Hilary Skarżyński
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Obywatelstwo | |
Pozycja | napastnik (center) |
Hilary Skarżyński (ur. 18 czerwca 1925 w Katowicach, zm. 30 września 1987 w Miami Beach, USA) – polski hokeista na lodzie, reprezentant Polski, trzykrotny olimpijczyk.
Syn Franciszka i Zofii Sawickiej.
Kariera
- Siła Giszowiec (1945–1946)
- HKS Siemianowiczanka (1946–1948)
- Stal Katowice (1948–1949)
- Górnik 1920 Katowice (1949–1960)
W sezonie 1959/1960 19 marca 1960 rozegrał ostatni mecz w karierze w barwach Górnika w meczu przeciw Legii Warszawa w Katowicach (0:4)[1]. Łącznie zagrał 371 meczów ligowych, w których strzelił 449 goli.
W latach 1947–1958 był reprezentantem Polski. W 47 meczach zdobył 23 gole. Uczestniczył w turniejach mistrzostw świata w 1948, 1952, 1959, zimowych igrzysk olimpijskich 1948, 1952 i 1956, strzelając 10 goli.
W etapie finałowej sezonu I ligi 1960/1961 opiekował się drużyną Baildonu Katowice[2].
Zginął w wypadku samochodowym w Miami Beach (USA).
Przypisy
- ↑ Górnik – Legia 0:4 w pożegnalnym meczu „Hilka” Skarżyńskiego. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 68 z 21 marca 1960.
- ↑ Hokeiści oczekują finałów. Fortuna Wyry pojedzie do Łodzi. „Trybuna Robotnicza”, s. 6, Nr 37 z 13 lutego 1961.
Bibliografia
- Górnik – Legia 0:4 w pożegnalnym meczu „Hilka” Skarżyńskiego. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 68 z 21 marca 1960.
- Hilary Skarżyński [w:] eliteprospects.com
- Sylwetka w Polskim Portalu Olimpijskim
- Sylwetka w Sports Reference. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-14)].
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Ice hockey
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).