Hilary Chełchowski
 | |
| Data i miejsce urodzenia | 24 sierpnia 1908 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Członek Rady Państwa | |
| Okres | od 5 kwietnia 1955 |
| Przynależność polityczna | |
| Wiceprezes Rady Ministrów | |
| Okres | od 10 czerwca 1950 |
| Przynależność polityczna | |
| Minister Państwowych Gospodarstw Rolnych | |
| Okres | od 9 czerwca 1951 |
| Przynależność polityczna | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 | |
Hilary Chełchowski (ur. 10 stycznia 1908 w Mosakach-Starej Wsi, zm. 10 grudnia 1983 w Warszawie) – polski cieśla i polityk komunistyczny. Wiceprezes Rady Ministrów (1950–1952), minister Państwowych Gospodarstw Rolnych (1951–1954) oraz członek Rady Państwa (1955–1957), poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji.
Życiorys
Urodzony w rodzinie drobnoszlacheckiej, syn Feliksa – dziedzica części wsi Mosaki-Stara Wieś – i Marianny z Milewskich[1]. W wieku dwóch lat osierocony przez ojca[2].
Uzyskał wykształcenie podstawowe. Pracował w latach 30. jako robotnik w Warszawie, od 1932 członek Komunistycznej Partii Polski. Podczas II wojny światowej w Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, używał pseudonimu Długi Janek. Od 1942 członek Polskiej Partii Robotniczej, w 1943 był sekretarzem obwodu lubelskiego partii, potem (w tym samym roku) obwodu radomskiego. W latach 1943–1948 członek Komitetu Centralnego PPR, w latach 1944–1945 sekretarz obwodu radomsko-kieleckiego, w latach 1945–1948 kierownik Wydziału Rolnego KC, w latach 1945–1948 członek Sekretariatu KC, w 1948 zastępca członka Biura Politycznego KC PPR i członek Biura Organizacyjnego KC.
Od 1948 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, nadal należał do kierownictwa partii i pełnił funkcje: członka Komitetu Centralnego (1948–1959), zastępcy członka Biura Politycznego KC (1948–1956), członka Biura Organizacyjnego KC (1948–1954), zastępcy członka KC (1959–1964), kierownika Wydziału Rolnego KC (1948–1950).
Zajmował także funkcje w administracji rządowej – w latach 1950–1952 wicepremier, w latach 1951–1954 minister Państwowych Gospodarstw Rolnych, w okresie 14.12.1954–18.12.1956 przewodniczący Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu[3], w latach 1955–1957 członek Rady Państwa. 5 października 1956 na plenum Komitetu Wojewódzkiego PZPR (woj. wrocławskie) wygłosił referat, który stał się pretekstem do ataków ze strony prasy i organizacji młodzieżowych (Związku Młodzieży Polskiej), co spowodowało odsunięcie od ważnych funkcji państwowych i partyjnych. Objął stanowisko pełnomocnika rządu ds. rozlokowania i zatrudnienia w rolnictwie repatriantów powracających z ZSRR[4]. Od 1960 na emeryturze.
W latach 1945–1956 poseł do Krajowej Rady Narodowej oraz na Sejm Ustawodawczy i Sejm PRL I kadencji, kierował parlamentarnymi komisjami ds. rolnictwa (1947–1948 – Komisja Rolna, 1948–1949 – Komisja Rolnictwa i Leśnictwa, 1949–1950 – Komisja Rolnictwa i Reform Rolnych). Był odznaczony Orderem Krzyża Grunwaldu.
Uważany za wpływową postać wśród „natolińczyków” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[5]. Aktywny członek powołanej przez Kazimierza Mijala nielegalnej Komunistycznej Partii Polski. 30 września 1974 zwrócił legitymację członkowską PZPR do podstawowej organizacji partyjnej Warszawa-Mokotów.
W 1946 otrzymał Medal za Warszawę 1939–1945[6].
Mieszkał w Warszawie. Był żonaty z Zofią z domu Makowską (1910-1999). Został pochowany na cmentarzu komunalnym Północnym na Wólce Węglowej w Warszawie[7].
Przypisy
- ↑ Archiwum Państwowe w Mławie, ASC Krasne, chrzest 8/1908.
- ↑ Archiwum Państwowe w Mławie, ASC Krasne, zgony 75/1910.
- ↑ Encyklopedia Wrocławia. Jan Harasimowicz (red.). Wyd. III. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, s. 110. ISBN 83-7384-561-5.
- ↑ Tomasz Pohorecki – Polowanie z nagonką, artykuł w: Gazeta Południowa 10(166)/2008.
- ↑ Październik i „Mała stabilizacja”. W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW”, 1992, s. 62. ISBN 83-7066-208-0.
- ↑ M.P. z 1946 r. nr 26, poz. 43.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze, cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2021-03-11] (pol.).
Bibliografia
- Profil na stronie Biblioteki Sejmowej
- Informacje w BIP IPN
- T. Mołdawa, Ludzie władzy 1944–1991, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1991
.svg)
.jpg)
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie, odwołani przed końcem istnienia rządu
Media użyte na tej stronie
Baretka: Medal za Warszawę 1939-1945
Józef Cyrankiewicz, Prime Minister of Poland (People's Republic of Poland) 1947-1970
Autor: Krzem Anonim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób Hilarego Chełchowskiego na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera E-V-2, rząd 2, grób 2)
Bolesław Bierut, właśc. Bolesław Biernacki, ps. Janowski, Iwaniuk, Tomasz, Bieńkowski, Rutkowski, (ur. 18 kwietnia 1892 w Rurach Jezuickich, dziś dzielnica Lublina - zm. 12 marca 1956 w Moskwie) – polski działacz komunistyczny, przewodniczący Krajowej Rady Narodowej od 1944, pierwszy przywódca Polski Ludowej, prezydent RP od 1947, Przewodniczący KC PZPR od 1948, premier PRL od 1952.