Hernán Crespo

Hernán Crespo
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Hernán Jorge Crespo

Data i miejsce urodzenia

5 lipca 1975
Florida

Wzrost

184 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Al-Duhail (trener)

Kariera juniorska
LataKlub
1988–1993River Plate
Kariera seniorska
LataKlubWyst.Gole
1993–1996River Plate62(24)
1996–2000Parma116(62)
2000–2002Lazio54(39)
2002–2003Inter Mediolan18(7)
2003–2008Chelsea49(20)
2004–2005→ Milan (wyp.)28(10)
2006–2008→ Inter Mediolan (wyp.)48(18)
2008–2009Inter Mediolan14(2)
2009–2010Genoa16(5)
2010–2012Parma46(10)
W sumie:451(197)
Kariera reprezentacyjna
LataReprezentacjaWyst.Gole
1995–1996 Argentyna U-2311(11)
1995–2007 Argentyna64(35)
W sumie:75(46)
Kariera trenerska
LataDrużyna
2015–2016Modena
2019Banfield
2020–2021Defensa y Justicia
2021São Paulo
2022–Al-Duhail
Dorobek medalowy
Puchar Konfederacji
srebroArabia Saudyjska 1995
Copa América
srebroWenezuela 2007
Igrzyska olimpijskie
srebroAtlanta 1996

Hernán Jorge Crespo (ur. 5 lipca 1975 we Floridzie, prowincja Buenos Aires) – argentyński piłkarz występujący na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera klubowa

Piłkarz ma włoskie korzenie[1]. Wbrew powszechnym opiniom nie ma polskich korzeni[2]. Profesjonalną karierę, Hernan Crespo rozpoczął w roku 1993 jako zawodnik River Plate. Z River dwa razy zdobywał tytuł mistrza kraju, a w 1996 – w ostatnim roku gry w tym klubie – zdobył najważniejsze klubowe trofeum w Ameryce Południowej – Copa Libertadores.

Latem 1996 roku, wyjechał do Europy i został zawodnikiem włoskiej Parmy. W tym samym sezonie Parma zajęła 2. miejsce w Serie A i zakwalifikowała się do Ligi Mistrzów. W 1999 roku, Parma wygrała z Olympique Marsylia w finałowym spotkaniu Pucharu UEFA (3:0), a Crespo w 26 minucie otworzył golem wynik spotkania. W tym samym roku Parma zdobyła również Puchar Włoch.

W 2000 trafił do S.S. Lazio, gdzie w 2001 zdobył koronę króla strzelców Serie A. We wrześniu 2002 za 36 milionów euro przeszedł do Interu Mediolan. Na początku sezonu 2003/2004 trafił za 24 milionów euro do Chelsea F.C., w następnym roku został wypożyczony do A.C. Milan, gdzie w finale Ligi Mistrzów zdobył dwie bramki przeciwko Liverpool F.C., ale jego zespół przegrał finał po serii rzutów karnych. Po sezonie wrócił do Chelsea, gdzie zdobył mistrzostwo Anglii i Tarczę Dobroczynności.

Po Mistrzostwach Świata 2006 znowu został piłkarzem Interu Mediolan. W czerwcu 2009 podpisał kontrakt z Genoa CFC. Zimą wrócił Parma FC[3].

Od sezonu 2012/2013 występował w lidze indyjskiej, gdzie zakończył swoją karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji Argentyny debiutował 14 lutego 1995 w meczu z Bułgarią, a rok później, na Igrzyskach w Atlancie został królem strzelców turnieju piłkarskiego i zdobył srebrny medal olimpijski.

Brał udział w trzech turniejach finałowych mistrzostw świata (1998, 2002, 2006), jednak bez sukcesów – Argentyna w tych edycjach dochodziła najdalej do ćwierćfinału.

Łącznie w reprezentacji zagrał w 65 meczach i zdobył 34 bramki, co daje mu miejsce w ścisłej czołówce najlepszych strzelców w historii reprezentacji Argentyny[4].

