HiRISE
HiRISE (ang. High Resolution Imaging Science Experiment, Naukowy Eksperyment Przetwarzania Obrazu Wysokiej Rozdzielczości) – system przetwarzania obrazu pracujący na pokładzie amerykańskiej, marsjańskiej sondy kosmicznej, Mars Reconnaissance Orbiter (MRO), wystrzelonej w sierpniu 2005 roku. Ważący 65 kg instrument jest teleskopem zwierciadlanym. Jego przeznaczeniem jest badanie osadów i rzeźby terenu powstałych z procesów geologicznych i klimatycznych. HiRISE asystuje również w ocenie przyszłych lądowisk. Poprzez połączenie bardzo wysokiej rozdzielczości układów optycznych i fotografii cyfrowej oraz wysokiego stosunku sygnału do szumu[a] urządzeń elektronicznych, pracujących w szerokim paśmie przenoszenia danych, niosących informacje z MRO na Ziemię, jest możliwe, aby zejść z rozdzielczością do 1 m, czyli do skali wcześniej dostępnej tylko sporadycznie i przypadkowo przez kamery marsjańskich lądowników. HiRISE dostarcza takich zdjęć w dowolnie wybranym regionie Marsa, zapewniając pomost między orbitalną teledetekcją i możliwościami lądowników. Stereoskopowe obrazy są dostarczane z najwyższą dokładnością lokalizacji, z pionową dokładnością większą niż 25 cm na piksel[1].
Szerokość pasa skanowania powierzchni Marsa przez teleskop HiRISE wynosi 6 km przy wysokości 300 km[2].
HiRISE zawiera 0,5 metrowe zwierciadło główne, jest największym teleskopem optycznym, jaki kiedykolwiek wysłano poza orbitę Ziemi[3].
Teleskop dokonuje także obserwacji w bliskiej podczerwieni w celu uzyskania informacji na temat występujących grup mineralnych. Z wysokości wahającej się pomiędzy 200-400 km nad Marsem HiRISE wykonuje zdjęcia obrazów powierzchniowych, w których na piksel przypadają szczegóły o rozmiarach piłki do koszykówki, co pozwala analizować powierzchnię o rozmiarach 1-2 metrów. Te nowe, wysokiej rozdzielczości zdjęcia zapewniają niespotykane widoki powierzchni warstwowych, wpustów, kanałów i innych obiektów naukowych. Obszary zbliżeń obrazowania HiRISE są wybierane na podstawie danych otrzymanych z Mars Global Surveyor i misji Mars Odyssey oraz z regionalnych badań prowadzonych przez instrumenty orbiterów[4].
Uwagi
- ↑ Stosunek sygnału do szumu urządzeń przesyłających informacje HiRISE na Ziemię jest >100:1.
Przypisy
- ↑ HiRISE High Resolution Imaging Science Experiment (ang.). NASA. [dostęp 2013-01-28].
- ↑ MRO HIGH RESOLUTION IMAGING SCIENCE EXPERIMENT (HIRISE): INSTRUMENT (ang.). W: HiRISE Science Instrument [on-line]. NASA, 2003-04-16. [dostęp 2013-02-05].
- ↑ Mission to Mars : the HiRISE camera on-board MRO (ang.). NASA. [dostęp 2013-02-06].
- ↑ High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE) (ang.). NASA, 2007-11-22. [dostęp 2013-01-29].
Media użyte na tej stronie
Porównanie rozdzielczości kamery umieszczonej na pokładzie Mars Global Surveyor i kamery HiRISE umieszczonej na pokładzie Mars Reconnaissance Orbiter
Kamera HiRISE umieszczona na pokładzie sondy Mars Reconnaissance Orbiter
Popularny rejon znany jako Marsjańska Twarz, zarejestrowany przez kamerę HiRISE, z rozdzielczścią 0.2 metra na piksel, zamontowaną na pokładzie orbitera Mars Reconnaissance Orbiter. Obraz jest nieco obrócony względem obrazu pierwotnego z 1976 r.
Obraz ten, nie jest odwzorowaniem mapy, został przycięty, a krzywizny zostały nieznacznie skorygowane, aby wydobyć szczegóły w zacienionych obszarach. Oryginalne obrazy Marsjańskiej Twarzy można znaleźć na stronie: Demaskując Twarz na Marsie
Struktura kamery HiRISE (o średnicy około 70 cm i długości 1,4 m ) umieszczonej na pokładzie należącego do NASA orbitera Mars Reconnaissance Orbiter
Ziemia i Księżyc widziane z Marsa
Marsjańska orbitalna kamera ang. High Resolution Imaging Science Experiment (HiRISE), będąca wspaniałym teleskopem do oglądania powierzchni Marsa, może być także użyta do oglądania innych planet. Obraz Ziemi i Księżyca, został wykonany w dniu 3 października 2007 roku, przez kamerę HiRISE, znajdującą się na pokładzie należącego do NASA orbitera Mars Reconnaissance Orbiter.
W czasie kiedy to zdjęcie zostało wykonane, Ziemia była oddalona 142.000.000 km od Marsa, dając obraz HiRISE o skali 142 km na piksel, co dla średnicy Ziemi oznaczoło około 90 pikseli i dla średnicy Księżyca 24 pikseli. Kąt fazowy wynosi 98 stopni, co oznacza, że mniej niż połowa tarczy Ziemi i dysku księżyca mają bezpośrednie oświetlenie słoneczne. Wykonanie zdjęcia Ziemi i Księżyca w pełnej iluminacji jest możliwe tylko wtedy, gdy są one na przeciwnej stronie Słońca niż Mars, ale wtedy odległość do nich byłaby znacznie większa, a obraz pokazywałby mniej szczegółów.
W dniu, w którym zdjęcie to zostało zrobione, japoński statek kosmiczny Kaguya (Selene) był w drodze z Ziemi na Księżyc, a później przesłał spektakularne zdjęcia i filmy (patrz http://www.jaxa.jp/projects/sat/selene/index_e.html).
Chociaż dominującym elementem są chmury, w prawym dolnym rogu obrazu Ziemi, możemy rozpoznać kontur zachodniego wybrzeża Ameryki Południowej. Chmury są tak jasne, w porównaniu z Księżycem, ponieważ są nasycone w obrazach HiRISE. W rzeczywistości czerwony filtr został prawie całkowicie nasycony, niebiesko-zielony był nasycony w stopniu znaczącym, a najjaśniejsze chmury były nasycone w podczerwieni. Ten kolorowy obraz wymagał rzetelnego przetworzenia, aby uzyskać oczekiwany efekt. Obraz Księżyca jest nienasycony, ale rozjaśniony względem Ziemi. Zdjęcia Księżyca są przydatne do kalibracji kamery.