Hippolyt Kempf
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | SC Horw | ||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost | 180 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ | 24.03 1984, Štrbské Pleso | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 4.01 1986, Schonach | ||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | 30.12 1986, Oberwiesenthal (1. miejsce - Gundersen) | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Hippolyt Kempf (ur. 10 grudnia 1965 w Lucernie) – szwajcarski narciarz klasyczny specjalizujący się w kombinacji norweskiej, trzykrotny medalista olimpijski oraz srebrny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Po raz pierwszy na arenie międzynarodowej Hippolyt Kempf pojawił się 24 marca 1984 roku w zawodach Pucharu Świata w Štrbskim Plesie. Zajął wtedy 37. miejsce w konkursie rozgrywanym metodą Gundersena. Pierwsze pucharowe punkty zdobył dopiero blisko dwa lata później, 4 stycznia 1986 roku w Schonach, zajmując piętnaste miejsce w Gundersenie. W sezonie 1985/1986 punktował jeszcze tylko raz, 28 lutego w Lahti zajmując ósme miejsce, co w klasyfikacji generalnej dało mu 25. miejsce.
Przełom w karierze Kempfa nastąpił w sezonie 1986/1987. Siedmiokrotnie znalazł się w czołowej dziesiątce zawodów, przy czym już w drugich zawodach cyklu, 30 grudnia 1986 roku w Oberwiesenthal nie tylko po raz pierwszy stanął na podium, ale od razu zwyciężył. Na podium stanął także 3 stycznia 1987 roku w Schonach, gdzie w Gundersenie zajął trzecie miejsce. We wszystkich swoich startach punktował, dzięki czemu w klasyfikacji generalnej uplasował się na trzeciej pozycji, za Torbjørnem Løkkenem z Norwegii oraz Hermannem Weinbuchem z RFN. Na mistrzostwach świata w Oberstdorfie w 1987 roku indywidualnie zajął szóstą pozycję, a wspólnie z kolegami z reprezentacji był piąty w zawodach drużynowych.
Najważniejszym punktem sezonu 1987/1988 były igrzyska olimpijskie w Calgary. Osiągnął tam największy sukces w swojej karierze. W konkursie indywidualnym zajął trzecie miejsce w skokach i do biegu przystąpił ze stratą ponad minuty do prowadzącego Klausa Sulzenbachera z Austrii. Na trasie biegu był jednym z najszybszych zawodników, co pozwoliło mu wyprzedzić wszystkich rywali i sięgnąć po złoty medal. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny złoty olimpijski medal wywalczony w kombinacji norweskiej przez reprezentanta Szwajcarii. Na tych samych igrzyskach wraz z Fredym Glanzmannem i Andreasem Schaadem zdobył także srebrny medal w sztafecie. Po skokach Szwajcarzy zajmowali dopiero szóste miejsce, tracąc do prowadzących reprezentantów RFN blisko 5 minut, jednak w biegu Szwajcarzy byli zdecydowanie najszybsi, co pozwoliło im wyprzedzić cztery inne sztafety. Na mecie do zwycięzców stracili tylko 3.4 sekundy. W rywalizacji pucharowej w pięciu startach czterokrotnie plasował się w czołowej dziesiątce, w tym 23 stycznia 1988 roku wywalczył jedyne podium, zajmując drugie miejsce w Seefeld. W klasyfikacji generalnej zajął ostatecznie czwarte miejsce.
Najlepsze wyniki w Pucharze Świata osiągnął w sezonie 1988/1989. Pięć razy znalazł się w czołowej dziesiątce, na podium stając trzy razy: 7 stycznia w Schonach i 25 marca w Thunder Bay był najlepszy, a 14 stycznia 1989 roku w Reit im Winkl był drugi w Gundersenie. W klasyfikacji generalnej ponownie był trzeci, tym razem wyprzedzili go tylko Norweg Trond-Arne Bredesen i Klaus Sulzenbacher. Na mistrzostwach świata w Lahi w 1989 roku Kempf zajął w konkursie indywidualnym czwarte miejsce, przegrywając walkę o brązowy medal z Bredesenem o 25 sekund. W sztafecie Szwajcarzy w tym samym składzie co w Calgary po skokach znajdowali się poza czołową piątką zawodów. Ponownie jednak dobra postawa na trasie biegowej pozwoliła im awansować na drugie miejsce. Na mecie do zwycięskich Norwegów stracili ponad minutę, a ostatecznie trzecich reprezentantów NRD wyprzedzili o zaledwie 4.1 sekundy.
