Hispaniolka

Hispaniolka

Xenoligea montana[1]
(Chapman, 1917)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	hispaniolczyki
Rodzaj	Xenoligea Bond, 1967
Gatunek	hispaniolka
Synonimy
Microligea montana Chapman, 1917
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]
narażony na wyginięcie
Zasięg występowania

Hispaniolka (Xenoligea montana) – gatunek małego ptaka z rodziny hispaniolczyków (Phaenicophilidae). Występuje endemicznie w górach wyspy Haiti. Narażony na wyginięcie.

Taksonomia

Po raz pierwszy gatunek opisał Frank Michler Chapman w 1917 na łamach Bulletin of the American Museum of Natural History. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Microligea montana. Holotyp pochodził z Pico Duarte (Monte Tina), został odłowiony 15 stycznia 1917^[3]. Do rodzaju Xenoligea wydzielił go James Bond w 1967^[3]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) podtrzymuje nazwę X. montana, uznaje gatunek za monotypowy. Sam rodzaj do niedawna był klasyfikowany przez IOC jako incertae sedis o niejasnym pokrewieństwie względem lasówek (Parulidae)^[4]. Obecnie hispaniolkę umieszcza się w rodzinie hispaniolczyków (Phaenicophilidae)^[5][6][7]; status rodziny został zaakceptowany przez North American Classification Committee (NACC) w 2017^[7].

Morfologia

Długość ciała wynosi około 14,5 cm^[5]. Wymiary dla 5 samców i 5 samic: długość skrzydła 66–69 mm, długość ogona 63,5–70 mm, długość skoku 19–22 mm, długość górnej krawędzi dzioba 13–14,5 mm. Nie występuje dymorfizm płciowy w upierzeniu^[8]. Hispaniolki to ptaki o krępych sylwetkach i masywnych dziobach. Oliwkowy wierzch ciała kontrastuje z szarą głową. Pod okiem biała plama. Spód ciała białawy, na lotkach I rzędu widoczna biała plama. Sterówki szare, chorągiewki zewnętrzne białe. Dziób czarny, tęczówki ciemne. Wygląd osobników młodocianych nie jest znany^[9].

Zasięg występowania

Hispaniolka zamieszkuje górskie obszary Haiti^[5], zarówno na obszarze Haiti (dwa pasma), jak i Dominikany (trzy pasma). BirdLife International szacuje zasięg występowania na 33,7 tys. km²^[9].

Ekologia i zachowanie

Środowiskiem życia hispaniolek jest gęsta górska roślinność szerokolistna, w tym niskie drzewa i zakrzewienia, niekiedy również sosny. Odnotowywany był między 875 a 2000 m n.p.m., głównie w wilgotnych górskich lasach lub lasach mieszanych. Żywią się owadami, owocami i nasionami, żerują nisko w roślinności; są związane z roślinami z gatunku Trema micrantha, wydającymi jedne z ich ulubionych owoców^[9].

Lęgi

Gniazda umieszczone są w podszycie^[9]. O lęgach niewiele wiadomo. Jedno gniazdo znaleziono w czerwcu, młodocianego podczas pierzenia się widziano pod koniec czerwca; okres lęgowy przypadać może na okres od kwietnia do czerwca^[5].

Status

IUCN uznaje hispaniolkę za gatunek narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable) nieprzerwanie od 1994 (stan w 2020). Liczebność populacji szacuje się na 1500–7000 dorosłych osobników^[2]. Zagrożeniem dla tych ptaków jest wylesianie celem pozyskania drewna na opał i miejsc do rozwoju rolnictwa. Prawdopodobnie do spadku liczebności przyczynia się też drapieżnictwo ze strony introdukowanych mangust^[9].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).