Hitman 2: Silent Assassin

Hitman 2: Silent Assassin – gra komputerowa z gatunku skradanek, stworzona przez IO Interactive. Została wydana przez Eidos Interactive 30 września 2002 roku na platformę Xbox, 2 października 2002 roku na platformę PlayStation 2 i 3 października 2002 roku na platformę Microsoft Windows. W Polsce trafiła do sprzedaży za sprawą Cenegi 16 października 2002 roku na Microsoft Windows i 21 października 2002 roku na PlayStation 2. 19 czerwca 2003 roku Eidos Interactive wydał grę na czwartą platformę – GameCube. Gra jest kontynuacją Hitmana: Codename 47 i zarazem drugą częścią serii Hitman.

Do kwietnia 2009 roku gra sprzedała się w nakładzie 3,7 miliona egzemplarzy na całym świecie, co czyni ją najlepiej sprzedającą się grą z serii^[9].

Gra została dobrze odebrana przez recenzentów – chwalili oni poprawienie najważniejszych błędów znanych z poprzedniej części, a także ulepszoną grafikę i większą liczbę broni.

Fabuła

Agent 47 po wydarzeniach z poprzedniej części gry decyduje się porzucić zawód płatnego zabójcy i zamieszkać w klasztorze na Sycylii, gdzie pod okiem ojca Vittorio rozpoczął nowe życie jako ogrodnik^[10][11][12]. Pewnego dnia ojciec Vittorio zostaje porwany, a Hitman otrzymuje telefon z żądaniem 500 000 dolarów okupu. Nie mając takiej kwoty pieniędzy, Agent 47 decyduje się na jedyne, jego zdaniem, słuszne rozwiązanie w tej sprawie – powrót do dawnego fachu^[10][11]. W tym celu kontaktuje się z agencją ICA, której oferuje swoje usługi w zamian za rozpoczęcie poszukiwań księdza^[13][14]. Jego dawna kontrolerka z agencji, Diana, informuje go, że za porwaniem duchownego stoi Giuseppe Giulliano, szef mafii sycylijskiej^[10]. Hitman udaje się więc do posiadłości Giulliano i zabija go, lecz w budynku nie znajduje porwanego księdza^[15]. Gdy raportuje o tym Dianie, ta potwierdza, że ojciec Vittorio został gdzieś przeniesiony, a dowodem na to jest materiał satelitarny, na którym było widać, jak ksiądz jest ciągnięty przez czterech wyglądających na Rosjan umundurowanych mężczyzn, a ślad całej sytuacji urywa się na lotnisku. Kontrolerka dodaje także, że może postarać się dowiedzieć więcej o sprawie, jednak w zamian Agent 47 będzie musiał wykonać kilka misji dla agencji^[10].

Wkrótce Agent 47 w pełni powraca do dawnej profesji. Na początek jedzie do Petersburga, gdzie zabija czterech rosyjskich generałów: Rinata Rumiancewa podczas spotkania z kilkoma innymi wojskowymi w jednym z budynków w centrum miasta, Makarowa podczas spotkania z mafijnym kontaktem Igorem Kubaską w Parku Kirowa, Michaiła Bardaczenkę w tajnym, podziemnym bunkrze (przy okazji uwalnia także więzionego tam agenta Smitha, z którym wcześniej zetknął się w restauracji w Hongkongu i szpitalu psychiatrycznym w Rumunii) i Władimira Żupikowa podczas przyjęcia w ambasadzie Niemiec^{[16][17][18][19]}. Następnie jedzie do Japonii, w której zabija handlarza bronią Masahiro Hayamoto (aby ustalić miejsce pobytu Hayamoto – stary zamek w górach w środkowej Japonii – najpierw musiał zabić jego syna i umieścić w jego ciele nadajnik GPS) i do Malezji, gdzie w piwnicy budynku centrum finansowego w Kuala Lumpur eliminuje, jak początkowo sądził, Charliego Sidjana, hakera oskarżanego o kradzież amerykańskiego oprogramowania wojskowego^[10]. Po zabójstwie Agent 47 dowiaduje się jednak, że w rzeczywistości pozbawił życia brata bliźniaka Sidjana. Później, w apartamencie na jednym z wyższych kondygnacji budynku zabija „właściwego” Sidjana i realizuje poboczną część zlecenia – umieszcza urządzenie hakerskie w głównym terminalu komputerowym, aby klient agencji mógł odzyskać skradzione oprogramowanie. Ten jednak odkrywa, że oprogramowanie zostało przejęte przez indyjską grupę kultu.

