Hermann Kastner

Hermann Kastner
Ilustracja
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S88610 / Heilig, Walter / CC-BY-SA 3.0

Kastner podczas posiedzenia Niemieckiej Rady Ludowej
Data i miejsce urodzenia

25 października 1886
Berlin

Data i miejsce śmierci

4 września 1957
Frankfurt nad Menem

Wicepremier Niemieckiej Republiki Demokratycznej
Okres

od 1949
do 1950

Hermann Kastner (ur. 25 października 1886 w Berlinie, zm. 4 września 1957 we Frankfurcie nad Menem) – niemiecki prawnik i polityk, wykładowca, w latach 1949–1950 współprzewodniczący Liberalno-Demokratycznej Partii Niemiec i wicepremier NRD.

Życiorys

Urodził się w rodzinie nauczyciela. W latach 1904–1908 studiował ekonomię i prawo na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1909 uzyskał stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie w Jenie na podstawie rozprawy „Der Impfzwang und das Reichs-Impfgesetz vom 8. April 1874” („Szczepienia obowiązkowe i ustawa o szczepieniach z 8 kwietnia 1874”). Po ukończeniu studiów pracował jako urzędnik w berlińskim samorządzie. W 1917 rozpoczął pracę jako wykładowca w Akademii Księcia Leopolda w Lippe-Detmold, gdzie wykładał prawo konstytucyjne, komunalne i administracyjne. W 1918 przystąpił do Niemieckiej Partii Demokratycznej, był m.in. jej prezesem we Wschodniej Saksonii. W latach 1922–1930 zasiadał z ramienia DDP w Landtagu Saksonii, a w latach 1930–1933 był reprezentantem Niemieckiej Partii Państwowej (niem. Deutsche Staatspartei, DStP). W okresie rządów nazistowskich pracował jako adwokat, broniąc m.in. działaczy antyfaszystowskich, za co był aresztowany. Utrzymywał kontakty z ruchem oporu.

W 1945 objął funkcję prezesa Saksońskiej Izby Adwokatów i Notariuszy. Został prezesem saksońskiego oddziału Liberalno-Demokratycznej Partii Niemiec (do 1947). W 1946 uzyskał mandat deputowanego do saskiego Landtagu, zostając jego wiceprzewodniczącym. W latach 1946–1948 sprawował urząd ministra sprawiedliwości w rządzie Saksonii. W 1948 podjął pracę w Niemieckiej Komisji Gospodarczej (Deutsche Wirtschaftskommission) – pełnił obowiązki jej wiceprzewodniczącego. Jednocześnie zasiadał w Niemieckiej Radzie Ludowej, która miała za zadanie opracowanie konstytucji dla NRD. Od 1948 sprawował funkcję wiceprzewodniczącego, a od 1949 współprzewodniczącego LDPD.

11 października 1949 objął funkcję wicepremiera w rządzie Otto Grotewohla. W lipcu 1950, w związku ze sprzeciwem wobec wspólnego startu LDPD i SED w ramach wyborczego Bloku, został odwołany ze stanowiska i wyrzucony z LDPD (oficjalnym powodem było sprzeniewierzenie pieniędzy i korupcja).

W 1951 został zrehabilitowany, obejmując przewodnictwo nad Komisją na rzecz Wspierania Inteligencji (Ausschuss zur Förderung der Intelligenz). We wrześniu 1956 uciekł do RFN, zamieszkując w Monachium.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Bundesarchiv Bild 183-S88610, Berlin, DDR-Gründung, 9. Volksratsitzung, Rede Kastner.jpg
(c) Bundesarchiv, Bild 183-S88610 / Heilig, Walter / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny. Info non-talk.svg
ADN-ZB Heilig 7.10.1949

Berlin: Gründung der Deutschen Demokratischen Republik am 7.10.1949.
Im Gebäude der DWK (Deutsche Wirtschaftskommission) in der Leipziger Straße fand am 7.10.1949 die 9. Tagung des Deutschen Volksrates statt, auf der das Manifest der Nationalen Front des demokratischen Deutschland verkündet wurde. Aussprache zum Manifest: Prof. Dr. Hermann Kastner am Rednerpult.

4128-49