Himalia (księżyc)
| ||
 Zdjęcie Himalii w niskiej rozdzielczości, uzyskane przez sondę Cassini. | ||
| Planeta | Jowisz | |
| Odkrywca | Charles Dillon Perrine | |
| Data odkrycia | 3 grudnia 1904 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 11 460 000 km[1] | |
| Mimośród | 0,1586[1] | |
| Okres obiegu | 250,56 d[1] | |
| Prędkość orbitalna | 3,30 km/s | |
| Nachylenie do ekliptyki | 28,612°[1] | |
| Długość węzła wstępującego | 64,798°[1] | |
| Argument perycentrum | 331,234°[1] | |
| Anomalia średnia | 68,874°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa | 160 km | |
| Powierzchnia | ~90 800 km² | |
| Objętość | ~2 570 000 km³ | |
| Masa | 6,7 × 1018 kg | |
| Średnia gęstość | 2,6 g/cm³ | |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni | 0,062 m/s² | |
| Prędkość ucieczki | 0,100 km/s | |
| Okres obrotu wokół własnej osi | 7,7819 ± 0,0005 h[2] | |
| Albedo | 0,04 | |
| Jasność absolutna | 8,1m | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) | 14,2m | |
| Temperatura powierzchni | ~124 K | |
Himalia (Jowisz VI) – księżyc Jowisza, odkryty przez Charlesa D. Perrine’a z Obserwatorium Licka, w dniu 3 grudnia 1904 roku. 19 grudnia 2000 roku sonda Cassini, mijając Jowisza, uchwyciła wizerunek Himalii w niskiej rozdzielczości. Była zbyt daleko, aby zarejestrować jakiekolwiek szczegóły powierzchni.
Nazwa
Nazwa księżyca pochodzi od nimfy Himalii z mitologii greckiej, która urodziła Zeusowi trzech synów.
Wcześniej satelita był określany jako Jowisz VI, w pewnym okresie proponowano dla niego nazwę Hestia.
Charakterystyka fizyczna
Himalia jest jednym ze średniej wielkości księżyców Jowisza, ma średnicę ok. 160 km. Jej średnia gęstość to ok. 2,6 g/cm3, składa się ona głównie z krzemianów. Powierzchnia księżyca jest ciemnoszara, a jego albedo wynosi zaledwie 0,04. Okres obrotu wokół własnej osi wynosi niecałe 7 godzin i 47 minut[2].
Jest to największy obiekt w grupie Himalii księżyców nieregularnych, poruszających się po orbitach ruchem prostym (w kierunku zgodnym z kierunkiem obrotu Jowisza).
Potencjalny pierścień
Sonda New Horizons w 2007 roku zaobserwowała pasmo materii w pobliżu Himalii, które może być elementem nieznanego wcześniej pierścienia. Jego istnienia nie stwierdziła orbitująca do 2003 roku wokół Jowisza sonda Galileo; mogło ono powstać niedawno, w wyniku zderzenia z Himalią mniejszego obiektu[3].
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce galileuszowe
- lista naturalnych satelitów Jowisza
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters (ang.). Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-15].
- ↑ a b Frederick Pilcher, Stefano Mottola, Denk Tilmann. Photometric lightcurve and rotation period of Himalia (Jupiter VI). „Icarus”. 219 (2), s. 741-742, 2012. DOI: 10.1016/j.icarus.2012.03.021. Bibcode: 2012Icar..219..741P (ang.).
- ↑ Moon marriage may have given Jupiter a ring. „New Scientist”, 2010-10-17.
Linki zewnętrzne
- Himalia. W: Księżyce Układu Słonecznego [on-line]. [dostęp 2016-02-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-29)].
- Himalia (ang.). W: Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-22].
| Planety (☾ ∅) | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Planety karłowate | |||||||||||||||||
| Małe ciała Układu Słonecznego |
| ||||||||||||||||
- Zobacz też
- powstanie i ewolucja Układu Słonecznego
- ciała niebieskie
- lista obiektów w Układzie Słonecznym ze względu na
- Portal: Astronomia
- ciała niebieskie
Media użyte na tej stronie
This is a revised version of Solar_System_XXIX.png.