Z kolejną misją Hitman udaje się do Nurestanu w Afganistanie, gdzie musi odzyskać cenną przesyłkę skradzioną przez lokalnych rebeliantów. Agent 47 zabija czterech znaczących członków rebelianckiej bojówki: porucznika Ahmeda Zahira, pułkownika Mohammada Amina, chana Abdula Bismilaha Malika i porucznika Yussefa Husseina, a następnie wywozi ładunek z podziemnej bazy na pustyni na powierzchnię, który jednak wkrótce potem zostaje skradziony przez członków grupy kultu z Indii i towarzyszącego im łysego mężczyznę w garniturze^[10]. Niedługo później Agent 47 leci do Miasta Świątyń w Pendżabie w Indiach, w którym musi zabić przywódcę grupy kultu, Deewanę Ji. Po otrzymaniu informacji od przebywającego na miejscu agenta Smitha Hitman udaje się do gurudwary, gdzie zabija propagandzistkę grupy kultu i osobistą lekarkę Ji, doktor von Kamprad, a następnie na Wyspę Szpitalną, na której w podziemnym kompleksie szpitalnym podstępnie uśmierca przywódcę grupy kultu, leżącego na stole operacyjnym przed planowaną operacją serca^[10]. Później, w trakcie ucieczki z wyspy Agent 47 zostaje zaatakowany przez podobnego do siebie łysego człowieka, jednak skutecznie odpiera jego atak i ucieka.

Wkrótce po zabójstwie Deewany Ji agencja dowiedziała się, że wszystkie dotychczasowe misje Agenta 47 zlecał ten sam klient, Siergiej Zaworotko, który okazał się być ogólnoświatowym terrorystą i handlarzem bronią^[10]. Wszystkimi celami Hitmana były osoby, które w różny sposób były zaangażowane w transakcję dotyczącą dwóch głowic jądrowych, niedawno zakupionych przez Zaworotkę, a przesyłka, którą Hitman miał „odzyskać” w Nurestanie zawierała komponenty głowic, które Zaworotko planował sprzedać indyjskiej sekcie^[10]. Głowice te posiadały oprogramowanie sygnatury klucza, oszukującego amerykański system obrony przeciwrakietowej, a Zaworotko, który miał powiązania z rosyjskim rządem i wojskiem, musiał wyeliminować wszystkich zaangażowanych w transakcję, dlatego jako klient zaoferował kontrakty Agentowi 47. Jednak gdy sekta z Indii zdradziła go, kradnąc ładunek, zaoferował zlecenie zabicia przywódcy sekty w ramach zemsty.

Niedługo później agencja na zlecenie ONZ (przyjęte wbrew własnym zasadom, w których nie mieściło się branie zleceń od międzynarodowych organizacji politycznych) nakazuje Hitmanowi zabicie Siergieja Zaworotki w jego siedzibie w Petersburgu – budynku, w którym wcześniej agent zabił pierwszego z rosyjskich generałów. Na miejscu okazuje się, że na Agenta 47 została przygotowana zasadzka, w której główną rolę miał odegrać jeden z „genetycznych braci” Hitmana – Agent 17, który wcześniej nieskutecznie zaatakował Hitmana w trakcie ucieczki z wyspy. Hitman podstępem eliminuje jednak Agenta 17, a następnie dowiaduje się, że Zaworotko, który zaangażował Agenta 17 do udziału w zasadzce, obecnie znajduje się w sycylijskim klasztorze i więzi ojca Vittorio. Hitman jedzie więc do klasztoru, gdzie na początku musi się zmierzyć z wysłanymi przeciwko niemu przez Zaworotkę kilkoma jego najlepszymi ochroniarzami. Po pokonaniu ich Agent 47 zabija także pozostałych, zgromadzonych w przyklasztornym kościele ochroniarzy i samego Zaworotkę^[14]. Oswobodzony ojciec Vittorio daje następnie Agentowi 47 różaniec i prosi go, aby poszedł dobrą drogą życiową, ale Hitman uznaje, że nie jest w stanie znaleźć wewnętrznego spokoju i zostawiając różaniec na drzwiach kościoła, oficjalnie wznawia swoją karierę płatnego zabójcy.

