Wound Badge 1944-07-20 Silver BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY-SA 3.0
Umowna baretka: Odznaka za Rany 20 lipca 1944 (Verwundetenabzeichen 20. Juli 1944) – Srebrna (za rany odniesione w wyniku nieudanego zamachu na Adolfa Hitlera w Wilczym Szańcu) – III Rzesza.
GER German Olympic Decoration (1936) ribbon.svg
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 4.0
German Olympic Decoration ribbon bar. Nazi Germany, 1936.
Valor militare silver medal BAR.svg
Italian al valor militare (military valour) silver medal bar
DEU Sudetenland Medal Praga.jpg
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 3.0
Baretka Medalu Pamiątkowego 1 października 1938 z nakładką Zamek Praski
DEU ISA Silber BAR.png
Baretka umowna: Szturmowa Odznaka Piechoty w Srebrze (Infanterie-Sturmabzeichen in Silber) – III Rzesza.
DEU Ostmedaille BAR.svg
Baretka: Medal za Kampanię Zimową na Wschodzie 1941/42 – III Rzesza.
DEU SS-Dienstauszeichnung 8Jahre BAR.svg
Baretka: Odznaka za Długoletnią Służbę w SS (SS-Dienstauszeichnung) – III Klasa za 8 lat – III Rzesza.
SS-Gruppenführer Collar Rank.svg
Rang insignia of the SS/Waffen-SS, here universal collar patches to the General’s rank “SS-Gruppenfuehrer” until 1945.
Anschluss Medal Bar.PNG
Autor: Realismadder, Licencja: CC-BY-SA-3.0
The ribbon bar for the Anschluss medal, awarded to German military personnel, German officials, Austrian members of the NSDAP and other austrians who participated in the annexation (Anschluss) of Austria in March 1938.
DEU DK Gold BAR.png
Autor: Mboro, Licencja: CC BY 3.0
Umowna baretka: Krzyż Niemiecki w Złocie (III Rzesza).
DEU EK 2 Klasse BAR.svg
Baretka: Krzyż Żelazny II Klasy 1935-1945 (III Rzesza).
DEU KVK 2 Klasse swords BAR.svg
Baretka: Wojenny Krzyż Zasługi z Mieczami II Klasy (III Rzesza).