Hermann Gruson
| ||
Data i miejsce urodzenia | 13 marca 1821 Magdeburg | |
Data i miejsce śmierci | 31 stycznia 1895 Magdeburg | |
Zawód, zajęcie | inżynier mechanik | |
Narodowość | niemiecka | |
Alma Mater | Uniwersytet Humboldtów w Berlinie |
Hermann Jacques August Gruson (ur. 13 marca 1821 w Magdeburgu, zm. 31 stycznia 1895 tamże) – niemiecki inżynier-mechanik, wynalazca, przedsiębiorca, założyciel Grusonwerk, jeden ze współtwórców Verein Deutscher Ingenieure[1][2].
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Pochodził z rodziny hugenotów, emigrantów z Fleurbaix; był synem Caroline i Louisa Abrahama Grusona – oberleutnanta w Magdeburskiej Cytadeli, naczelnego inżyniera budowy linii kolejowej Magdeburg-Leipzig Railway (1838–1840). W Magdeburgu uczęszczał do gimnazjum i szkoły biznesu, którą ukończył w 1839 roku. Po odbyciu rocznej służby wojskowej pracował jako mechanik w Berlinie, w Borsigwerke (1840–1845) i uczęszczał do Uniwersytetu w Berlinie, gdzie matematykę wykładał jego stryj – Johann Philipp Gruson. Studiował chemię, fizykę, budowę maszyn parowych, statykę i dynamikę[1].
Praca zawodowa
Przez kolejne 6 lat pracował jako mechanik na kolei Berlin-Hamburg. W 1855 r. zbudował na wydzierżawionej ziemi małą stocznię z odlewnią żelaza i fabryką maszyn, której rozwój był jednak utrudniony przez kryzys gospodarczy. Koncentrując wysiłek na problemach odlewni opracował technikę otrzymywania odlewów, polegającą na mieszaniu różnych rodzajów surówki, uzyskując stop o wysokiej wytrzymałości, który mógł zastąpić stosowane wcześniej kute elementy z żelaza lub stali. Zastosował również z powodzeniem nowe techniki hartowania i odpuszczania wyrobów, które znalazły zastosowanie w kolejnictwie. Odkrycia uratowały firmę od bankructwa; znalazły później zastosowanie przy produkcji płyt przeciwpancernych i granatów. W połowie lat 60. XIX w. zakład zatrudniał już ok. 250 pracowników, a w latach 1869–1872 Gruson wybudował nowy, większy zakład w Magdeburg-Halberstadt.
Okazało się, że jego wyroby doskonale nadają się np. do wyrobu wieżyczek pojazdów pancernych. W zakresie dotyczącym sposobów mocowania wieżyczek współpracował od 1882 r. z Maximilianem Schumannem. Wspólnie opracowali system zastosowany w fortyfikacjach śródlądowych (wyprzedzający francuskie konstrukcje majora Mougin), który został wypróbowany w ogniu w Bułgarii i Rumunii (Bukareszt, 1885).
W kolejnych latach w Grusonwerk produkowano również pistolety małego i średniego kalibru oraz urządzenia dla celów pokojowych, np. dla zakładów przetwórczych rud, cementowni, żwirowni, walcowni metali[1].
W roku 1886 przedsiębiorstwo Grusons utworzyła spółkę akcyjną z przedsiębiorstwem Friedricha Kruppa, założonym w roku 1811 r., a w 1893 r. Grusons został włączony do przedsiębiorstwa Kruppa na podstawie umowy o leasingu operacyjnym[1].
Udział w tworzeniu VDI
Hermann Gruson był jedną z osób jednoznacznie popierających koncepcję utworzenia Stowarzyszenia Inżynierów Niemieckich – Verein Deutscher Ingenieure; o jego liście do organizatorów z dnia 12 kwietnia 1856 (miesiąc przez spotkaniem założycielskim) pamiętają kronikarze VDI[2]. W latach 1863–1865 był członkiem zarządu VDI, a w 1894 r. otrzymał najwyższą nagrodę VDI – Grashoff Medal[2].
Zainteresowania botaniczne
Gruson był kaktofilem, właścicielem największej kolekcji kaktusów w XIX-wiecznej Europie. Wybudował słynne szklarnie (Gruson-Gewächshäuser), które po jego śmierci, zgodnie z jego wolą, zostały przekazane na własność miasta Magdeburga wraz z całą kolekcją kaktusów. Na cześć Hermanna Grusona nazwano kilka taksonów sukulentów, m.in. Echinocactus grusonii, Mammillaria grusonii, Kroenleinia grusonii.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d Heinz Nix: Gruson, Hermann Jacques August (niem.). W: NDB ADB Deutsche Biographie [on-line]. bsbndb.bsb.lrz-muenchen.de. [dostęp 2016-08-28].
- ↑ a b c Albert Gieseler: Unternehmensgeschichte (historia firmy) (niem.). W: Verein Deutscher Ingenieure. Allgemeines [on-line]. www.albert-gieseler.de. [dostęp 2012-09-22].
Media użyte na tej stronie
Offizier und Kanoniere vor einem Kuppelgeschütz, System Gruson
Autor: Olaf2, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Gruson-Gewächshäuser in Magdeburg.
Autor: Hectonichus, Licencja: CC BY-SA 3.0
Mammillaria grusonii at the botanical garden of Villa Durazzo-Pallavicini, Genova Pegli
Autor: Devilsanddust, Licencja: CC BY-SA 3.0
Narrow Gauge Switch, Rittersgrün Station
Autor: Photo by David J. Stang, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location taken: the New York Botanical Garden. Names: Echinocactus grusonii Hildm., Asiento de Suegra, Barril Dorado, Biznaga Amarilla, Biznaga Dorada, Bola de Oro, Cuscino della Suocera, Geltondyglis ežiakaktusis, Golden Barrel, Golden Barrel Cactus, Goldkugelkaktus, Grusonov ježkar, Kultasiilikaktus, Seient de sogra, Svärmors kudde, Ехінокактус Грузона, Эхинокактус Грузона, ถังทอง, キンシャチ, 金 Classification: Plantae > Magnoliophyta > Magnoliopsida > Caryophyllales > Cactaceae > Cacteae > Echinocactus > Echinocactus grusonii.
zeitgenössisches Portrait des 1895 verstorbenen deutschen Industriellen Hermann Gruson