W sezonie 1989/1990 tylko raz stanął na podium zawodów pucharowych. Miało to miejsce 16 grudnia 1989 roku w Sankt Moritz, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Poza tym jeszcze dwukrotnie uplasował się w czołowej dziesiątce, co pozwoliło mu zająć dziesiątą pozycję w klasyfikacji generalnej. Lepiej zaprezentował się w kolejnym sezonie, kiedy trzykrotnie stawał na podium, choć żadnego z konkursów nie wygrał. W 6 z 8 konkursów punktował, pięciokrotnie znajdując się w czołowej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej dało mu to czwarte miejsce. Podczas mistrzostw świata w Val di Fiemme w 1991 roku nie zdobył medalu. Indywidualnie był siódmy, ponownie awansując w biegu o kilka pozycji. W sztafecie Szwajcarzy w porównaniu z poprzednimi startami wypadli słabo, zajmując dopiero dziewiąte miejsce, tracąc do zwycięzców ponad 6 minut.
W sezonach 1991/1992 i 1992/1993 ani razu nie stanął na podium. Najbliżej tego celu był 4 stycznia 1992 roku w Schonach, gdzie zajął czwarte miejsce. W klasyfikacji generalnej Pucharu Świata zajął odpowiednio 14. i 23. miejsce. Wystąpił w tym czasie na jednej dużej imprezie - igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku. Nie osiągnął tam jednak sukcesów, indywidualnie zajmując 26. miejsce (po skokach był dopiero 36.), a wraz z kolegami w sztafecie zdołał zająć dziesiątą pozycję. Nie wziął udziału w mistrzostwach świata w Falun w 1993 roku.
Na podium zawodów Pucharu Świata wrócił dopiero w ostatnich zawodach sezonu 1993/1994, 19 marca 1994 roku w Thunder Bay, gdzie zwyciężył w Gundersenie. Punktował także we wszystkich poprzednich startach, choć w dziesiątce znalazł się jeszcze tylko dwa razy. Wystarczyło to jednak do zajęcia ósmej pozycji w klasyfikacji generalnej. W lutym 1994 roku Kempf wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Lillehammer. W zawodach indywidualnych awansował z dziewiątego miejsca po skokach na szóste na mecie biegu. Ponadto Szwajcarzy w składzie: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad i Hippolyt Kempf zdobyli brązowy medal w sztafecie. Na trzecim miejscu znaleźli się już po skokach. Do biegu przystąpili ze stratą 7:30 minuty do prowadzących Japończyków oraz blisko 2:30 minuty do drugich Norwegów. Mieli jednak bezpieczną przewagę nad zajmującymi czwarte miejsce Estończykami wynoszącą ponad 2 minuty. Na mecie biegu w czołowej czwórce zmieniły się różnice czasowe, jednak sztafety dobiegły w kolejności, którą zajmowały po skokach.
Po zakończeniu sezonu 1993/1994 postanowił zakończyć karierę.
Osiągnięcia
Igrzyska Olimpijskie
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
2. | 24 lutego | 1988 | Calgary | Sztafeta K-90/3x10 km[1] | 1:20:46,0 | +3,4 | RFN |
1. | 28 lutego | 1988 | Calgary | Gundersen K-90/15 km | 38:16,8 | - | - |
26. | 12 lutego | 1992 | Albertville | Gundersen K-90/15 km | 44:28,1 | +5:56,4 | Fabrice Guy |
10. | 17 lutego | 1992 | Albertville | Sztafeta K-90/3x5 km[2] | 1:23:36,6 | +10:01,9 | Japonia |
3. | 17 lutego | 1994 | Lillehammer | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | 1:21.51,8 | +7:48,1 | Japonia |
6. | 19 lutego | 1994 | Lillehammer | Gundersen K-90/15 km | 39:07,9 | +3:45,3 | Fred Børre Lundberg |
Mistrzostwa świata
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
6. | 13 lutego | 1987 | Oberstdorf | Gundersen K-90/15 km | 423,80 pkt | -4,65 pkt | Torbjørn Løkken |
5. | 14 lutego | 1987 | Oberstdorf | Sztafeta K-90/3x5 km[4] | 1261,94 pkt | -64,02 pkt | RFN |
4. | 18 lutego | 1989 | Lahti | Gundersen K-90/15 km | 37:10,7 | +3:29,6 | Trond Einar Elden |
2. | 24 lutego | 1989 | Lahti | Sztafeta K-90/3x5 km[4] | 1:24:21,7 | +1:44,3 | Norwegia |
7. | 7 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Gundersen K-90/15 km | 41:00,6 | +2:25,5 | Fred Børre Lundberg |
9. | 8 lutego | 1991 | Val di Fiemme | Sztafeta K-90/3x5 km[3] | 1:21:22,5 | +17:51,0 | Austria |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1985/1986: 25.
