Hiroshi Kawahara

Hiroshi Kawahara
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia5 kwietnia 1858
Ōmura
Data i miejsce śmierci1918
Nagoja

Hiroshi Kawahara (jap. 河原博 Kawahara Hiroshi; ur. 5 kwietnia 1858 w Ōmuri, Nagasaki, zm. 1918 w Nagoi) – japoński lekarz, jeden z pierwszych japońskich neurologów. Jego prapradziadek Yūyū Kawahara był poetą, twórcą haiku.

Naukę rozpoczął w 1871 roku w Szkole Medycznej w Nagasaki, założonej w 1857 roku, za siogunatu Tokugawa. Szkołę prowadził holenderski chirurg Johannes Lijdius Catharinus Pompe van Meerdervoort. W 1874 roku szkołę zamknięto z politycznych powodów i Kawahara przeniósł się do Szkoły Medycznej w Tokio (obecnie Uniwersytet Tokijski), gdzie uczył się m.in. od Erwina Bälza. Jako student zachorował na gruźlicę, mimo to w 1883 roku z wyróżnieniem ukończył edukację.

Wkrótce po otrzymaniu dyplomu Kawahara otrzymał katedrę profesora patologii i medycyny wewnętrznej w Szkole Medycznej Aichi (obecnie Szkoła Medyczna Uniwersytetu Nagoja). Pozostał na stanowisku do 1897 roku, gdy zrezygnował z powodów zdrowotnych (gruźlica). Przez 14 lat urzędowania opracował system nauczania w szkole, kładąc nacisk na systematyczne uczenie, naukę rozpoznawania, semiologii, patologii i leczenia chorób neurologicznych.

W 1897 napisał pierwszy japoński podręcznik chorób układu nerwowego[1]. Książka liczyła 496 stron i zawierała liczne, własnoręcznie sporządzone przez Kawaharę ilustracje. Opisał w nim szczegółowo obraz kliniczny choroby Parkinsona, a także (opisany również w osobnej pracy[2])przypadek dwóch braci i brata ich matki z rodziny dotkniętej rodzinną atrofią mięśni, później opisaną jako zanik opuszkowo-rdzeniowy albo zespół Kennedy’ego-Altera-Sunga. Był to pierwszy opis tej choroby w piśmiennictwie światowym. W 1953 roku w jednej z pierwszych prac o tej chorobie, Takikawa przypomniał pionierską pracę Kawahary[3]. Badacze z Uniwersytetu Nagoya przebadali potomków rodziny badanej przez Kawaharę i potwierdzili rozpoznanie[4][5]. W 1901 roku na łamach „Virchows Archiv” przedstawił pracę poświęconą leczeniu gruźliczego zapalenie opłucnej[6]. Sam zmarł na gruźlicę w 1918 roku w Nagoja.

Prace

  • Naika-ikou [Shinkeikeitou-hen] 1897.
  • Ueber den Bruststich mit nachfolgender Luft-Einführung, 1901

Przypisy

  1. ↑ Kawahara H (1897) Naika-Ikô (Comprehensive Textbook of Internal Medicine), Vol 1, Neurology, Handaya Medical Publishers, Tokio
  2. ↑ Kawahara H. A family of progressive bulbar palsy. Aichi Med J (16), ss. 3–4 (1897)
  3. ↑ Takikawa K. A pedigree with progressive bulbar paralysis appearing in sex-linked recessive inheritance. Jpn J Genet 28, ss. 116–125 (1953)
  4. ↑ Mukai E. Clinical features of bulbar-spinal muscular atrophy. Rinsho Shinkeigaku 20, ss. 255–263 (1980)
  5. ↑ Hirayama M,Hashizume Y, Takagi T et al (1988) An autopsy case of X-linked recessive bulbar-spinal muscular atrophy. Rinsho Shinkeigaku (Tokyo) 28:1131–1136
  6. ↑ Kawahara, Ueber den Bruststich mit nachfolgender Luft-Einführung, „Archiv für pathologische Anatomie und Physiologie und für klinische Medicin”, 164 (3), 1901, s. 507–540, DOI: 10.1007/BF01925140, ISSN 0720-8723 (niem.).

Bibliografia

  • Kunio Tashiro. Historical Aspects of Parkinson's Disease in Japan. [w:] Proceedings of the 5th International Conference on the Progress in Alzheimer's and Parkinson's Disease, held from March 31st to April 5th, 2001, in Kyoto, Japan. Springer 2002, 315-319. ​ISBN 0-306-46763-1​
  • Takahashi A. [The founders of neurology. Moritz Heinrich Romberg and Hiroshi Kawahara]. „Rinsho Shinkeigaku”. 35. 12, s. 1313-22, 1996. PMID: 8752387. 
  • Takahashi A. Hiroshi Kawahara (1858-1918). „J Neurol”. 248. 3, s. 241-2, 2001. PMID: 11355164. 

Media użyte na tej stronie

Kawahara.JPG
Hiroshi Kawahara, japoński neurolog (1858-1918)