Hideto Matsumoto
Ten artykuł należy dopracować |
![]() | |
Imię i nazwisko | Hideto Matsumoto |
---|---|
Pseudonim | hide, HIDE |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód | |
Aktywność | 1981–1998 |
Wydawnictwo | MCA Victor, Sony, LEMONed |
Instrument | |
Fernandes MG (różne modele) B.C. Rich Mockingbird | |
Zespoły | |
X JAPAN Saver Tiger Spread Beaver Zilch | |
Strona internetowa |
Hideto Matsumoto (jap. 松本秀人 Matsumoto Hideto) (ur. 13 grudnia 1964 r. w Yokosuce w prefekturze Kanagawa, zm. 2 maja 1998 roku), znany pod pseudonimem hide (jap. ヒデ) – japoński muzyk rockowy, gitarzysta i kompozytor w grupach X JAPAN (dawniej znana jako: X) i hide with Spread Beaver.
Życiorys
Swój pierwszy kontakt z rockiem zawdzięcza przyjacielowi, który pokazał mu album Alive II zespołu KISS. Wkrótce potem otrzymał od babci używaną gitarę – model Gibson Les Paul Deluxe. Będąc w jedenastej klasie założył swój pierwszy zespół – Saber Tiger. W 1986 r. zespół zmienił nazwę na Saver Tiger. Kapela nigdy nie miała stałego składu. 28 stycznia 1987 roku Saver Tiger dał swój ostatni występ w Meguro Rokumeikan, po czym grupa została rozwiązana.
W czasach świetności Saver Tiger, Hideto uczył się fachu fryzjerstwa w Roppongi. Porzucił tę profesję w 1987 roku i dołączył do nowo powstałego zespołu X (X Japan). Razem z Toshim, Yoshikim, Patą i Taijim stał się gwiazdą japońskiej sceny muzycznej. Wtedy talent Hideto zaczął się ujawniać. Hide napisał wiele utworów dla X Japan.
5 sierpnia 1993 roku rozpoczął solową karierę. Na początku wydał dwa single („Eyes Love You” i „50% & 50%”) oraz jeden album („Hide Your Face”). Single zajęły kolejno 3 i 6. miejsce, a album 1. miejsce na liście Oricon. W następnych latach hide wydał kolejne dwa albumy – „Psyence” i „Tune-Up”. Założył studio nagraniowe oraz firmę LEMONed skupiającą grupy tworzące muzykę w podobnym stylu.
W 1996 hide rozpoczął projekt Zilch. Projekt powstał w czasie pobytu Hideto w Los Angeles. Razem z amerykańskimi muzykami hide chciał zdobyć rzeszę fanów z całego świata.
W 1997 roku X Japan zakończyło działalność, co boleśnie dotknęło hide. Po rozpadzie grupy hide popadł w depresję. Powołał do życia zespół Spread Beaver. W styczniu 1998 Spread Beaver wypuściło swój pierwszy singel – „The Rocket Dive”. Na kilka dni przed premierą drugiego singla – „Pink Spider”, świat obiegła wiadomość, że Hideto ‘hide’ Matsumoto nie żyje.
W nocy 1 maja 1998 roku brat hide wraz z przyjaciółką przyprowadził pijanego Hideto do jego apartamentu. Położyli Hideto do łóżka i wyszli. Gdy po kilku godzinach kobieta wróciła, znalazła go w łazience, z ręcznikiem owiniętym wokół szyi i przywiązanym do klamki. Mimo szybkiej reakcji kobiety i natychmiastowego zawiadomienia pogotowia, hide zmarł w karetce 2 maja 1998 o godzinie 8:52[1].
Policyjne śledztwo nie wykazało śladów włamania. Dochodzenie umorzono, a śmierć gitarzysty uznano za samobójstwo[1]. Z czasem rodzina hide wymusiła zmianę statusu na ‘wypadek’.
7 maja w świątyni buddyjskiej Tsukiji Hongan-ji, w Tsukiji odbył się pogrzeb Hideto. W tym samym roku Spread Beaver wypuściło album „Ja, Zoo”, na którym znalazło się kilka utworów, w których tworzeniu miał udział hide. W tym samym roku grupa rozpoczęła trasę koncertową bez swojego wokalisty i lidera. Wszystkie koncerty odbyły się przed kompletem publiczności.
W 2000 roku młodszy brat hide – Hiroshi Matsumoto, ujawnił plany stworzenia „hide Museum” w rodzinnym mieście Hideto. Pomysł początkowo spotkał się z entuzjazmem ze strony fanów, jednak później muzeum spotkało się z falą negatywnej krytyki ze strony zwiedzających, którzy zarzucali przede wszystkim zbytnią komercyjność przedsięwzięcia. We wrześniu 2005 roku muzeum zamknięto.
Dyskografia
Solo/ze Spread Beaver
- Albumy
- Hide Your Face (23 lutego 1994)
- Psyence (2 września 1996)
- Ja, Zoo (21 listopada 1998)
- Single
- „Eyes Love You” (5 sierpnia 1993)
- „50% & 50%” (5 sierpnia 1993)
- „Dice” (21 stycznia 1994)
- „TELL ME” (24 marca 1994)
- „Misery” (24 czerwca 1996)
- „Beauty & Stupid” (12 sierpnia 1996)
- „Hi-Ho”/„Good Bye” (18 grudnia 1996)
- „Rocket Dive” (28 stycznia 1998)
- „Pink Spider” (13 maja 1998)
- „Ever Free” (27 maja 1998)
- „Hurry Go Round” (21 października 1998)
- „In Motion” (10 lipca 2002)
- Albumy koncertowe
- Psyence a Go Go (19 marca 2008)
- Hide Our Psychommunity (23 kwietnia 2008)
- Kompilacje
- Tune Up (21 czerwca 1997)
- Tribute Spirits (1 maja 1999)
- Best: Psychommunity (2 marca 2000)
- Psy Clone (22 maja 2002)
- Singles – Junk Story (24 lipca 2002)
- King of Psyborg Rock Star (28 kwietnia 2004)
- We love hide (2 maja 2009)
Przypisy
- ↑ a b Neil Strauss: „The Pop Life: End of a Life, End of an Era”. W: nytimes.com [on-line]. 18 czerwca 1998. [dostęp 2007-05-21].
Media użyte na tej stronie
Autor: ︎︎, Licencja: CC BY-SA 4.0
Musician 'Hide' (Hideto Matsumoto) of X-Japan live performance 'The Last Live' at Tokyo Dome on December 31, 1997.