- sezon 1986/1987: 3.
- sezon 1987/1988: 4.
- sezon 1988/1989: 3.
- sezon 1989/1990: 10.
- sezon 1990/1991: 4.
- sezon 1991/1992: 14.
- sezon 1992/1993: 23.
- sezon 1993/1994: 8.
Miejsca na podium chronologicznie
Nr | Data | Miejscowość | Konkurencja | Wynik zwycięzcy | Pozycja | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 30 grudnia 1986 | Oberwiesenthal | Gundersen K90/15 km | 429,250 pkt | 1. | - | - |
2. | 3 stycznia 1987 | Schonach | Gundersen K90/15 km | 421,875 pkt | 3. | -8,270 pkt | Hubert Schwarz |
3. | 23 stycznia 1988 | Seefeld | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | ? | Klaus Sulzenbacher |
4. | 7 stycznia 1989 | Schonach | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
5. | 14 stycznia 1989 | Reit im Winkl | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | ? | Trond-Arne Bredesen |
6. | 25 marca 1989 | Thunder Bay | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
7. | 16 grudnia 1989 | Sankt Moritz | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
8. | 29 grudnia 1990 | Oberwiesenthal | Gundersen K90/15 km | ? | 3. | +1:37,7 | Klaus Sulzenbacher |
9. | 5 stycznia 1991 | Schonach | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +1:22,4 | Fred Børre Lundberg |
10. | 12 stycznia 1991 | Bad Goisern | Gundersen K90/15 km | ? | 2. | +59,8 | Klaus Sulzenbacher |
11. | 19 marca 1994 | Thunder Bay | Gundersen K90/15 km | ? | 1. | - | - |
Puchar Kontynentalny
Miejsca w klasyfikacji generalnej
- sezon 1990/1991: 43.
Miejsca na podium chronologicznie
Kempf nigdy nie stał na podium indywidualnych zawodów Pucharu Kontynentalnego.
Linki zewnętrzne
- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-31)]. (ang.)
Przypisy
- ↑ Skład drużyny: Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf, Andreas Schaad
- ↑ Skład drużyny: Hippolyt Kempf, Andreas Schaad, Marco Zarucchi
- ↑ a b Skład drużyny: Jean-Yves Cuendet, Andreas Schaad, Hippolyt Kempf
- ↑ a b Skład drużyny: Andreas Schaad, Fredy Glanzmann, Hippolyt Kempf
Media użyte na tej stronie
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Olympic Rings without "rims" (gaps between the rings), As used, eg. in the logos of the 2008 and 2016 Olympics. The colour scheme applied here pertains to the 2016 Olympics in Rio de Janeiro.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Draw of a silver medal, based in Olympic rings.svg.
- The joining of the rings is not correct drawn.
Flag of Canada introduced in 1965, using Pantone colors. This design replaced the Canadian Red Ensign design.
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a bronze medal, based on Olympic rings.svg.
Flaga Finlandii
Autor: Fanmalysza, own work with Inkscape, GIMP and Nero PhotoSnap Essentials, edited by Micgryga with Adobe Photoshop, Licencja: CC BY-SA 4.0
Srebrny medal FIS
Autor: B1mbo, Licencja: CC BY-SA 2.5
Drawing of a gold medal, based on Olympic rings.svg.
Pictograms of Olympic sports - Nordic combined