Hipolit Korzeniowski
Data i miejsce urodzenia | 12 sierpnia 1827 Krzemieniec |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 20 stycznia 1879 Petersburg |
profesor nauk medycznych | |
Specjalność: chirurgia | |
Habilitacja | 1858 |
Uczelnia | Szkoła Główna Warszawska Akademia Medyko-Chirurgiczna w Petersburgu Uniwersytet Warszawski |
Hipolit Korzeniowski herbu Nałęcz (ur. 12 sierpnia 1827 w Krzemieńcu, zm. 20 stycznia 1879 w Petersburgu) – polski chirurg, syn pisarza Józefa Korzeniowskiego.
Gimnazjum kończył w Charkowie, medycynę studiował w Charkowie i Petersburgu do 1850, a w 1851-1852 w Niemczech i we Francji. Osiadłszy w Warszawie, uzyskał stopień doktora medycyny od rady lekarskiej i został ordynatorem Szpitala Dzieciątka Jezus. Po otwarciu Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie został w 1858 docentem anatomii, następnie adiunktem kliniki chirurgicznej. W Szkole Głównej objął po śmierci Le Bruna katedrę kliniki chirurgicznej, którą zajmował (także po przekształceniu Szkoły Głównej w Uniwersytet Warszawski) do 1871, następnie objął katedrę w Akademii Medyko-Chirurgicznej w Petersburgu. Po wysłużeniu emerytury w 1878 wrócił do Warszawy i wykładał tu chirurgię polową dla lekarzy wojskowych. Jako chirurg niósł pomoc armii serbskiej w czasie wojny serbsko-tureckiej, następnie w tymże charakterze działał podczas wojny rosyjsko-tureckiej. Zmarł nagle w Petersburgu, dokąd udał się chwilowo. Pochowany został na warszawskich Powązkach kwatera 26 rząd 1.
Ogłosił: „O środkach stłumiających czucie i o ich wpływie na chirurgję” (Warszawa, 1856)[1]; „Anatomja ciała ludzkiego”, część I podług Hyrtla (Warszawa, 1859); „Wraczebnyj sputnik na pierewiazocznom punktie w łazaretach i gospitalach” (Petersburg i Moskwa., 1877). Z rozpraw wymieniane są: „Przyrząd gipsowy do złamań” i in. („Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego”, 1863); „Rak kości czołowej” („Klinika”, 1867); „Przepuklina pępkowa zaciśnięta, nowa modyfikacja w sposobie operacyjnym” („Klinika”, 1869); „Sprawozdania z czynności kliniki chirurgicznej” (1870). Był także współpracownikiem Encyklopedii Powszechnej Orgelbranda (większej).
Pochowano go na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 26-1-13)[2].
Przypisy
- ↑ Hipolit Korzeniowski , O środkach stłumiających czucie (anestetycznych) i o ich wpływie na chirurgią, polona.pl [dostęp 2019-07-29] .
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: KORZENIOWSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [online] [dostęp 2019-12-01] .
Bibliografia
- S. Orgelbranda Encyklopedia Powszechna, tom VIII, 1900
- Jan Nielubowicz, Andrzej Karwowski, Hipolit Korzeniowski (1827-1879), w: Album chirurgów polskich (pod redakcją Witolda Rudowskiego i Andrzeja Śródki), Ossolineum, Wrocław 1990
- Tadeusz Zakrzewski, Hipolit Korzeniowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XIV, 1968-1969
Media użyte na tej stronie
Корженёвский Ипполит Осипович, российский хирург, доктор медицины