Hileozaur
Ten artykuł od 2010-10 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Hylaeosaurus | |
Mantell, 1833 | |
Tkwiące w skale kości hileozaura | |
Systematyka | |
Domena | eukarionty |
---|---|
Królestwo | zwierzęta |
Typ | strunowce |
Podtyp | kręgowce |
Gromada | zauropsydy |
Podgromada | diapsydy |
Infragromada | archozauromorfy |
Nadrząd | dinozaury |
Rząd | dinozaury ptasiomiedniczne |
Podrząd | tyreofory |
Infrarząd | ankylozaury |
Rodzina | Ankylosauridae/Nodosauridae? |
Rodzaj | hileozaur |
Gatunki | |
Hylaeosaurus armatus |
Hileozaur (Hylaeosaurus) – czworonożny, roślinożerny dinozaur z grupy Ankylosauria. Rodzaj ten obejmuje jeden gatunek – Hylaeosaurus armatus. Hylaeosaurus oznacza „leśny jaszczur”, armatus oznacza uzbrojony. Nadana została przez angielskiego paleontologa, Gideona Mantella.
Jego pozycja filogenetyczna w obrębie Ankylosauria jest niepewna. Kirkland (1998) uznał go za możliwego przedstawiciela rodziny Ankylosauridae i wchodzącej w jej skład podrodziny Polacanthinae, co czyniłoby go bliskim krewnym rodzajów Polacanthus, Gastonia, Mymoorapelta i Hoplitosaurus[1]. Także Carpenter (2001) uznał hileozaura za przedstawiciela Polacanthinae (z tym, że autor ten podnosił tę podrodzinę do rangi odrębnej rodziny Polacanthidae, siostrzanej do Ankylosauridae); z przeprowadzonej przez niego analizy kladystycznej wynika, że hileozaur był taksonem siostrzanym do rodzaju Mymoorapelta[2]. Z kolei z analizy kladystycznej przeprowadzonej przez Richarda Thompsona i współpracowników (2012) wynika, że taksony zaliczane do Polacanthinae/Polacanthidae, w tym hileozaur, należały do rodziny Nodosauridae. Na drzewie ścisłej zgodności wygenerowanym na podstawie 4248 najbardziej oszczędnych drzew Hylaeosaurus jest w nierozwikłanej politomii z wszystkimi innymi przedstawicielami Nodosauridae. Z kolei na drzewie zgodności wygenerowanym metodą 50% majority rule consensus hileozaur nie jest blisko spokrewniony z innymi taksonami wcześniej zaliczanymi do Polacanthinae/Polacanthidae, lecz jest jednym z najbardziej bazalnych znanych nodozaurów i taksonem siostrzanym do rodzaju Anoplosaurus[3].
Opis
Hileozaur był pokryty od grzbietu aż po ogon licznymi płytami kostnymi, które miały różne kształty i wielkości.
Wielkość
Długość ciała 3-6 m. Ważył około 1,5 tony.
Pożywienie
Rośliny.
Hileozaur prawdopodobnie pasł się w niskiej roślinności lasów.
Występowanie
Żył około 140-131 milionów lat temu w okresie kredy (walanżyn/berrias). Zamieszkiwał tereny dzisiejszej Wielkiej Brytanii.
Odkrycie
Skamieniałości hileozaura zostały znalezione w 1832 na południu Anglii w hrabstwie Sussex przez robotników pracujących w kamieniołomie. Okaz ten został zbadany przez Gideona Mantella. Dotychczas udało się odnaleźć dwa niekompletne szkielety tego dinozaura oraz wiele pojedynczych kości i płytek pancerza.
Przypisy
- ↑ James I. Kirkland. A polacanthine ankylosaur (Ornithischia: Dinosauria) from the Early Cretaceous (Barremian) of eastern Utah. „New Mexico Museum of Natural History and Science Bulletin”. 14, s. 271-281, 1998 (ang.).
- ↑ Kenneth Carpenter: Phylogenetic analysis of the Ankylosauria. W: Kenneth Carpenter (red.): The Armored Dinosaurs. Bloomington: Indiana University Press, 2001, s. 455-483. ISBN 0-253-33964-2.
- ↑ Richard S. Thompson, Jolyon C. Parish, Susannah C. R. Maidment i Paul M. Barrett. Phylogeny of the ankylosaurian dinosaurs (Ornithischia: Thyreophora). „Journal of Systematic Palaeontology”. 10 (2), s. 301-312, 2012. DOI: 10.1080/14772019.2011.569091 (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor:
- derivative work: Dinoguy2 (talk)
- Spinosaurus_BW.jpg: ArthurWeasley
Spinosaurus aegyptiacus, a spinosaurid from the Middle Cretaceous of Egypt
Hylaeosaurus fossil in its matrix, lithograph. Portion of the skeleton of the Hylæosaurus, one fourth nat. size.
From the Wealden of Tilgate, Sussex. In the British Museum.Edmontonia rugosidens.