Hieronim Kajsiewicz

Hieronim Kajsiewicz CR
Sługa Boży
prezbiter
Ilustracja
Kraj działaniaPolska
Data i miejsce urodzenia7 grudnia 1812
Giełgudyszki
Data śmierci1873
Wyznaniekatolicyzm
Kościółrzymskokatolicki
InkardynacjaZmartwychwstańcy
Śluby zakonne1842
Prezbiterat1841

Hieronim Kajsiewicz (ur. 7 grudnia 1812[1] w Giełgudyszkach na Żmudzi, zm. 1873[1]) – polski kaznodzieja, współzałożyciel zakonu zmartwychwstańców, pisarz religijny oraz Sługa Boży Kościoła katolickiego[2].

Życiorys

Pochodził z ubogiej szlachty, uczył się w szkole w Rosieniach, Sejnach. Następnie podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim (prawo i literatura), których nie ukończył. Uczestniczył w powstaniu listopadowym jako gwardzista Gwardii Akademickiej i żołnierz. Po upadku powstania wyemigrował do Francji[1]. Ukończył studia na wydziale teologicznym w Rzymie, po których przyjął święcenia kapłańskie w 1841 roku. W Wielkanoc 1842 roku wraz z czterema braćmi złożył śluby zakonne, dając w ten sposób początek Zgromadzeniu Zmartwychwstania Pańskiego. W 1850 latach był spowiednikiem w Rzymie Józefy Karskiej, współzałożycielki zgromadzenia Sióstr Niepokalanek i zajmowała go sprawa fundowania klasztorów i szkół ich w Polsce. Ksiądz Kajsiewicz zasłynął przede wszystkim jako kaznodzieja i spowiednik m.in. Cypriana Kamila Norwida czy Zygmunta Krasińskiego. Zmarł nagle na zawał serca w środę popielcową 1873 roku.

Jego najważniejsze homilie, kazania i mowy okolicznościowe ukazywały się na łamach „Przeglądu Poznańskiego”, „Tygodnika Katolickiego” i „Głosu Kapłańskiego”. W roku 1845 opublikował w Paryżu pierwsze zbiorowe wydanie kazań pt. Kazania i mowy przygodne[3][4]. Trzy lata później, także w Paryżu ukazało się drukiem drugie, poszerzone i uzupełnione wydanie Kazań i mów przygodnych, a we Wrocławiu tego samego roku Kazania na niektóre niedziele i święta w roku[5]. Pod koniec swego życia, w latach 1870–1872 wydał trzy tomy Pism:

  • Kazania przygodne[6]
  • Mowy przygodne. Nekrologi. Życiorys bł. Andrzeja Boboli[7]
  • Rozprawy, listy z podróży. Pamiętnik o Zgromadzeniu[8]

H. Kajsiewicz był także autorem hymnu Gwardii Akademickiej. Jednak wiele jego pism i listów nadal czeka na wydanie.

Proces beatyfikacyjny

Proces informacyjny został rozpoczęty w 1956[9][10]. Z uwagi na nie uzyskanie zezwolenia Stolicy Apostolskiej na rozpoczęcie procesu beatyfikacji tzw. nihil obstat, jego kontynuacja została zawieszona[9][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c Stanisław Zieliński, Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich. Podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci – pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni, Warszawa: Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej, 1933, s. 198.
  2. ↑ a b ~1873~ JUOZAPAS JERONIMAS KAISEVIČIUS [JÓZEF HIERONIM KAJSIEWICZ] (ang.). newsaints.faithweb.com. [dostęp 2020-06-07].
  3. ↑ Kazania i mowy przygodne xiędza Hieronima Kajsiewicza. [Z. 1], polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  4. ↑ Kazania i mowy przygodne xiędza Hieronima Kajsiewicza. Z. 2, polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  5. ↑ Kazania i mowy przygodne xiędza Hieronima Kajsiewicza. [Z. 3], Kazania na niektóre niedziele i święta w roku, polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  6. ↑ Kazania przygodne, polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  7. ↑ Mowy przygodne. Nekrologi. Życiorys bł. Andrzeja Boboli, polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  8. ↑ Rosprawy, listy z podróży ; Pamiętnik o Zgromadzeniu, polona.pl [dostęp 2019-08-12].
  9. ↑ a b Bar 1975 ↓, s. 352.
  10. ↑ Nasi Patroni. Słudzy Boży, Dodatek do Super Expressu, 2007-04-04, s. 6 (Hieronim Kajsiewicz).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie