Hilarion (Radonić)
| Žarko Radonić | |
| Biskup vršacki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 8 września 1871 |
| Data i miejsce śmierci | 4 marca 1932 |
| Biskup vršacki | |
| Okres sprawowania | 1922–1929 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Śluby zakonne | do 1909 |
| Diakonat | 3 października 1909 |
| Prezbiterat | 11 października 1909 |
| Nominacja biskupia | 14 grudnia 1909 |
| Chirotonia biskupia | 15 maja 1910 |
| Data konsekracji | 15 maja 1910 |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Konsekrator |
Hilarion, imię świeckie Žarko Radonić (ur. 8 września 1871 w Molu, zm. 4 marca 1932 w Osijeku) – serbski biskup prawosławny.
Życiorys
Ukończył gimnazjum serbskie w Nowym Sadzie i seminarium duchowne w Sremskich Karlovcach. Następnie rozpoczął studia prawnicze w Egerze, ukończył je w Peszcie. Wyjechał do Reljeva, gdzie został zatrudniony w serbskim seminarium duchownym. 3 października 1899 został wyświęcony na diakona, zaś osiem dni później – na kapłana[1].
14 grudnia 1909 został nominowany na biskupa zwornicko-tuzlańskiego przez Święty Synod Patriarchatu Konstantynopolitańskiego; chirotonię biskupią przyjął 15 maja 1910 w Tuzli. Po I wojnie światowej i powstaniu Królestwa SHS brał udział w ujednolicaniu struktur kościelnych na ziemiach, które weszły w skład nowego państwa, i odtworzeniu Patriarchatu Serbii[1].
Na własną prośbę w 1922 objął katedrę vršacką, na której pozostał siedem lat. W 1929 odszedł w stan spoczynku z powodu złego stanu zdrowia. Zmarł trzy lata później i został pochowany na cmentarzu miejskim w Osijeku[1].
Przypisy
- ↑ a b c biskup Sawa (Vuković), Srpski jerarsi od devetog do dvatesetog veka, Evro Beograd, Unireks Podgorica, Kalenić Kragujevac, 1996, ss.195–196.