Hikaru Nakamura

Hikaru Nakamura

Hikaru Nakamura (2016)
Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	9 grudnia 1987 Hirakata
Tytuł szachowy	arcymistrz (2003)
Ranking FIDE	2768 (01.11.2022)[1]
Miejsce w kraju	1[2]
FIDE Top 100	5
Amerykańscy arcymistrzowie szachowi
Strona internetowa

Hikaru Nakamura właśc. Christopher Hikaru Nakamura^[3] (ur. 9 grudnia 1987 w Hirakacie) – amerykański szachista pochodzenia japońskiego, arcymistrz od 2003 roku.

Kariera szachowa

Urodził się w Japonii, w 1987 jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych. W 2001 zwyciężył w turnieju juniorów w Tulsie oraz zdobył w Oropesa del Mar tytuł wicemistrza świata juniorów do lat 14^[4]. W 2002 podzielił I miejsce (przed m.in. Bartłomiejem Macieją i Bartoszem Soćko) na Bermudach. W 2003 podzielił I miejsce w otwartym turnieju rozegranym w Foxwoods Casino oraz został najmłodszym amerykańskim szachistą, któremu przyznano tytuł arcymistrza, bijąc tym samym rekord Bobby’ego Fischera (w 2007 rekord ten został pobity przez Fabiana Caruanę). W 2004 awansował do IV rundy (1/16 finału) mistrzostw świata w Trypolisie, rozgrywanych systemem pucharowym^[5]. W tym samym roku zajął również I miejsce w turnieju open w Juan Dolio oraz pokonał 4½ - 1½ Siergieja Karjakina w meczu rozegranym w Meksyku^[6]. W bardzo udanym 2005 zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych^[7], zwyciężył w turnieju Foxwoods Open, podzielił I miejsce w turnieju World Open w Filadelfii oraz zajął II miejsce w turnieju młodych mistrzów w Lozannie (w finale ulegając Andriejowi Wołokitinowi)^[8]. W 2006 zwyciężył w turnieju North American Open w Las Vegas^[9]. W 2007 podzielił II miejsce (za Władimirem Akopianem) w silnie obsadzonym turnieju open w Gibraltarze oraz triumfował w Barcelonie. W 2008 zwyciężył w kolejnej edycji turnieju Gibtelecom Masters w Gibraltarze, w dogrywce pokonując Bu Xiangzhi^[10], jak również w turnieju szachów szybkich w Cap d'Agde (po finałowym zwycięstwie nad Wasilijem Iwanczukiem)^[11]. W 2009 po raz drugi w karierze zdobył tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych^[12], podzielił również I m. w turnieju World Open w Filadelfii (wspólnie z Jewgienijem Najerem) oraz w turnieju Donostia-San Sebastián Chess Festival San Sebastián (wspólnie z Rusłanem Ponomariowem). W 2011 odniósł jeden z największych sukcesów w karierze, samodzielnie zwyciężając (przed m.in. mistrzem świata Viswanathanem Anandem, Magnusem Carlsenem i Lewonem Aronjanem) w turnieju Tata Steel Chess w Wijk aan Zee. W 2012 zdobył trzeci w karierze tytuł mistrza Stanów Zjednoczonych oraz zwyciężył w Hoogeveen^[13]. W 2013 zwyciężył w turnieju London Chess Classic 2013 w Londynie^[14]. W 2015 samodzielnie zwyciężył w Gibraltarze^[15] oraz zdobył czwarty w karierze tytuł indywidualnego mistrza Stanów Zjednoczonych^[16].

W 2022 zwyciężył w FIDE Grand Prix 2022, zdobywając 23 pkt. nad drugim Richárdem Rapportem^[17][18].

30 października 2022 zdobył tytuł Mistrza Świata w szachach Fischera wygrywając w finale z Janem Niepomniaszczijm^[19].

Wielokrotnie reprezentował Stany Zjednoczone w turniejach drużynowych, m.in.:

• pięciokrotnie na olimpiadach szachowych (w latach 2006, 2008, 2010, 2012, 2014); dwukrotny medalista: wspólnie z drużyną – dwukrotnie brązowy (2006, 2008)^[20],
• dwukrotnie na drużynowych mistrzostwach świata (w latach 2010, 2013); trzykrotny medalista: wspólnie z drużyną – srebrny (2010) oraz indywidualnie – złoty (2010 – na I szachownicy) i srebrny (2013 – na I szachownicy)^[21].

Najwyższy ranking w dotychczasowej karierze osiągnął 1 października 2015, z wynikiem 2816 punktów^[22] zajmował wówczas 2. miejsce (za Magnusem Carlsenem) na światowej liście FIDE^[23].

Przypisy

Bibliografia

• Individual Calculations: Nakamura, Hikaru (ang.)
• Title Applications: Nakamura, Hikaru (ang.)

Linki zewnętrzne

• Hikaru Nakamura – wybrane partie szachowe (ang.)
• Hikaru Nakamura – profil na stronie FIDE (ang.)
• GMHikaru - profil na stronie Twitch.tv (ang.)