Hipoteza Pólyi

Hipoteza Pólyimatematyczna hipoteza, mówiąca że dla dowolnej liczby naturalnej co najmniej 50% liczb naturalnych mniejszych od ma nieparzystą liczbę czynników pierwszych. Hipotezę tę postawił w 1919 roku węgierski matematyk George Pólya. W 1958 roku wykazano, że jest to nieprawdą.

Hipoteza

Suma wartości funkcji Liouville’a do
Suma wartości funkcji Liouville’a do

Hipoteza Pólyi mówi, że jeżeli dla dowolnego podzielimy liczby naturalne mniejsze od na dwie grupy, w zależności od tego, czy dana liczba ma parzystą, czy nieparzystą liczbę czynników pierwszych, to w pierwszej grupie nigdy nie będzie więcej liczb niż w drugiej. Powtórzone czynniki pierwsze liczymy odpowiednią liczbę razy, na przykład: 24 = 2³ · 31 ma 3+1 = 4 czynniki pierwsze.

Równoważnie, przy użyciu funkcji Liouville’a, hipotezę tę można zapisać jako

dla wszystkich gdzie ma wartość +1 gdy liczba czynników pierwszych jest parzysta, a −1 gdy jest nieparzysta.

Obalenie

Hipoteza Pólyi została obalona przez C.B. Haselgrove’a w 1958 roku. Pokazał on, że istnieje kontrprzykład rozmiaru oszacowanego przez niego na 1,845 · 10361. Wielkość tego kontrprzykładu pokazuje niebezpieczeństwo opierania się na nawet bardzo daleko sięgających sprawdzeniach komputerowych.

Dokładny kontrprzykład równy został podany przez R.S. Lehmana w 1960 roku. Najmniejszy istniejący kontrprzykład, wynoszący podał Minoru Tanaka w 1980 roku.

Bibliografia

  • R.S. Lehman, On Liouville’s function. Math. Comp. 14 (1960), s. 311–320.
  • M. Tanaka, A Numerical Investigation on Cumulative Sum of the Liouville Function, „Tokyo Journal of Mathematics” 3, (1980) s. 187–189.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Liouville-bigPL.svg
Autor: Linas/AI.Graphic, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polska wersja tego obrazka
LiouvillePL.svg
Autor: User AI.Graphic, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polska wersja tego obrazka