Hermopolis Maior

Hermopolis Maior (również Hermopolis Magna; łac. Hermopolitan(us)) – historyczna diecezja, a następnie tytularna stolica biskupia w Kościele rzymskokatolickim, zniesiona w 1949 r.

Hermopolis, zwane też Hermopolis Magna to starożytne miasto w Tebaidzie w Egipcie.

Biskupi tytularni

Lp.	Biskup	Funkcja	Od	Do
1	Luigi Antonio Valdina Cremona		23 marca 1729	24 października 1758
2	Dominik Kiełczewski	biskup pomocniczy chełmski	21 lipca 1760	14 lipca 1775
3	Bernado Serio	biskup pomocniczy Palermo (Włochy)	9 sierpnia 1802
4	Denis-Antoine-Luc de Frayssinous		19 kwietnia 1822	12 grudnia 1841
5	Antoni Melchior Fijałkowski	biskup pomocniczy płocki	27 stycznia 1842	18 września 1856
6	Agostino Franco	ordynariusz dla wiernych obrządku italo-albańskiego na Sycylii (Włochy)	25 czerwca 1858	1877
7	Charles-Bonaventure-François Theuret	opat-biskup opactwa terytorialnego Saints-Nicholas-et-Benoît (Monako)	15 lipca 1878	17 marca 1887
8	Jan Ignacy Korytkowski	biskup pomocniczy–nominat archidiecezji gnieźnieńskiej	27 kwietnia 1888	14 maja 1888
9	Robert Brindle	biskup pomocniczy Westminsteru (Wielka Brytania)	29 stycznia 1899	6 grudnia 1901
10	Juan Benlloch y Vivó	administrator apostolski diecezji Solsona (Hiszpania)	16 grudnia 1901	6 grudnia 1906
11	John Jeremiah Lawler	biskup pomocniczy Saint Paul (Minnesota, USA)	8 lutego 1919	29 stycznia 1916
12	Giorgio Glosauer	biskup pomocniczy praski (Czechy)	7 lipca 1917	9 czerwca 1926
13	Eduardo José Herberhold OFM	koadiutor-prałat w diecezji Santarém (Pará, Brazylia)	7 stycznia 1928	30 stycznia 1931
14	Francesco Fulgenzio Lazzati OFM	wikariusz apostolski Mogadiszu (Somalia)	14 lipca 1931	24 maja 1932