High fantasy

High fantasy, nazywany także Epic Fantasy lub Hero’s Quest – podgatunek fantasy charakteryzujący się przede wszystkim tym, że akcja opowieści dzieje się w innym, fantastycznym świecie[1][2]. Termin High fantasy został użyty po raz pierwszy przez pisarza Lloyda Alexandera w eseju „High Fantasy and Heroic Romance” w 1971 roku, następnie rozwinięty przez Roberta H. Boyera i Kennetha J. Zahorskiego, jako próbę usystematyzowania podgatunków fantasy[2]. Jego swoistą przeciwność stanowi gatunek low fantasy[2].

Charakterystyka

Głównym wyznacznikiem gatunku jest bohater, często wywodzący się z bardzo skromnego środowiska, który przezwycięża własne słabości będąc zaplątany w sytuację, nad którą nie ma kontroli. W miarę swej podróży bohater ten dojrzewa, staje się kimś niesamowitym i mimo przeciwności zwycięża nad złem i zepsuciem[1].

Świat przedstawiony w takiej opowieści jest jednym z trzech wariantów:

Często powieści są opowiadane z perspektywy głównego bohatera, opisując niemalże wyłącznie tylko jego interakcje z innymi bohaterami. Bohater zwykle staje na czele „tych dobrych” i walczy ze złem, które próbuje zakłócić istniejący porządek. Opowieści te często są męsko-centryczne, zarówno pod względem płci bohatera, płci autora opowieści oraz głównego odbiorcy[1].

Przypisy

  1. a b c d e f Defining the Genre: High Fantasy. fandomania.com, 2011-05-11. [dostęp 2019-12-27]. (ang.).
  2. a b c Brian Stableford: The A to Z of Fantasy Literature. Scarecrow Press, 2009, s. 198. ISBN 978-0-8108-6345-3.