Rozgrywka

Hitman 2: Silent Assassin jest mającym widok w perspektywie trzeciej osoby połączeniem gry akcji i skradanki, fabularnie obracającym się wokół płatnego zabójcy znanego jako Agent 47, który pracuje dla International Contract Agency, międzynarodowej organizacji zrzeszającej zawodowych zabójców, oferujących swoje usługi zamożnym lub wpływowym klientom^[20].

Akcja gry jest podzielona na 21 zadań (misji) rozgrywających się w różnych częściach świata: na Sycylii, w Petersburgu, w Japonii, w Malezji, w Nurestanie i w Indiach^[2]. Na początku każdej z nich gracz sterujący Agentem 47 dostaje zlecenie, które wymaga zabójstwa jednej lub więcej osób, przy czym sposób realizacji zlecenia zależy od gracza i prawie zawsze istnieje wiele dróg do ukończenia powierzonej misji. Autorzy dali graczowi swobodę dotyczącą tego, w jaki sposób będzie grał: może on wybrać styl skradankowy lub bardziej otwarty^[21]. Przed każdym zadaniem gracz otrzymuje odprawę, składającą się z informacji wywiadowczych na temat osoby-celu, mapy wyszczególniającej obszar, w którym Agent 47 ma spotkać osobę-cel i listę broni, którą może wziąć na misję. Odprawą zarządza kontrolerka Hitmana w ICA, Diana Burnwood. Informacje wywiadowcze zazwyczaj zawierają fotografię przeznaczonej do zabicia osoby, a czasem także poświęcony jej materiał wideo. Możliwe jest przebieranie się w ubrania zabitych lub uśpionych ludzi celem wtopienia się w otoczenie, wejścia do miejsc zastrzeżonych, przejścia niezauważenie obok ochroniarzy (o ile Hitman nie znajduje się zbyt blisko nich) i swobodnego władania bronią, w zależności od rodzaju przebrania^[21]. Przeciwnicy Agenta 47 mogą odkryć jego przebranie, gdy będzie zachowywać się podejrzanie^[21], ponadto mogą znaleźć pozostawione przez Hitmana zwłoki innych osób i poinformować pozostałych strażników, dlatego należy całą akcję dokładnie planować^[22]. Stan odkrycia przykrywki głównego bohatera przez wrogów pokazuje pasek poziomu „podejrzenia”, umieszczony obok paska poziomu zdrowia. Jednocześnie sztuczna inteligencja przeciwników ma pewne braki (np. nieostrożne zachowania i niezwracanie uwagi na pozostawione plamy krwi)^[23]. Ważnym elementem rozgrywki jest uruchamiana odpowiednim klawiszem mapa z radarem, na której widać rozmieszczenie osób i kierunek, w którym idą^[21]. Podczas rozgrywki można wychylać się zza ścian i niszczyć źródła światła^[21].

