Hey

Hey

(c) Adam Kliczek, CC BY-SA 3.0 Zespół Hey podczas Rocket Festiwal 2013 w Warszawie
Rok założenia	1992
Pochodzenie	Polska (Szczecin)
Gatunek	rock[1]
Aktywność	1992–2017[2], 2021
Wydawnictwo	Izabelin Studio, PolyGram Polska, Universal Music Polska, Warner Music Poland, Sony BMG Music Entertainment Poland, Kayax
Powiązania	Kolaboranci, Snuz, Pogodno, Indios Bravos, Dezerter
Skład
Katarzyna Nosowska – wokal Paweł Krawczyk – gitara, chórki Marcin Żabiełowicz – gitara Robert Ligiewicz – perkusja Jacek Chrzanowski – gitara basowa Marcin Macuk – gitara basowa, instrumenty klawiszowe
Byli członkowie
Piotr Banach – gitara Marcin Zabrocki – instrumenty klawiszowe, sampling, chórki
Strona internetowa

Hey – polski zespół rockowy, założony w czerwcu 1992 roku w Szczecinie^[3]. Inicjatorem jego powstania był gitarzysta Piotr Banach. Od początku istnienia grupy wokalistką była Katarzyna Nosowska.

Historia

Zespół powstał w roku 1992 w Szczecinie z inicjatywy gitarzysty Piotra Banacha. W pierwszym składzie znaleźli się ponadto: Katarzyna Nosowska, Marcin Żabiełowicz, Robert Ligiewicz oraz Marcin Macuk. Ten ostatni szybko został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego (ex–Kolaboranci).

Grupa największą popularnością cieszyła się w latach 1993–1995. W ich ówczesnej twórczości można doszukiwać się wpływów i brzmień zespołów spod znaku grunge. Ich debiutancka płyta Fire rozeszła się w ponad 200-tysięcznym nakładzie. Z tego albumu pochodzą przeboje zespołu, jak „Zazdrość”, „Teksański”, „Dreams” czy „Moja i twoja nadzieja”. Ostatni z tych utworów był hymnem pomocy powodzianom w 1997 r. Następnym albumem Ho! zespół Hey ugruntował pozycję na rynku muzycznym, stając się niekwestionowaną ikoną polskiego rocka. Kolejne sukcesy spowodowały zorganizowanie przy współudziale stacji muzycznej MTV, koncertu w katowickim Spodku, podczas którego zarejestrowano materiał na następny album – Live!

Po krótkiej przerwie, Hey wydaje minialbum Heledore, który promowany był przez utwór „Heledore babe”. Katarzyna Nosowska zaszokowała fanów zmianą fryzury na krótką oraz zmianę ubioru, niektórzy twierdzili, że zespół zmienił stylistykę. Kolejny album, ?, promowany był singlami „Anioł”, „List”, „Prawda”, które stały się od razu przebojami. Po zakończeniu współpracy z menadżer Katarzyną Kanclerz zespół Hey stał się mniej atrakcyjny dla wytwórni muzycznej, w której do tej pory nagrywał, co spowodowało, że promocja następnego krążka Karma („Że”), była znikoma, a utwory zespołu nie były już tak chętnie prezentowane przez stacje radiowe. Płyta jednak uzyskała status złotej. Ostatni album Hey nagrany dla wytwórni Izabelin/Universal był spłatą za wcześniejsze wydatki na zespół podczas największej świetności. W wyniku tej sytuacji, jak i zmęczeniem ciągłymi trasami od kilku lat z zespołu odszedł Piotr Banach. Płyta jednak została dobrze przyjęta przez fanów, ze względu na powrót do cięższego grania.

Po zawirowaniach związanych ze znalezieniem nowej wytwórni muzycznej do zespołu doszedł Paweł Krawczyk (ex-Houk), który wcześniej współpracował w solowym projekcie Kasi Nosowskiej puk.puk. Wydanie płyty Sic! stało się momentem zwrotnym w karierze zespołu. Hey zaskoczył wszystkich zmianą stylistyki muzycznej na bardziej subtelną, użyciem większej ilości instrumentów szczególnie klawiszowych. Nowe kompozycje spodobały się zarówno krytykom, jak i fanom. 10-lecie istnienia zespołu uświetniło wydanie drugiego w karierze zespołu albumu live o tytule Koncertowy. Na kolejnym studyjnym krążku Music Music zespół Hey po raz kolejny zmienia stylistykę. Utwory są utrzymane bardziej w stylistyce solowych projektów Nosowskiej niż samego zespołu. Utwór „Muka” z ostrym gitarowym riffem stał się przebojem, jak i następny singel „mru-mru”. Wszystkie utwory zaczynały się na literę „M”. W rok po wydaniu tego albumu zespół zagrał na Przystanku Woodstock, podczas którego został zarejestrowany koncert na DVD, promowany singlem „Moogie”, płyta uzyskała status złotej.