Sukcesy

River Plate

Parma

Lazio

A.C. Milan

Chelsea

Inter Milan

Argentyna

Individual

Trenerskie

Defensa y Justicia

Statystki

SezonKlubRozgrywkiMeczeBramki
1993/1994River PlateArgentyna Primera División2516
1994/1995River PlateArgentyna Primera División184
1995/1996River PlateArgentyna Primera División214
1996/1997Parma F.C.Włochy Serie A2712
1997/1998Parma F.C.Włochy Serie A2512
1998/1999Parma F.C.Włochy Serie A3016
1999/2000Parma F.C.Włochy Serie A3422
2000/2001S.S. LazioWłochy Serie A3226
2001/2002S.S. LazioWłochy Serie A2213
2002/2003F.C. Internazionale MilanoWłochy Serie A187
2003/2004Chelsea F.C.Anglia Premier League1910
2004/2005A.C. MilanWłochy Serie A2811
2005/2006Chelsea F.C.Anglia Premier League3010
2006/2007F.C. Internazionale MilanoWłochy Serie A2914
2007/2008F.C. Internazionale MilanoWłochy Serie A194
2008/2009F.C. Internazionale MilanoWłochy Serie A142
2009/2010Genoa C.F.C.Włochy Serie A165
2009/2010Parma F.C.Włochy Serie A131
2010/2011Parma F.C.Włochy Serie A299
2011/2012Parma F.C.Włochy Serie A40

Przypisy

  1. ↑ Najdrożsi piłkarze w historii – za nich przelewały się miliony!. przegladsportowy.pl. [dostęp 2014-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 marca 2014)]. (pol.).
  2. ↑ Piątek, 23:00 Canal+ Sport. Hernan Crespo obala mit, który przez jakieś 20 lat funkcjonował na jego temat w Polsce i tłumaczy, dlaczego jest „El Polaco”. Fantastyczny gość., Twitter [dostęp 2021-10-01] (pol.).
  3. ↑ Crespo Al Parma: Non Ci Credo.
  4. ↑ Argentina – Record International Players, www.rsssf.com [dostęp 2021-03-22].

Bibliografia

Składy reprezentacji Argentyny
Skład reprezentacji Argentyny na Puchar Konfederacji 1995

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Igrzyskach Olimpijskich 1996

