Hermann Kantorowicz
Data i miejsce urodzenia | 18 listopada 1877 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 12 lutego 1940 |
Zawód, zajęcie | teoretyk prawa |
Narodowość | niemiecka |
Hermann Kantorowicz (ur. 18 listopada 1877 w Poznaniu, zm. 12 lutego 1940 w Cambridge) – niemiecki prawnik i wykładowca uniwersytecki.
Wykładał na uniwersytetach we Fryburgu (1908–1929) i Kilonii (1929–1933). Po dojściu Adolfa Hitlera do władzy w Niemczech wykładał na uniwersytetach w Stanach Zjednoczonych, Włoszech i od 1935 w Wielkiej Brytanii. Rozwinął zasadę wolnego prawa, według którego sędziowie mogli działać w sposób wolny i nieskrępowany wobec przepisów ustawy, niebędący związany z przepisami prawa pozytywnego.
W 1934 roku był nominowany do Pokojowej Nagrody Nobla[1].
Publikacje
- Der Geist der englischen Politik und das Gespenst der Einkreisung Deutschlands (1929; The Spirit of British Policy and the Myth of the Encirclement of Germany)
- Dictatorships (1935)
- Studies in the Glossators of the Roman Law (1938; z Williamem W. Bucklandem)
- The Definition of Law (napisane 1938, opublikowane 1958)
Przypisy
- ↑ Nomination%20Archive, NobelPrize.org, 1 kwietnia 2020 [dostęp 2021-01-19] (ang.).
Bibliografia
- Hermann Kantorowicz, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-09-30] (ang.).
- ISNI: 0000 0001 1567 1489, 0000 0003 6859 8697, 0000 0003 6859 870X
- VIAF: 37047121
- LCCN: n85058896
- GND: 118720724
- LIBRIS: sq467f9b115q9lt
- BnF: 12937070g
- SUDOC: 056879962
- SBN: CUBV172575
- NKC: jn20010602229, jo2014812076
- NTA: 071995587
- Open Library: OL1696377A
- PLWABN: 9810545776205606
- NUKAT: n2006086943
- J9U: 987007297817805171
- CONOR: 162969699
- KRNLK: KAC200604955
- WorldCat: lccn-n85058896