W przeciwieństwie do Hitman: Codename 47, gra oferuje trzy poziomy trudności, które różnią się od siebie liczbą możliwych zapisów stanu gry (poziom Normal – 7 zapisów, Expert – 2, Professional – 0), inteligencją przeciwników oraz liczbą informacji na mapie^[24]. Po wypełnieniu zadania poczynania zabójcy zostają ocenione w podsumowaniu, w którym brane są pod uwagę takie wartości jak liczba zranionych wrogów i cywili, oddane strzały, wszczęte alarmy, stopień agresji i dyskrecja^[10][24]. W zależności od wystawionych ocen gracz otrzymuje odpowiednią rangę – najwyższą jest tytułowy „Silent Assassin”, ale istnieje jeszcze ponad 30 innych, m.in. „Masowy Morderca”, „Cień”, „Egzekutor” i „Psychopata”. Za ukończenie misji z rangą „Silent Assassin” gracz dostaje bonusową broń, która trafia do zbrojowni zabójcy i może być wykorzystana w następnych misjach^[24]. Arsenał w grze jest bardzo bogaty. Podstawę stanowi broń biała: garota i nóż, a obecne są ponadto kusza, strażacki topór, japońska katana i kij golfowy^[25][26][24]. Do dyspozycji jest również buteleczka chloroformu – środka usypiającego, pozwalającego unieszkodliwić wroga nie zabijając go. Jego działanie jest zależne od długości „usypiania” przeciwnika^[24]. Wśród broni palnej znajdują się pistolety i rewolwery (Colt .45, 9mm, broń kal 0.22 z wbudowanym tłumikiem), pistolety maszynowe i karabinki (MP5, Uzi, M4), strzelby (strzelba myśliwska, obrzyn, SPAS 12), karabin maszynowy M60 oraz karabiny wyborowe (SWD Dragunow, Walhter WA 2000, Barrett M82)^[26][24].

Tworzenie gry

Jednym z większych minusów gry Hitman: Codename 47 była jej nieprzyjazna graczom natura, jednak mimo to ukazała swój potencjał. W Hitman 2: Silent Assassin ulepszona została sztuczna inteligencja, a poszczególne misje zostały pomniejszone^[28]. Czasopismo „PC Gamer” uznało w grudniu 2001 roku, że Silent Assassin będzie tym, czego oczekiwało się od części pierwszej^[28].

Gra została zapowiedziana 4 października 2001 roku na wiosnę kolejnego roku, ale potem premiera została przesunięta na jesień^[29][30]. 30 września 2002 roku gra trafiła do tłoczni^[31].

Gra działa na zmodyfikowanym silniku z części pierwszej – Glacier^[32][33]. Modyfikacje silnika pozwoliły na wygenerowanie bardziej szczegółowych postaci i scenerii tła, dzięki czemu grafika w grze sprawia o wiele lepsze wrażenie niż ta z Hitman: Codename 47^[32].

Ścieżka dźwiękowa

Autorem ścieżki dźwiękowej z gry jest Jesper Kyd^[34]. Utwory z niej zostały wykonane przez ponad 110 osób z Chóru i Orkiestry Symfonii Narodowej w Budapeszcie^[2][35]. Muzyka z gry została nominowana przez serwis GameSpot w kategorii „najlepsza ścieżka dźwiękowa roku”^[35].

1 stycznia 2002 roku w Europie wydano album ze ścieżką dźwiękową z gry, zawierający następujące utwory^[36][37]:

Polskie wydanie

6 marca 2007 roku gra Hitman 2: Silent Assassin została wydana przez firmę Cenega na platformę Microsoft Windows w stanowiącym część serii wydawniczej Kolekcja Klasyki zbiorczym wydaniu Hitman: Trylogia wraz z dwiema innymi częściami serii: poprzednią Hitman: Codename 47 i następną Hitman: Kontrakty. Było to pierwsze, najbardziej dopracowane polskie wydanie tych gier, w którym każda z gier miała polską wersję językową (napisy), a ponadto do każdej z nich dołączony został poradnik w formacie PDF^[39].