Echosystem – kolejny w dorobku zespołu krążek podbił listy przebojów utworem „Mimo wszystko”. Płyta uzyskała status platynowej. Z płyty pochodzą też inne znane piosenki jak „A ty?”, „Byłabym”, „To tu”.

Zespół Hey stał się drugim wykonawcą w Polsce po Kayah, który nagrał dla telewizji muzycznej MTV koncert Unplugged. Koncert został wydany zarówno na CD, jak i na DVD. Płyta stała się ogromnym sukcesem w historii zespołu. Aranżacje Marcina Macuka zmieniły znane do tej pory utwory, wykorzystując stylistykę bluesową, country, folk. Płyta sprzedała się w nakładzie ponad 100 tysięcy zestawów^[4], a promowały ją piosenki „[sic!]” oraz „Angelene” – cover PJ Harvey z gościnnym udziałem Agnieszki Chylińskiej.

Kolejna płyta zespołu Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy! ukazała się 23 października 2009 roku^[5]. Za realizację i produkcję odpowiadał Marcin Bors, który wcześniej współpracował z Katarzyną Nosowską przy realizacji jej solowych albumów – UniSexBlues oraz Osiecka. Był to najlżejszy i najbardziej alternatywny z dotychczas wydanych albumów zespołu, mocno nawiązujący do solowych projektów Nosowskiej. Podczas trasy koncertowej Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy! w składzie dodatkowo pojawił się Krzysztof Zalewski (klawisze, chórki). Album osiągnął status podwójnie platynowej płyty i nakład ponad 60 tysięcy zestawów^[6].

W 2010 roku ukazał się dwupłytowy album RE-MURPED! zawierający 18 remiksów z płyty Miłość! Uwaga! Ratunku! Pomocy! wykonanych m.in. przez Andrzeja Smolika oraz grupy Loco Star, Plastic i Mosqitoo. W tym samym roku na rynek trafiły zremasterowane reedycje, nieobecnych od wielu lat w sprzedaży, wszystkich płyt zespołu, wydanych przez koncern Universal.

Dziesiąty studyjny album zespołu noszący tytuł Do rycerzy, do szlachty, doo mieszczan ukazał się 6 listopada 2012 roku. W jego tworzeniu wziął udział nowy członek zespołu Marcin Zabrocki – kompozytor i multiinstrumentalista – znany m.in. ze współpracy z grupami: Biff, Pogodno, Mordy. Dodatkowo krążek wzbogacony został o gościnny udział Gaby Kulki, która wspólnie z Katarzyną Nosowską wykonała utwór zatytułowany „Z przyczyn technicznych”, którego autorką tekstu była sama Kulka^[7].

22 kwietnia 2016 roku wydana została następna studyjna płyty zespołu. Premierę albumu Błysk poprzedzała trasa koncertowa przedBłysk, w trakcie której zespół wykonywał nowy materiał w całości. Jeden z pierwszych koncertów odbył się we wrocławskim Starym Klasztorze, gdzie zaprezentowanych zostało 10 utworów, w tym jeden pełniący rolę intro, podczas którego na scenie obecny był jedynie zespół, przygrywający spokojną melodyjkę, a z „offu” słychać było głos Kasi monorecytujący otwierający tekst^[8].

W październiku 2017 r. Katarzyna Nosowska w wywiadzie dla miesięcznika „Zwierciadło” potwierdziła zawieszenie działalności zespołu. W tym samym miesiącu z okazji 25-lecia istnienia ukazała się jubileuszowa płyta CDN zawierająca największe przeboje grupy. Pod koniec roku Hey odbył pożegnalną trasę koncertową „Fayrant Tour”^[9].

17 lipca 2021 roku grupa wystąpiła podczas festiwalu w Jarocinie, reaktywując się na czas tego jednorazowego koncertu z myślą o zbliżającej się 30. rocznicy swego powstania^[10].

Muzycy

• Katarzyna Nosowska – śpiew (1992–2017)
• Paweł Krawczyk – gitara, chórki (2001–2017)
• Marcin Żabiełowicz – gitara (1992–2017)
• Robert Ligiewicz – perkusja (1992–2017)
• Jacek Chrzanowski – bas (1993–2017)
• Marcin Macuk – bas, instrumenty klawiszowe (1992, 2005 (gościnnie), 2016–2017)

• Piotr Banach – gitara (1992–1999)
• Marcin Zabrocki – instrumenty klawiszowe, sampling, chórki (2012)

Oś czasu

Dyskografia

Katarzyna Nosowska podczas koncertu w nowojorskim klubie Exit.

(c) Adam Kliczek, CC BY-SA 3.0

Jacek Chrzanowski podczas Rocket Festiwal 2013 w Warszawie.

(c) Adam Kliczek, CC BY-SA 3.0

Marcin Zabrocki podczas Rocket Festiwal 2013 w Warszawie.

(c) Adam Kliczek, CC BY-SA 3.0

Marcin Żabiełowicz podczas Rocket Festiwal 2013 w Warszawie.

Nagrody i wyróżnienia

Fryderyki

Pozostałe

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona zespołu (pol.)