Hiszpańska Legia Cudzoziemska

Hiszpańska Legia Cudzoziemska

Legión Extranjera Española

Viva la muerte
Emblemat Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej
Historia
Państwo	Hiszpania
Sformowanie	28 stycznia 1920
Tradycje
Święto	20 września
Dowódcy
Pierwszy	gen. José Millán Astray
Obecny	gen. Marcos Llago Navarro
Organizacja
Dyslokacja	Malaga (dowództwo)
Podległość	Sztab Generalny
Strona internetowa

Hiszpańska Legia Cudzoziemska (hiszp. Legión Extranjera Española lub La Legión Española) – formacja armii hiszpańskiej utworzona na podstawie doświadczeń francuskiej Legii Cudzoziemskiej

Dewiza formacji brzmi „Viva la muerte” (pol. „Niech żyje śmierć"), a jej autorem jest generał José Millán Astray.

Dzieje

Hiszpańska Legia Cudzoziemska została utworzona na podstawie dekretu króla Hiszpanii Alfonsa XIII z 28 stycznia 1920. Jej pomysłodawcą i pierwszym dowódcą w latach 1920–1923 był gen. Astray.

Podstawową jednostką organizacyjną Legii stał się pułk, noszący tradycyjną nazwę „tercio”, wywodzącą się z tradycji renesansowej armii hiszpańskiej. Pułk podzielony był na bataliony (banderas = dosł. chorągwie) po 600 żołnierzy każdy.

Pod dowództwem gen. Astraya, a potem gen. Francisco Franco (1923–1927) Legia Cudzoziemska walczyła w Maroku przeciwko powstańcom rifeńskim. Legioniści wzięli udział w decydującej bitwie pod Alhucemas w 1925. W 1926, w chwili zakończenia wojny Legia liczyła osiem banderas. Wszystkie jednostki stacjonowały w Afryce Północnej do 1934, kiedy to III, V i VI batalion wysłano do Hiszpanii. Oddziały te wzięły udział w stłumieniu strajku górników w Asturii.

W 1936 istniało już sześć batalionów Legii Cudzoziemskiej. W czasie wojny domowej w Hiszpanii w latach 1936–1939 Legia opowiedziała się po stronie gen. Franco i rozrosła się do osiemnastu batalionów. Pułki Legii brały udział we wszystkich większych bitwach tej wojny, m.in. podczas zdobywania Badajoz (sierpień 1936) czy w bitwie o Madryt, gdzie walczyły przeciwko oddziałom Brygad Międzynarodowych.

Po zakończeniu wojny domowej oddziały Legii zostały zredukowane i wróciły do hiszpańskich kolonii w Afryce. W końcu lat 50. legioniści walczyli z partyzantką marokańską w Saharze Hiszpańskiej.

W 1961 sformowano batalion spadochronowy (hiszp. Caballeros Legionaries Paracaidistas). Do 1976 Legia działała na terenie Sahary Hiszpańskiej. Po przekazaniu tej kolonii Mauretanii i Maroku, wycofany z Sahary 3. pułk przeniesiono na Wyspy Kanaryjskie, a 4. pułk rozwiązano. Ostatecznie w 1979 pozostało 10 tysięcy legionistów.

Na początku lat 80. Hiszpańska Legia Cudzoziemska składała się z:

• 1. Tercio „Gran Capitan” i 2. Tercio „Duque de Alba”, które stacjonowały w Melilli i Ceucie. Składały się one z kompanii dowodzenia i trzech batalionów piechoty
• 3. Tercio „Juan de Austria”, stacjonujące od 1976 w Fuerteventurze na Wyspach Kanaryjskich. Składało się z kompanii dowodzenia, dwóch batalionów piechoty i Grupy Lekkiej Kawalerii (GLC), która powstała z Grupos Ligeros Saharios (jednostka rozpoznawcza)
• 4. Tercio „Alejandro Farnesio” (reaktywowane w 1981) stacjonowało w Rondzie. Była to jednostka pomocnicza i składała się z batalionu szkolnego, zapasowego, Szkoły Dowódców (AFML) i Oddziału do Zadań Specjalnych (kompania).

Żołnierze hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej w Iraku

Żołnierze 3 Tercio „Don Juan de Austria” podczas defilady 14 lipca 2007 w Paryżu

Dalsze zmiany organizacyjne Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej przeprowadzono w 1987. Wtedy to Kwaterę Główną Legii (SLEG) i Szkołę Dowódców przeniesiono do Malagi. Stacjonujące w afrykańskich bazach pułki zmniejszono, likwidując po jednym batalionie. Natomiast w każdym pułku jeden z batalionów został zmechanizowany. Rozwiązano także batalion zapasowy 4. pułku. Oddział do Zadań Specjalnych rozbudowano do batalionu (BOEL) w sile trzech kompanii. W 1989 rozwiązano Grupę Lekkiej Kawalerii i Szkołę Dowódców. Po tych zmianach Legia liczyła około 6500 żołnierzy.

Na początku lat 90. planowano likwidację tej formacji, lecz ostatecznie przekształcono ją w jednostkę sił szybkiego reagowania, która bierze udział w operacjach pokojowych w ramach wojsk NATO m.in. w Bośni. Podlega ona bezpośrednio Sztabowi Generalnemu armii hiszpańskiej.

Jednostki Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej wzięły udział w operacji w Iraku w składzie sił stabilizacyjnych. Stacjonowały w Ad-Diwanijja wraz z oddziałami salwadorskimi. Zostały wycofane z Iraku po wygraniu wyborów w Hiszpanii przez PSOE i wybraniu na premiera José Luisa Rodrígueza Zapatero w 2004.

W 2005 jednostki Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej zostały rozmieszczone w Afganistanie jako część sił NATO w ramach ISAF.

Do tej formacji, zgodnie z przepisami z 1999, mogą wstępować cudzoziemcy legalnie przebywający na terytorium Hiszpanii w wieku od 18 do 28 lat.

Obecnie Hiszpańska Legia Cudzoziemska liczy około 8000 żołnierzy i składa się z:

• Brygady Legii „Rey Alfonso XIII” (powstała w 1995)
  • 3. Tercio „Don Juan de Austria”, Grupy Logistycznej, Grupy Artylerii, oddziału saperów – stacjonujących w Viator
  • 4. Tercio „Alejandro Farnesio” – stacjonująca w Ronda
• XIX Bandera de Operaciones Especiales „Caballero Legionario Maderal Oleaga” - stacjonująca w Ronda
• 1. Tercio „Gran Capitán” – stacjonująca w Melilli
• 2. Tercio „Duque de Alba” – stacjonująca w Ceucie.

Honorowym członkiem Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej jest Antonio Banderas, który od kilku lat w każdy Wielki Czwartek, wraz z żoną bierze udział w ceremonii „Traslado del Cristo de la Buena Muerte", podczas której legioniści wynoszą ze swojego kościoła garnizonowego w Maladze na wyprostowanych dłoniach potężny krucyfiks, śpiewając hymn Legii „El Novio de la Muerte" (Oblubieniec śmierci)^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona Hiszpańskiej Legii Cudzoziemskiej