Historia architektury

Historia architekturynauka opisująca estetyczny i techniczny rozwój architektury, a także budownictwa od początków ludzkiej działalności budowlanej do chwili obecnej. Historia architektury zajmuje się także związkami architektury z rozwojem techniki, czynnikami klimatycznymi, ekonomicznymi, socjologicznymi oraz polityczno-ideologicznymi i religijnymi.

Najczęstszym ujęciem historii architektury związanej z europejskim, okcydentalnym kręgiem kulturowym aż do wieku XIX jest periodyzacja posługująca się podziałem na epoki stylistyczne. Według takiego podziału cała działalność budowlana danego okresu i terytorium może być scharakteryzowana i opisana przy pomocy skodyfikowanych cech stylistycznych.

Historykami architektury są zwykle osoby z wykształceniem z dziedziny architektury lub historii sztuki.

Architektura art déco inspirowana architekturą polską. Polski pawilon w Paryżu, 1925 (Józef Czajkowski)
Architektura modernizmu. Szklany Dom (Maison de Verre) w Paryżu, 1931 (Pierre Chareau)
Architektura Afryki: Wielkie Zimbabwe

Podstawowe epoki i style architektoniczne w europejskim, okcydentalnym kręgu kulturowym

Architektura prehistoryczna

Architektura starożytna

Architektura średniowiecza

Architektura nowożytna

Architektura XIX w.

Architektura XX i XXI w.

Architektura innych rejonów świata

Przypisy

  1. Puryzm: nurt w architekturze modernizmu (Le Corbusier) i kierunek w malarstwie (Amédée Ozenfant). „Villa Savoye 1929-31 Space Analysis” Daniel Morrissey
  2. Agata Wereszczyńska. Statki na trawie i kropla wody – styl streamline w architekturze i wzornictwie przemysłowym w latach trzydziestych XX wieku w Stanach Zjednoczonych, Europie i Polsce. „Architecturae et Artibus”. 2/2015. s. 33–45.
  3. „Szklany Dom” projektu Juliusza Żórawskiego w Warszawie po 73 latach Andrzej K. Olszewski 2014.
  4. Ed Taverne „J.J.P. Oud: A Poetic Functionalist: 1890-1963” NAI 2001
  5. Architektura w Warszawie. Lata 1918–1939. Marta Leśniakowska Warszawa 2006. s. 173.
  6. Architektura w Warszawie. Lata 1918–1939. Marta Leśniakowska Warszawa 2006. s. 156.

Media użyte na tej stronie

KościółŚwApostołówPiotraIPawła-Front-WidokZPlacuMariiMagdaleny-POL, Kraków.jpg
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Krakowie - widok frontu z Placu Marii Magdaleny.
Paris 1925 59878912.jpg
Polski pawilon w Paryżu na Międzynarodowej Wystawie Sztuki Dekoracyjnej i Wzornictwa w 1925. Przykład architektury art déco inspirowanej klasycznym dworkiem polskim, barokowymi kościołami i stylem zakopiańskim. Próba stworzenia polskiego stylu narodowego. Architekci Józef Czajkowski, Wojciech Jastrzębowski i rzeźbiarz Henryk Kuna i malarze Tadeusz Gronowski, Józef Mehoffer oraz Zofia Stryjeńska otrzymali złote medale. Francuski krytyk sztuki pochodzenia polskiego Waldemar George, redaktor naczelny miesięcznika L’Amour de l’Art napisał (1925): „Pawilon polski uważam za najbardziej oryginalny i skończony ze wszystkich pawilonów cudzoziemskich. Stanowi znakomitą jedność i w równie największym stopniu jest polski, nie przestając być nowoczesnym.” Widoczna jest szklana wieża znana też z prasy francuskiej jako „kryształowa góra”, „latarnia morska” i „piramida ze szkła i żelaza”. Jest to fotografia kolorowa czyli autochrom braci Lumière (1907), który nie został pokolorowany (szklana kolorowa płyta światłoczuła, wymiary 9 x 12 cm).
Votivkirche 20150126.jpg
Autor: Linie29, Licencja: CC BY-SA 4.0
Votive Church seen from the "Cityskyliner"
Tower, Great Zimbabwe1.jpg
Autor: JackyR, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Tower at Great Zimbabwe, Zimbabwe, showing unmortared, dressed masonry. Taken c.1996 on film.
Pantheon (Rome) - Right side and front.jpg
Autor: NikonZ7II, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pantheon (Rome) - Right side and front
Mainzer Dom, Leichhof (2008-04-23 Sp).jpg
Autor: Lothar Spurzem, Licencja: CC BY-SA 2.0 de
Mainz Cathedral, view from the southwest, the Leichhof in the foreground
Maison de verre Chareau.jpg
Autor: Subrealistsandu, Licencja: CC BY-SA 3.0
La Maison de Verre est un projet réalisé par l'architecte-décorateur Pierre Chareau et l'architecte Bernard Bijvoet, 31, rue Saint-Guillaume à Paris VIIe arrondissement, pour le docteur Dalsace entre 1928 et 1931