Hieronim Radomicki

Hieronim Radomicki

Kotwicz
Rodzina	Radomiccy herbu Kotwicz
Data urodzenia	1596
Data i miejsce śmierci	30 marca 1652 Żerków
Ojciec	Jan Radomicki
Matka	Zofia Ossowska
Żona	Zofia Ujejska Katarzyna Sobieska Barbara Kretkowska
Dzieci	Kazimierz Władysław Radomicki Marcin (1614–1644)

Hieronim Radomicki (Rudomicki) herbu Kotwicz (ur. 1596, zm. 30 marca 1652 w Żerkowie) – kasztelan krzywiński, wojewoda inowrocławski, poseł na sejmy.

Syn Jana i Zofii Ossowskiej córki pisarza ziemskiego wschowskiego. Działalność polityczną rozpoczął 1620; sejmik średzki 20 września obrał go po raz pierwszy posłem na sejm. Poseł na sejm 1620 roku z województwa poznańskiego i kaliskiego^[1]. 31 sierpnia 1621 otrzymał starostwo wschowskie. W 1626 został kasztelanem krzywińskim oraz posłował na sejm toruński z województwa poznańskiego i kaliskiego^[2]. Wchodził w skład powołanej podczas sejmu komisji, mającej przygotować projekt reformy obrony państwa. 7 stycznia 1631 z protekcji Łukasza Opalińskiego młodszego otrzymał nominację na województwo inowrocławskie. Był posłem na sejm elekcyjny w 1632 i koronacyjny 1633, po sejmie 1635 uczestniczył 19 marca w tajnej radzie senatu, poświęconej omówieniu planów małżeńskich króla. Podczas sejmu 1637 jak większość senatorów, doradzał poślubienie Cecylii Renaty, córki cesarza Ferdynanda II. W sejmie 1638 wszedł do komisji powołanej w celu załatwienia sporów granicznych między Wielkopolską a Śląskiem, Marchią Brandenburską i Pomorzem Zachodnim. Pracę w tejże komisji zlecił mu sejm w 1641. W 1635 nabył miasto Żerków, które uczynił główną siedzibą rodu. Pod koniec życia zgromadził w swym ręku 50 wsi, stając się jednym z bogatszych magnatów wielkopolskich. Oprócz starostwa wschowskiego, które scedował najpierw synowi Marcinowi, a po jego śmierci zrzekł się go w 1646 na rzecz Wojciecha Gajewskiego, dworzanina królewskiego, trzymał niegrodowe starostwo mosińskie: miasteczko Mosinę z przyległymi wsiami. W 1641 roku wyznaczony został senatorem rezydentem^[3]. Zmarł w Żerkowie, pochowany został w tamtejszym kościele Św. Stanisława.

Był trzykrotnie żonaty. Z pierwszą żoną poślubioną 8 czerwca 1613 Zofią Ujejską miał synów: Marcina uczestnika walk z Turkami, Kazimierza Władysława, kasztelana kaliskiego oraz córkę Barbarę. Drugą żoną była Katarzyna z Sobieskich (zm. 1633), trzecią (od 1636) – Barbara Kretkowska (zm. 1666), wdowa po Hieronimie Rozdrażewskim, kasztelanie międzyrzeckim.

Przypisy

Bibliografia

• Biografia w iPSB. ipsb.nina.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-21)].
• Seweryn Uruski: Radomiccy herbu Kotwicz. [W:] Rodzina. Herbarz szlachty polskiej. T. 15, s. 121-122.