Hermann Nunberg

Hermann (Herman, Hirsz, Hirsch) Nunberg (ur. 23 stycznia 1884 w Będzinie, zm. 20 maja 1970 w Nowym Jorku) – polski, austriacki i amerykański lekarz psychiatra, psychoanalityk.

Życiorys

Syn Ludwika (Lejzera) Nunberga i Auguste z domu Kalman[1][2][3]. Uczęszczał do Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim (1911/1912–1913/1914) i Uniwersytecie w Zurychu, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1910 roku[4][3]. Przez krótki czas praktykował jako psychiatra w Szafuzie i w Bernie. Od 1914 roku asystent w klinice Juliusa Wagnera-Jauregga, a potem Ottona Pötzla w Wiedniu.

Od 1915 należał do Wiedeńskiego Towarzystwa Psychoanalitycznego. W Wiedniu przebywał do 1932 roku, potem emigrował do Stanów Zjednoczonych, najpierw mieszkał w Filadelfii, potem w Nowym Jorku. Od 1950 do 1952 przewodniczył New York Psychoanalytic Society. Zmarł 20 maja 1970 roku[5][6][7].

Żonaty z aktorką Margarethe Rie (1899–1986), ich syn Henry (ur. 1933) został psychoanalitykiem[2].

Prace

  • Ueber körperliche Begleiterscheinungen assoziativer Vorgänge. Leipzig:J. A. Barth, 1910
  • Über den katatonischen Anfall. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 6, s. 25-49, 1920
  • Der Verlauf des Libidokonfliktes in einem Falle von Schizophrenie. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 7, s. 301–345, 1921
  • Über Depersonalisationszustände im Lichte der Libidotheorie. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 10, s. 17–33, 1924
  • Über den Genesungswunsch. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 11, s. 179–193, 1925
  • The Sense of Guilt and the Need for Punishment. International Journal of Psycho-Analysis 7, s. 420–432, 1926
  • Schuldgefühl und Strafbedürfnis. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 12, s. 348–359, 1926
  • Probleme der Therapie. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 14, s. 441–457, 1928
  • Die synthetische Funktion des Ich. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 16, s. 301–318, 1930
  • The Synthetic Function of the Ego. International Journal of Psycho-Analysis 12, s. 123–140, 1931
  • Psychoanalyse des Schamgefühls. Psychoanalytische Bewegung 4, s. 505–507, 1932
  • Allgemeine Neurosenlehre auf psychoanalytischer Grundlage. Bern: Huber, 1932
  • Magie und Allmacht. Almanach der Psychoanalyse 8, s. 88–95, 1933
  • The Feeling of Guilt. Psychoanalytic Quarterly 3, s. 589–604, 1934
  • Das Schuldgefühl. Imago 20, s. 257–269, 1934
  • Homosexualität, Magie und Aggression. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 22, s. 5–18, 1936
  • Beiträge zur Theorie der Therapie. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 23, s. 60–67, 1937
  • Homosexuality, Magic and Aggression. International Journal of Psycho-Analysis 19, s. 1–16, 1938
  • Psychological Interrelations between Physician and Patient. Psychoanal. Rev. 25, s. 297–308, 1938
  • Ichstärke und Ichschwäche. Internationale Zeitschrift für Psychoanalyse 24, s. 49–61, 1939
  • Ego Strength and Ego Weakness. American Imago 3C, s. 25–40, 1942
  • Limitations of Psychoanalytic Treatment. „Bulletin of the New York Academy of Medicine”. 19 (10), s. 729–738, 1943. PMID: 19312343. PMCID: PMC1934040. 
  • Circumcision and Problems of Bisexuality. International Journal of Psycho-Analysis 28, s. 145–179, 1947
  • Practice and Theory of Psychoanalysis, 1948
  • A Commentary on Freud's an Outline of Psychoanalysis. Psychoanalytic Quarterly 19, s. 227-250, 1950
  • Transference and Reality. International Journal of Psycho-Analysis 32, s. 1–9, 1951
  • Evaluation of the Results of Psycho-Analytic Treatment. International Journal of Psycho-Analysis 35, s. 2–7, 1954
  • Principles of Psychoanalysis, Their Application to the Neurosis, 1955
  • Character and Neurosis. International Journal of Psycho-Analysis 37, s. 36–45, 1956
  • Curiosity, 1961
  • Memoirs, Recollections, Ideas, Reflections. New York, 1969

Przypisy

  1. ↑ The Evolution of Psychoanalytic Technique, Martin S. Bergmann, Frank R. Hartman, wyd. Columbia University Press Morningside ed, New York: Columbia University Press, 1990, s. 61-63, ISBN 0-231-07421-2, OCLC 21873687.
  2. ↑ a b Elke Mühlleitner. „Nunberg, Hermann”. W: Neue Deutsche Biographie 19 (1998), s. 375
  3. ↑ a b Corpus studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850-1918. M–N. Stopka K. (red.). Kraków: Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2011, s. 805. ISBN 978-83-62261-37-6.
  4. ↑ Matrikeledition, www.matrikel.uzh.ch [dostęp 2017-11-15].
  5. ↑ Peter B. Neubauer. Herman Nunberg 1884-1970. Psychoanalytic Quarterly. 1970;39:622-624
  6. ↑ Bertram D. Lewin. Herman Nunberg—1884–1970. International Journal of Psycho-Analysis. 1970;51:421-423
  7. ↑ Freud A. Herman Nunberg: an appreciation. International Journal of Psycho-Analysis. 1969;50(2):135-138

Bibliografia