Odbiór

Odbiór gry
Recenzje Publikacja Ocena Gry-Online PC: 8,5/10[40] GameSpot PC: 8,6/10[41] Xbox: 8,6/10[42] PS2: 8,6/10[43] GameSpy PC: [44] IGN PC: 8,7/10[45] Xbox: 8,4/10[46] PS2: 8,4/10[20]
Oceny z agregatorów Agregator Ocena GameRankings PC: 84,85% (z 33 recenzji)[47] Xbox: 84,63% (z 48 recenzji)[48] PS2: 85,02% (z 48 recenzji)[49] GC: 83,47% (z 26 recenzji)[50] Metacritic PC: 87/100 (z 20 recenzji)[51] PS2: 85/100 (z 19 recenzji)[52]

Gra Hitman 2: Silent Assassin spotkała się z pozytywnym odbiorem, uzyskując według agregatora GameRankings średnią ocen wynoszącą 84,85% na podstawie 33 recenzji w wersji na Microsoft Windows i 85,02% na podstawie 48 recenzji w wersji na PlayStation 2, zaś według Metacritic 87/100 punktów na podstawie 20 recenzji dla wersji Microsoft Windows i 85/100 na podstawie 19 recenzji dla wersji PlayStation 2^{[47][49][51][52]}.

Krzysztof „Hitman” Żołyński, autor recenzji z serwisu internetowego Gry-Online, ocenił grę na 8,5/10 i napisał, że „niezależnie od wybranego poziomu trudności trzeba mieć oczy dookoła głowy i otwarte strzelanie do przeciwników nie daje szansy na wygraną”^[40]. Greg Kasavin z serwisu GameSpot przyznał grze 8,6/10, podkreślając przy tym, że program nie zawiera większości błędów z poprzedniej części, jednocześnie zachowując wyjątkowość^[41]. Scott Osborne z serwisu GameSpy chwalił grę za „wytworną grafikę” i dużą liczbę broni, wystawiając jej ocenę czterech i pół gwiazdki na pięć możliwych^[44]. Steve Butts z serwisu IGN określił możliwość zapisywania gry, ostatecznie ocenionej na 8,7/10, jako „dużą zmianę na lepsze”^[45].

Czasopismo CD-Action umieściło grę na 70. miejscu rankingu „100 najlepszych gier” w 2004 roku i 92. miejscu na analogicznej liście w 2006 roku^[53][54]. Z kolei w 2006 roku amerykańskie czasopismo Next Generation przyznało grze 47. miejsce w rankingu „The Top 100 Games of the 21st Century”, stworzonym dla gier na konsole szóstej generacji (PlayStation 2, Xbox i GameCube) w oparciu o ich sprzedaż jednostkową w Stanach Zjednoczonych^[55].

Wersje gry na Microsoft Windows i Xbox otrzymały od organizacji Entertainment and Leisure Software Publishers Association (ELSPA) „srebrną” nagrodę sprzedaży, przyznawaną za sprzedaż co najmniej 100 tysięcy egzemplarzy na terenie Wielkiej Brytanii, zaś wersja na PlayStation 2 dostała od ELSPA „platynową” nagrodę sprzedaży, warunkowaną sprzedażą przynajmniej 300 tysięcy kopii w Wielkiej Brytanii^[56][57].

Kontrowersje

Początkowo gra zawierała misję, w której gracz miał zabić grupę sikhów w lokacji wzorowanej na ich najświętszym miejscu, Złotej Świątyni, gdzie w 1984 roku setki sikhów zostały zamordowane przez indyjskich żołnierzy^[58][59]. Misja ta spotkała się ze zdecydowanym sprzeciwem samych sikhów, którzy zarzucili twórcom „rasizm i obrazę”^[59][58]. W następstwie tego wydawca gry, Eidos Interactive, wystosował oficjalne oświadczenie z podkreśleniem, że celem twórców nie była chęć obrażenia kogokolwiek oraz przeprosinami, a także ostatecznie usunął kontrowersyjną misję z edycji gry na Microsoft Windows i GameCube (edycje na PlayStation 2 i Xbox pozostały niezmienione)^[60][59][58].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Archiwum oficjalnej strony gry. hitman2.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-04-13)].