Hetman inflancki
Hetman inflancki – niestały urząd wojskowy w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, funkcja głównodowodzącego w okresie wojny w Inflantach. Urząd istniał w związku ze zwyczajem powoływania osobnych hetmanów na czas określonej wojny[1]. Na jego powstanie miała też zapewne wpływ specyfika działań wojennych na tym terenie, będącym wspólną własnością Korony i Litwy. Po raz pierwszy pojawił się w 1565 r., całkowicie zanikł na początku XVII w. po ustaleniu się urzędu hetmana i systemu po dwóch hetmanów dla Korony i Wielkiego Księstwa Litewskiego (hetman wielki i hetman polny), a także w związku ze skurczeniem się obszaru polskich Inflant.
Hetmani inflanccy
Zobacz też
- hetman graniczny
- hetman kozacki
- hetman nakaźny
- hetman wojsk cudzoziemskich.
Przypisy
| Okresy | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Struktury | |||||||
| Rodzaje wojsk | |||||||
| Formacje wojskowe |
| ||||||
| Konfederacje żołnierskie | |||||||
| Rokosze | |||||||
| Hetmani | |||||||
| Terminy wojskowe | |||||||
| Większe oddziały w XVII wieku | |||||||
| Armia koronna w XVIII wieku |
| ||||||
| Armia litewska w XVIII wieku |
| ||||||
| Insurekcja kościuszkowska |
| ||||||
