Hilburg

Hilburgherb szlachecki.

Opis herbu

Na tarczy czterodzielnej, w polu I złotym – orzeł czarny; w II i III błękitnych – lew srebrny wspięty, lewą łapą o górę oparty; w IV błękitnym – na zielonej murawie, na górze z czerwonym otworem sztolni – dziewięć sosen. Labry z prawej strony czarne, podbite złotem, z lewej błękitne, podbite srebrem [1].

Najwcześniejsze wzmianki

Nadany w 1793 r. Franciszkowi Hilburgowi, urzędnikowi z Wieliczki, wraz z tytułem "Edler" oraz predykatem "von Ehrenfels"[2][3].

Herbowni

Jedna rodzina herbownych (herb własny):

  • Hilburg von Ehrenfels

Zobacz też

Przypisy

  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 183.
  2. Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. V. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1908, s. 141.
  3. S.J. Starykoń-Kasprzycki, Michał Dmowski: Polska encyklopedja szlachecka. T. VI. Warszawa: Drukarnia braci Drapczyńskich, 1937, s. 195.

Bibliografia

Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG 1997. ISBN 83-85490-88-4

Media użyte na tej stronie

Herb Szablon.svg
Autor: Zirguezi, Licencja: CC0
Generic Coat of arm