Hermann Knoflacher

Hermann Knoflacher
Hermann Knoflacher w "Gehzeug" przed Politechniką Wiedeńską
Data i miejsce urodzenia	21 września 1940 Villach
Zawód, zajęcie	naukowiec inżynier budownictwa urbanista
Miejsce zamieszkania	Wiedeń
Narodowość	Austriak
Tytuł naukowy	prof. dr
Edukacja	Uniwersytet Techniczny w Wiedniu
Uczelnia	Uniwersytet Techniczny w Wiedniu
Wydział	Budownictwa
Stanowisko	były kierownik Instytutu Planowania i Techniki Transportu
Strona internetowa

Hermann Knoflacher (ur. 21 września 1940 w Villach) – austriacki inżynier budownictwa, specjalista w zakresie planowania transportu i planowania przestrzennego. Autor licznych publikacji naukowych, promotor zrównoważonego rozwoju transportu.

Szczególną sławą zasłynął konstruując w 1975 r. tzw. Gehzeug (ang. walkmobile) - prostą konstrukcję z drewnianych listewek pokazującą, jak wiele miejsca zajmuje użytkownik samochodu w ruchu.

Od 2004 r. jest prezesem Klubu Wiedeńskiego - organizacji społecznej działającej na rzecz zrównoważonego rozwoju.

Przebieg kariery zawodowej

• 1963 Ukończenie studiów z zakresu inżynierii budownictwa na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu
• 1963-1969 Asystent w Instytucie Budowy Dróg i Kolei Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu
• 1965 Ukończenie studiów w zakresie geodezji ("Diplom-Ingenieur des Vermessungswesen)
• 1967 Obrona doktoratu
• 1970-1982 Założenie i kierownictwo Instytutu Transportu przy Austriackiej Radzie ds. Bezpieczeństwa Transportu (niem. Kuratorium für Verkehrssicherheit)
• Od 1972 Wykładowca na Uniwersytecie Technicznym w Wiedniu
• Od 1975 Profesor w Instytucie Planowania Transportu (Institut für Verkehrsplanung) UTW
• 1985-1989 Dyrektor Instytutu Budowy Dróg i Nauk o Transporcie (Institut für Straßenbau und Verkehrswesen)
• Od 1989 Dyrektor Instytutu Planowania i Techniki Transportu UTW (Institut für Verkehrsplanung und Verkehrstechnik)

Najważniejsze odznaczenia

• 1987 - Złote Odznaczenie Węgierskiego Towarzystwa Nauk o Transporcie
• 1989 - Złote Odznaczenie Zasługi dla Wiednia (niem. Goldenes Ehrenzeichen für Verdienste um das Land Wien)
• 1990 - Medal Polskiej Akademii Nauk^[1]

Najważniejsze publikacje

Prof. Hermann Knoflacher (w środku) i prof. Heiner Monheim (z lewej) podczas konferencji BUVKO (18. Bundesweiter Umwelt- und Verkehrskongress BUVKO) na Uniwersytecie w Trewirze w dniu 19 marca 2011 r.

• Katalysatoren für Nichtmotorisierte. H. Knoflacher, Wiedeń 1985, ​ISBN 3-900657-00-9​.
• Fußgeher- und Fahrradverkehr. Böhlau, Wiedeń-Kolonia-Weimar 1995, ​ISBN 3-205-98308-4​.
• Zur Harmonie von Stadt und Verkehr. 2. Auflage. Böhlau, Wiedeń-Kolonia-Weimar 1996 ​ISBN 3-205-98586-9​.
• Landschaft ohne Autobahnen. Böhlau, Wiedeń-Kolonia-Weimar 1996, ​ISBN 3-205-98436-6​.
• Stehzeuge – Fahrzeuge : Der Stau ist kein Verkehrsproblem. Böhlau, Wiedeń-Kolonia-Weimar 2001, ​ISBN 3-205-98988-0​.
• Weltreligionen und Kapitalismus. Kapitalismus gezähmt? (red.). Echomedia, Wiedeń 2006, ​ISBN 3-901761-54-3​.
• Grundlagen der Verkehrs- und Siedlungsplanung : Verkehrsplanung. Böhlau, Wiedeń-Kolonia-Weimar 2007, ​ISBN 978-3-205-77626-0​.
• Virus Auto. Die Geschichte einer Zerstörung. Ueberreuter, Wiedeń 2009, ​ISBN 978-3-8000-7438-9​.

Przypisy