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 1998

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 2002

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Mundialu 2006

Argentyna

Skład reprezentacji Argentyny na Copa América 2007

Argentyna

Kariera szkoleniowa
Trenerzy CA Banfield
  • Benavídez (1939–40)
  • Ravaschino (1944–48)
  • Cesarini (1948)
  • Baldonedo (1949–50)
  • Martínez i Zurdo (1951)
  • Baldonedo (1953)
  • Zurdo (1957)
  • Georgiadis (1958)
  • Baldonedo (1959)
  • Gutiérrez (1959)
  • M.A. López (1960)
  • Menutti (1960)
  • Calocero (1961)
  • Deambrossi (1961)
  • Zubeldía (1963)
  • Acosta (1963–65)
  • Morelli (1965)
  • D’Amico (1965–66)
  • D’Angelo (1967)
  • Imbelloni (1967)
  • D’Angelo (1968)
  • Resquín (1968)
  • Acosta (1969)
  • Mogilevsky (1969)
  • D’Angelo (1969)
  • Ignomiriello (1970)
  • Morelli (1970)
  • O. López i Cavallero (1971)
  • D’Angelo (1971–72)
  • Capparelli (1972)
  • Cadars (1972)
  • O. López i Cavallero (1973)
  • Faraone (1974)
  • Masalí (1974[A])
  • D’Angelo (1974–75)
  • Diez (1975)
  • O. López i Cavallero (1975–76)
  • Pedernera (1976)
  • Raffo (1977)
  • Fernández (1977)
  • D'Accorso (1978)
  • Guerra (1979)
  • Campos (1979)
  • Resquín (1980)
  • Campos (1980)
  • Veira (1981–82)
  • Righi (1983)
  • R. Rodríguez (1985)
  • Righi (1985)
  • Cappa (1985–86)
  • D’Angelo (1986–87)
  • Carberol (1987)
  • Cappa (1988)
  • Cardone (1990–91)
  • Motta (1991–92)
  • Babington (1992–93)
  • O. López i Cavallero (1993–94)
  • Rezza (1995)
  • Veglio (1995[A])
  • Ridella (1995)
  • C. Rodríguez (1995)
  • Righi (1995)
  • O. López i Cavallero (1995–96)
  • Valgoni (1996[A])
  • Hernández (1996–97)
  • Marangoni (1998)
  • Jara (1998–99)
  • Calabria (1999)
  • Soma (1999)
  • Blanco (1999–2000)
  • Ponce (2000–01)
  • Barreiro (2001[A])
  • Garisto (2001–03)
  • Barreiro (2001[A])
  • Falcioni (2003–05)
  • Leeb (2005–06)
  • Wensel (2006[A])
  • Hernández (2007)
  • Sánchez i Lisi (2007[A])
  • Llop (2007–08)
  • Jerez (2008[A])
  • Burruchaga (2008–09)
  • Falcioni (2009–10)
  • Méndez (2011)
  • Wensel (2011[A])
  • La Volpe (2011)
  • da Silva (2012)
  • Wensel (2012[A])
  • Acevedo (2012)
  • Garnero (2012–13)
  • Almeyda (2013–15)
  • Vivas (2015–16)
  • Falcioni (2016–18)
  • Crespo (2019)
  • Falcioni (2019–20)
  • Sanguinetti (2020–21)
  • Donato (2021[A])
  • Dabove (2021–22)
  • Vivas (2022)
  • Vella (2022[A])
  • Sanguinetti (od 2022)
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l tymczasowo
Trenerzy Defensa y Justicia
  • J. García (1978)
  • Parenti (1978)
  • Roselli (1978)
  • Parenti (1979)
  • Avalos (1979)
  • Camaño (1979–80)
  • Román (1980–81)
  • Moreno (1982–84)
  • Meyer (1985)
  • Calabrese (1985)
  • H. García (1985–86)
  • Zarich (198x–8x)
  • Castelli (198x–8x)
  • Janin (198x–8x)
  • Castelli (198x–89)
  • Moreno (1989–90)
  • Avalos i Parenti (1990–91)
  • Donaires (1991–92)
  • Kerle (1992–9x)
  • Avalos i Parenti (199x–9x)
  • Villa (1993–94)
  • Zerrillo (199x–9x)
  • Coccimano (199x–9x)
  • Stáfora (199x–9x)
  • Malleo (1996)
  • Donaires (1997–98)
  • Villa (1998–99)
  • Burruchaga (1999–2000)
  • Villa (2000–01)
  • Agüero (2001–02)
  • Zielinski (2002–03)
  • Vendakis (2003–04)
  • Ginarte (2004)
  • Donaires (2004–05)
  • Agüero (2005–06)
  • Rezza (2006–07)
  • Kuzemka (2008)
  • Acuña (2008[A])
  • Saporiti (2009)
  • Almada (2009[A])
  • Almirón (2009)
  • Ramacciotti (2009–10)
  • Acuña (2010[A])
  • Bermúdez (2010)
  • Martínez (2010–11)
  • Rodríguez (2011–12)
  • Villa (2012)
  • Doria (2012[A])
  • Almirón (2012–13)
  • Cocca (2013–14)
  • Franco (2014–15)
  • Flores (2015)
  • Holan (2015–16)
  • Beccacece (2016–17)
  • Vivas (2017)
  • Fernández (2017[A])
  • Vojvoda (2017–18)
  • Beccacece (2018–19)
  • Soso (2019–20)
  • de Muner (2020[A])
  • Crespo (2020–21)
  • de Muner (2021[A])
  • Beccacece (2021–22)
  • Diez (2022[A])
  • Vaccari (od 2022)
  1. ↑ a b c d e f g h tymczasowo
Trenerzy São Paulo FC
  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o tymczasowo
Osiągnięcia i nagrody
FIFA 100
UEFA
CONMEBOL
CAF
CONCACAF
AFC
Królowie strzelców Primera División de Argentina
1931–2000
od 2000
Królowie strzelców Serie A
Jedenastka gwiazd Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 2006
Bramkarze
Obrońcy
Pomocnicy
Napastnicy
Trenerzy zdobywców Copa Sudamericana

Media użyte na tej stronie

Football pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports - Football. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of England.svg
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Chelsea Legends 1 Inter Forever 4 (27457022797).jpg
Autor: @cfcunofficial (Chelsea Debs) London from London, UK, Licencja: CC BY-SA 2.0
Hernán Crespo with Inter Legends team called Inter Forever after a friendly match against Chelsea Legends at Stamford Bridge.