Hienadź Niewyhłas

Hienadź Niawyhłas
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1954
Parochońsk

Hienadź Mikałajewicz Niewyhłas, Hienadź Mikałajewicz Niawyhłas (biał. Генадзь Мікалаевіч Невыглас, biał. (klas.) Генадзь Мікалаевіч Нявыглас, ros. Геннадий Николаевич Невыглас, Giennadij Nikołajewicz Niewygłas, ur. 11 lutego 1954 w Parochońsku) – białoruski polityk, działacz państwowy i sportowy, generał, szef Administracji Prezydenta Republiki Białorusi w latach 2006–2008; oskarżany o dokonywanie represji wobec oponentów władzy Alaksandra Łukaszenki.

Życiorys

W 1975 ukończył Wyższą Szkołę Służby Pogranicznej KGB ZSRR w Moskwie, a w 1989 Wyższą Szkołę KGB im. Dzierżyńskiego.

W latach 1975–2000 był funkcjonariuszem radzieckich i białoruskich wojsk ochrony pogranicza. Do 1992 służył na stanowiskach operacyjnych Wschodniego Okręgu Granicznego. W 1988 odbywał służbę w Afganistanie. Od 1992 do 1997 był pracownikiem Głównego Zarządu Wojsk Pogranicznych Białorusi, a od 1997 do 2000 zastępcą przewodniczącego Państwowego Komitetu Wojsk Pogranicznych.

Następnie pracował w administracji prezydenta Alaksandra Łukaszenki. W latach 2000–2001 kierował Służbą Bezpieczeństwa Prezydenta. 12 września 2001 objął stanowisko sekretarza Rady Bezpieczeństwa. Był również doradcą prezydenta ds. bezpieczeństwa narodowego. 4 stycznia 2006 powierzono mu funkcję Szefa Administracji Prezydenta.

W lipcu 2008 został odsunięty od zajmowanych stanowisk państwowych.

Od 2003 jest prezesem Białoruskiego Związku Piłki Nożnej.

Udział w łamaniu praw człowieka

Według raportu przygotowanego przez polską Fundację Wolność i Demokracja, Hienadź Niewyhłas w czasie pełnienia funkcji szefa Biura Administracji Prezydenta zajmował się koordynowaniem działań represyjnych przeciwko opozycji politycznej[1]. 2 lutego 2011 roku znalazł się na liście pracowników organów administracji Białorusi, którzy za udział w domniemanych fałszerstwach i łamaniu praw człowieka w czasie wyborów prezydenckich w 2010 roku otrzymali zakaz wjazdu na terytorium Unii Europejskiej[2].

Przypisy

  1. Białoruski system represji…. s. 46.
  2. Pouny spis 208 biełaruskich czynounikau, jakim zabaronieny ujezd u ES. Nasza Niwa, 2011-10-11 12:05. [dostęp 2011-10-11]. (biał.).

Bibliografia