Hildebrand
Hildebrand – męskie imię germańskie, złożone z członów hildiō (germ.). hilt(e)a (stwniem.) – „walka” i branda (germ.) – „ogień, głownia, żar”, co przenoszono metaforycznie na „miecz” z powodu lśniącej głowni (śwrniem. brant – „głownia, błyszczący miecz”). Imię to notowano w Polsce od XIII wieku[1] w formach Hildebrand, Hilbrand, Hillebrand, Hilwrand, Helbrand, Helibrand, Elbrend, Ilbrand oraz z możliwymi zdrobnieniami m.in. Helt, Hik, Hiko, Ik, Iko, Hiltosz, Hidek, Hidko, Jiko, Hyczka, Hyczko[2].
Żeński odpowiednik: Hildebranda.
Hildebrand (oraz pozostałe warianty imienia) imieniny obchodzi:
- 11 kwietnia, jako wspomnienie św. Hildebranda, mnicha[3]
- 5 czerwca, jako wspomnienie św. Hildebranda, jednego z towarzyszy św. Bonifacego, arcybiskupa Moguncji[4]
Znane osoby noszące imię Hildebrand:
- Grzegorz VII – święty katolicki, imię chrzestne – Hildebrand[5]
- Hildeprand – władca Longobardów
- Ildebrando Antoniutti – kardynał katolicki
- Ildebrando D’Arcangelo (ur. 1969) – włoski śpiewak operowy, bas-baryton
Znane osoby noszące nazwisko Hildebrand:
- Dietrich von Hildebrand – niemiecki filozof i teolog katolicki
- Bruno Hildebrand – ekonomista, dziadek Dietricha
- Wojciech Hildebrand – doktor nauk weterynaryjnych, onkolog weterynaryjny, prezes Dolnośląskiej Izby Lekarsko-Weterynaryjnej
Zobacz też
- Pieśń o Hildebrandzie – zachowana we fragmentach epicka pieśń bohaterska, powstała w latach 800–820
- (5661) Hildebrand – planetoida
Przypisy
- ↑ Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 3, Kraków: Wydaw. WAM, 1998, ISBN 83-7097-464-3, OCLC 830206284.
- ↑ Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
- ↑ Heiligenlexikon
- ↑ Heiligenlexikon
- ↑ Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-374-4, OCLC 830087504.
| ||||||||||||||